ตอนที่ 14

1809 คำ
เธอต้องมาพยายามเล่นโทรศัพท์ทั้งที่ไม่มีสมาธิเลยสักนิด ต้นเหตุเพราะความหุ่นดีล่ำบึกของพี่ยักษ์นั่นแหละ เขาใส่แค่กางเกงแล้วเดินไปมาทำนู้นทำนี่ไม่หยุด ไหนจะหาเรื่องมาลวมลามเธอหลายครั้งอีกด้วย แก้มเธอเนี่ยหอมเข้าไปเลยนะอีกนิดเดียวจะหลุดติดจมูกเขาอยู่แล้ว “เสร็จแล้ว” “กว่าจะเสร็จนะฉันนี่รอตั้งนานเลย!” บ่นเก่งตลอดเลยแต่ไม่น่ารำคาญสักนิดเดียวเพราะทำให้อยากจะจูบปากน้อยๆนี้มากกว่า วันนี้เขาพาเธอออกมากินข้าวร้านประจำมากกว่ากินข้าวที่บ้านกับพ่อแม่ แต่ว่าเหมือนกับหนีเสือปะจระเข้นี่สิ “ไอ้ยักษ์มึงพาน้องกูมาเหรอ?” ไมโลเดินมานั่งลงมองเพื่อนที่ทำหน้าได้โคตรกวนตีนกับน้องสาวที่ตกใจจนสำลักน้ำ “แล้วทำไมกูจะพามาไม่ได้วะ?” นี่แฟนเขาเว้ยมันเป็นแค่พี่ชายให้น้อยๆหน่อย “กูบอกแล้วไงว่าอย่ายุ่งกับน้องกูอีก แล้วน้องคิดยังไงถึงมากับคนเหี้ยๆอย่างมันห่ะ?” เมื่อคืนมันอยู่ไหนยังไม่มีใครรู้เลยเพราะโทรตามแล้วไม่รับสาย แถมไททันโทรซ้ำก็ปิดเครื่องหนีไปอีก แล้วเช้านี้มันมาอยู่กับน้องสาวเขานี่นะ มันแม่งเหี้ยวะที่คิดอะไรกับน้องสาวเขาทั้งที่รู้ว่าหวง นี่มันเป็นความรักที่ไม่ควรจะเกิดขึ้น “พี่ไมใจเย็นๆสิ น้องแค่มากินข้าวแล้วพี่มาจากไหนเหรอ?” “แล้วเมื่อคืนนอนเร็วเหรอ พี่โทรหาตั้งหลายสายก็ไม่ติด พอโทรติดก็ไม่รับ พี่ไลน์ไปก็อ่านแต่ไม่ตอบเลย” “ก็คนมันง่วงอะ!” “อย่านอนดึกมากสิ” เขายีผมน้องสาวเบาๆอย่างเอ็นดูไม่ได้คิดอะไรมากเพราะหลักฐานการนอนดึกมันชัดเจนตรงขอบตาดำๆและใบหน้าง่วงๆเหมือนพร้อมจะหลับได้ตลอดเวลา “ว่าแต่มึงเหอะมาทำส้นตีนอะไรแถวนี้” เมื่อคืนพวกเหี้ยมันพยายามจะโทรชวนเขาไปเที่ยว แต่พอดีว่าอยู่กับคนที่ทำให้มีความสุขมากกว่าก็เลยไม่อยากจะไปไหน “เหมือนมึงลืมนะว่าโรงแรมกูแค่ตรงโน้นเอง” โรงแรมของเขากับบ้านของไอ้ยักษ์อยู่ห่างกันไม่มาก แล้วร้านอาหารร้านนี้ก็เป็นร้านประจำของกลุ่มเราตั้งแต่อยู่มหาวิทยาลัยแล้ว พวกเขามากินกันจนเจ้าของร้านจำหน้าได้ “อ่อ เมื่อคืนที่โทรหากูจนสายแทบไหม้คือจะชวนแดกเหล้า?” เขารู้แต่ที่ถามเพื่อให้น้องมิลล์รู้ว่าเขายอมทิ้งเพื่อนทิ้งความสนุกเพื่ออยู่กับเธอคนเดียว “ก็เออดิ! มึงละไปตายห่าคาอกสาวที่ไหนวะ?” น้องสาวต้องรู้เรื่องนี้บ้างจะได้ไม่สนิทกับไอ้ยักษ์มาก “แค่กๆ” ถึงกับสำลักกับคำพูดของพี่ชายตัวเองเลย เมื่อคืนพี่ยักษ์นอนกอดเธอทั้งคืนจะไปตายคาอกสาวได้ไงเล่า แล้วดูตอนนี้พี่ยักษ์หันมายิ้มล้อเลียนกันอีก มันตลกมากไงวะแค่สำลักข้าวเนี่ย! “เดี๋ยวพี่ไปส่งน้องเองนะ พี่อยากรู้เหมือนกันว่ามีคนมาวอแวอีกไหม?” อยากรู้ไงว่าเพื่อนผู้ชายคนนั้นของน้องสาวมันยังมองด้วยแววตาแบบเดิมอีกไหม “น้องนี่นะจะมีคนมายุ่ง