บุปผาสวรรค์เดินกลับเข้าห้องด้วยนัยน์ตาแดงก่ำ ตั้งแต่ได้ยินคำพูดนั้นก็รู้สึกเหมือนหัวใจตัวเองกำลังแตกเป็นส่วนๆ แต่ว่าจะเสียใจและร้องไห้ออกมาทำไม ในเมื่อระหว่างเธอกับผู้ชายคนนั้นไม่ได้มีความสัมพันธ์พิเศษต่อกัน เธอไม่ได้รักเขา และเขาก็ไม่ได้รักเธอ ถึงแม้บางครั้งจะเผลอใจจนเกือบมีการร่วมรักกันเกิดขึ้น แต่มันก็ไม่ได้หมายความว่าเขาเห็นเธอเป็นคนสำคัญและก็เป็นคนที่เขาต้องการ เธอเป็นแค่ของแถมอย่างที่เขาพูดจริงๆ นั่นแหละ
พอคิดได้แทนที่จะร้องไห้เสียใจกลับค่อยๆ คลี่ยิ้มเยาะหยันตัวเองออกมา เธอไม่น่าเผลอใจเผลอตัวคิดว่าเขาจะเห็นค่าตัวเองเลยสักนิด
ถึงแม้พยายามบอกตัวเองแบบนั้น ทว่าพอได้ยินเสียงฝีเท้าคุ้นหูของเขาเดินเข้ามาใกล้ ดวงตาเจ้ากรรมก็แดงก่ำขึ้นอยู่ดี
“เธอคงไม่ได้ร้องไห้อยู่ใช่ไหม”
“ฉันจะร้องทำไมล่ะ” บุปผาสวรรค์ตอบโดยไม่หันหลังกลับไปมอง “ในเมื่อสิ่งที่คุณพูดมันก็คือเรื่องจริง ฉันเป็นแค่ของแถมที่ต
