วายุนึกถึงสีหน้าโล่งอกโล่งใจของอีกฝ่ายก่อนวางสายไปอย่างใช้ความคิด ตั้งแต่ทำเรื่องนั้นกันไป จัสมินก็จงใจหลบหน้าหลบตาเขาตลอด ไม่มาเจอกันและไม่ทำตัวปกติเหมือนเดิมอย่างที่เคยเป็น ทั้งๆ ทีตอนคุยโทรศัพท์ก็ดูปกติและเวลาทำเรื่องแบบนี้กันก็ดูไม่กระดากเขินอายอะไรเลยด้วยซ้ำแถมยังปล่อยตัวปล่อยใจไปกับเขาแทบทุกครั้ง วายุไม่เข้าใจในพฤติกรรมแปลกๆ แบบนั้นของเธอเลยสักนิด
เสียงบีบแตรรถยนต์ที่ดังขึ้นตรงหน้าประตูบ้านทำเอาร่างเล็กสะดุ้งโหยงด้วยความตกใจ รีบหันไปมองรถสปอร์ตหรูสีดำสนิทที่จอดอยู่หน้าบ้าน บานกระจกรถที่เลื่อนลงมาทำให้จัสมินเห็นว่าคนที่นั่งอยู่ในรถคือพี่วายุ ใบหน้าหวานแดงซ่านขึ้นมาทันทีด้วยความกระดากอาย หลังจากที่ทำเรื่องแบบนั้นจัสมินก็กลายเป็นหลบเลี่ยงและไม่กล้าเผชิญหน้ากับเขาตรงๆ แบบที่ผ่านๆ มา ไม่รู้ทำไมเธอถึงกลัวที่เจอเขาในเวลาปกติแบบนี้
จัสมินนิ่งงันมองดูชายหนุ่มด้วยความสงสัยและแปลกใจ เขาเหมือน
