พวกคนงานยังคงรู้สึกว่าลูก ๆ ทั้งสามคนของเสี่ยเวทิน เหมือน ๆ กัน ดังนั้นพวกเขาจะอยู่หรือไม่อยู่ก็ไม่ได้ส่งผลอะไรต่อสภาพจิตใจของพวกเขา
พราวเดือนต่างหากล่ะที่เป็นคนมาสร้างความเชื่อมั่นให้กับพวกเขา
ตอนนี้ ไม่เพียงการสร้างโรงงาน เธอยังรุกเข้าไปเจรจาจนกระทั่งสามารถทำให้โรงงานสามารถเดินหน้าผลิตอย่างเต็มกำลัง เมื่อมีการว่าจ้างล็อตใหญ่เข้ามา
ทุกอย่างกำลังไปได้ดี แต่ก็ตั้งอยู่บนความไม่ประมาท
วาทิตหายไปจากชีวิตของเสี่ยเวทิน และพราวเดือน หญิงสาวรู้ดีว่าเขาไปอยู่ที่ไหน จะว่าไปแล้ว เวลานี้เธอเองแทบจะไม่ได้เห็นเขาเป็นสามี อีกอย่าง การได้ร่วมทุกข์ร่วมสุขกับเสี่ยเวทินในยามยาก ยิ่งทำให้ความรู้สึกดี ๆ ที่เธอมีต่อผู้ชายคนนี้ทวีคูณขึ้นเรื่อย ๆ
ในโลกนี้จะมีใครเป็นเหมือนเธอหรือเปล่านะ ในยามยาก สามีทิ้งไปทางหนึ่ง ปล่อยให้เธอต้องเผชิญปัญหากับพ่อสามีเพียงลำพัง
“คุณหนูขา พักผ่อนบ้างเถอะค่ะ” คนงานหญิงวัยกลางคน