เหอะ! แค่เต๊าะเล่นๆยังไม่มีใครกล้าเลย!” พี่ชายดุมากแต่อีกคนที่นั่งข้างๆกันก็แรงไม่ต่างกันเลยสักนิดและไม่แปลกใจที่คบกันเป็นเพื่อนได้ เธอไม่รู้ว่าเขาไปทำยังไงถึงไม่มีใครมายุ่งกับเธอเลย “ก็ลองมีดิ!” เขาจะซัดหน้ามันให้ยับเลยไอ้พวกชอบยุ่งกับเมียชาวบ้าน “ไอ้เหี้ยเมื่อกี้มึงว่าไงนะ?” ไมโลถามซ้ำเผื่อจะหูฝาด “เปล่า! มึงแดกดิมองหน้ากูอยากได้ส้นตีนแทนข้างรึไง?” มันถลึงตามองแล้วยังไงวะ เด็กคนนี้กูจะเอาต่อให้เป็นน้องสาวเพื่อนก็จะเอามาเป็นเมียจนได้แหละ เธอนั่งกินข้าวเงียบๆแล้วปล่อยให้ผู้ชายสองคนจ้องตากันไปแบบนั้นแหละ เธอขี้เกียจจะขัดเพราะเสียเวลาอาหารเช้าเปล่าๆ วันนี้เธอมีเรียนแล้วพี่ชายอาสาไปส่งเองเป็นครั้งแรกได้เลยมั้งตั้งแต่เรียนมาสี่เดือนเนี่ย ไมโลขับรถออกมาเงียบๆอย่างอารมณ์ดีพร้อมกับฟังเพลงไปพลางๆแก้ขัดระหว่างรถติด มหาวิทยาลัยน้องสาวคนละทางกับตรงนี้เลยเสียเวลาไปชั่วโมงกว่าแต่ก็คุ้มถ้าได้สิ่งที่ต้องการ “พี่มีเรื่องจะถามน้อง” น้องสาวดื่มกาแฟไปเล่นโทรศัพท์ไปไม่รู้ว่าคุยกับใครถึงไม่สนใจเขาอย่างที่ควรเลย ถ้าเป็นเมื่อก่อนจะสนใจกันมากกว่าตอนนี้เยอะ “ว่า?” เธอกำลังตอบแชทเพื่อนเรื่องไปเที่ยวแล้วอาจจะนอนหอเพื่อน แต่ต้องคิดใหม่เพราะพี่ยักษ์จะมารับเอง เธอกลับบ้านพร้อมพี่ยักษ์จะดีกว่าเยอะเผื่อพาไปหาอะไรกินดึกๆด้วย “เรื่องไอ้ยักษ์” เขาแอบดูพฤติกรรมอยู่นะถึงเพื่อนเหี้ยจะไม่แสดงอะไรผ่านโซเชี่ยลก็ตามแต่แววตามันที่มองน้องสาวเขามันอ่อนโยนมาก แล้วเรื่องคืนนั้นที่มันพูดก็น่าคิดว่ามันจะจริงจังจนอาจรักมิลล์มากเกินกว่าจะยอมถอยออก เขาไม่อยากจะขัดแต่น้องสาวไม่เหมาะกับมันวะ “ก็ว่ามาสิ?” มาพูดคำสั้นๆเหมือนโยนหินถามทางเนี่ยนะ ทำไมมีอะไรไม่พูดมาเลยละเธอพร้อมตอบเท่าที่ตอบได้ แทบจะตลอดเวลาที่ผ่านมาเธอไม่เคยขออะไรพี่ชายตัวเองเลยนะ แต่ถ้าเป็นเรื่องนี้แล้วก็อยากจะขอให้เธอเป็นคนตัดสินใจเอง “มันชอบน้องรู้ตัวอยู่ใช่ไหม? พี่ไม่อยากให้น้องรู้สึกอะไรกับมันมากกว่าพี่ชายคนหนึ่งแค่นั้น” เขาเป็นห่วงกลัวน้องสาวจะเสียใจขึ้นมาเพราะสันดานเหี้ยของเพื่อน “ไอ้ยักษ์มันไม่เหมาะกับน้องเลยนะ มันเป็นคนใจร้อนแล้วก็เอาแต่ใจตัวเองมาก สันดานเหี้ยด้วย พี่ไม่อยากจะว่าเพื่อนแต่มันจำเป็นถ้าจะเตือนน้องได้” ปรกติเขาจะไม่พูดเรื่องคนอื่น แต่นี่ไอ้ยักษ์เหมือนจะถอนตัวจากน้องสาวเขาไม่ได้ ดังนั้นถ้าเขาห้ามมันไม่ได้ คนที่ต้องห้ามก็คงเป็นมิลล์แล้วละ เขาไม่อยากจะขัดขวางความรักครั้งแรกของเพื่อนเลยจริงๆถ้าคนที่มันรักไม่ใช่มิลล์น้องสาวคนเดียวของเขา ไม่มีพี่ชายคนไหนอยากให้น้องสาวเจอคนนิสัยไม่ดี “เขาก็ปรกติดีนิ” ก็ไม่เห็นจะร้ายอะไรเลยนะ พี่ยักษ์แค่ชอบคิดไปเองที่เยอะมากไปหน่อยแล้วก็เอาแต่ใจนิดๆ แต่เขาก็ตามใจเธอมากกว่านะ เมื่อคืนที่นอนด้วยกันก็ไม่ได้ทำอะไรลวมลามไปมากกว่ากอดหอมเหมือนคู่รักทั่วไป “น้องชอบมันรึเปล่า?” มิลล์วางโทรศัพท์ลงแล้วหันมามองหน้าเขาอย่างจริงจังเพียงแค่นี้ก็รู้แล้วว่าคิดอะไร มิลล์ชอบไอ้ยักษ์และเขาต้องหยุดความคิดนี้ให้ได้ด้วย “นี่มันเรื่องส่วนตัวของน้องนะ” เธอบอกดีๆพี่ชายจะได้เข้าใจอะไรบ้าง นี่มันชีวิตเธอจะบงการกันไปถึงไหนอีก แค่นี้ก็แทบตายแล้ว ความสุขเล็กๆในชีวิตจะให้ไม่ได้เลยเหรอ “พี่ไมรู้ไหมว่าตอนนี้น้องไม่มีความสุขเลยแต่ว่าพี่ยักษ์ยังพยายามทำให้น้องยิ้มได้ในทุกวันที่เจอกัน” “พี่ก็ทำได้เหมือนกัน!” “แต่…” “ถือว่าพี่ขอนะเลิกยุ่งกับมันซะ เลิกทุกอย่างที่เกี่ยวกับไอ้ยักษ์ได้ยิ่งดีแล้วน้องอยากได้อะไรพี่จัดมาให้ เอารถสักคันไหม?” ยักษ์มาทำงานตามปรกติแต่รู้สึกแปลกๆตอนนี้มันเที่ยงแล้วแต่น้องมิลล์ยังไม่ตอบไลน์เลยทั้งที่เมื่อเช้าเรายังคุยกันดีๆอยู่เลย จะว่าแบตหมดก็คงไม่ใช่เพราะเธอมีพาวเวอร์แบงค์ หรือจะไม่เห็นข้อความอันนี้ยิ่งไม่ใช่ใหญ่เลยเพราะเธอติดโทรศัพท์มากพอสมควร เขารู้สึกว่ามันต้องมีอะไรผิดปรกติ P’Yak : ทำไรอยู่ P’Yak : คิดถึงนะ P’Yak : เที่ยงแล้วหาไรกินยัง P’Yak : มีอะไรรึเปล่าถึงไม่ตอบพี่สักคำ P’Yak : เกิดอะไรขึ้นวะน้องมิลล์? ทุกข้อความนั้นถูกกดอ่านหมดแล้วแต่ก็ไม่มีการตอบกลับมาเลยแม้แต่สติ๊กเกอร์น่ารักสักตัวก็ไม่มี ถ้าเธอรำคาญก็มักจะบอกเขาตรงๆแบบไม่รักษาน้ำใจแต่ว่าครั้งนี้ไม่ใช่เลย เขาต้องเปลี่ยนใจไปเช็คเฟสบุ๊คและอินสตาแกรมแทนเพราะน้องมิลล์ติดมากพอจะโพสต์หลายอย่างในชีวิตลงไป M_Milk : I'm just sick pretending to be happy. “อะไรอีกวะเนี่ย?” งงดิครับ เขาไม่รู้เลยว่าตอนนี้เธอเป็นอะไร แล้วข้อความที่ลงต้องการจะสื่อถึงใครกันแน่ เขาจำเป็นต้องสวมวิญญาณโคนันตามอ่านความคิดเห็นต่างๆจนกระทั่งมาเจอของไอ้เพื่อนเหี้ยทั้งสามตัวเลย เหมือนว่าทุกคนรู้เรื่องหมดยกเว้นเขาคนเดียว M_Milo : You know how much I love you baby I’m Titan : it too shall pass Gun_25 : มีเรื่องอะไรครับบอกพี่ได้นะ เป็นห่วงนะครับน้องสาวคนสวย Mayya_ may : keep going เขาว่าปัญหาต้องมาจากไอ้ไมโลแล้วแหละเพราะปรกติมันไม่ใช่คนจะบอกรักใครง่ายๆแม้แต่น้องสาวตัวเอง มันเป็นคนแข็งๆทื่อๆไม่แคร์ใคร แต่ดูครั้งนี้สิมันแปลกไปนะ “ทำไมต้องเป็นมึงด้วยวะที่ขัดขวางกู!” อีกแค่ครึ่งชั่วโมงจะบ่ายแล้วเขาต้องประชุมเลยไม่ว่างพอจะขับรถไปหาเธอที่มหาวิทยาลัยเลยนี่สิ เขาไม่อยากจะคิดอะไรมากแต่เหมือนว่ามีลางสังหรไม่ดีเกิดขึ้นแล้ว เมื่อเช้าไอ้เหี้ยไมโลต้องพูดอะไรกับน้องมิลล์แน่
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม