ขายครั้งที่ 4 - ตรวจภายใน
1858 คำ
จู่ ๆ อลิษาก็คิดค้นวิธีหนึ่งขึ้นมาได้ มันเป็นวิธีที่เปลืองตัวมากและไม่รู้ว่าจะสำเร็จไหม แต่ถ้าไม่ลองก็ไม่รู้
อินทัชถึงกับถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ เมื่อต้องเจอกับคน ๆ เดิมเป็นรอบที่สามในช่วงสามเดือนที่ผ่านมานี้ เรื่องที่เธอขอซื้อสเปิร์มจากเขาเมื่อคราวก่อนยังหลอนอยู่ในหู แต่ด้วยหน้าที่ทำให้เขาไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธ หมออินทัชปัดความขุ่นมัวในใจออกไป แล้วทำหน้าที่ของตนเองอย่างมืออาชีพ
“สวัสดีครับ ไม่ทราบว่าวันนี้..”
“ฉันมาตรวจภายในค่ะ!”
อลิษารีบบอกธุระเร็วรัวพร้อมหลับตาปี๋ เห็นแบบนี้เธอก็เขินนะ ทั้งชีวิตไม่เคยต้องโชว์น้องน้อยให้ใครดูมาก่อน ถ้าไม่นับตอนเด็ก ๆ น่ะนะ
แต่นี่เป็นวิธีเดียวที่อลิษาคิดออก ในตอนนี้เธอยอมแม้กระทั่งต้องมีอะไรกับหมออินทัชเพื่อแลกกับสเปิร์มเพียงครั้งเดียวจากเขา และเธอค่อนข้างมั่นใจว่าร่างกายของตัวเองไม่ด้อยไปกว่าใคร ถึงยังไงหมออินทัชก็เป็นผู้ชาย..
บางที ถ้าได้เห็น.. หมออินทัชอาจจะเปลี่ยนใจก็ได้...มั้ง
“ครับ”
อินทัชตอบเสียงเรียบ ไม่ได้มีท่าทางตื่นตระหนกอะไร เขาคุ้นชินกับหน้าที่นี้ดี แค่ไม่มาขอซื้อสเปิร์มเขาแบบคราวก่อนก็พอ
“ถ้าอย่างนั้นผมขอทราบประวัติคร่าว ๆ ก่อน ประจำเดือนครั้งสุดท้ายวันที่เท่าไหร่ ปริมาณมากหรือน้อย มีกี่วัน และมีอาการปวดท้องแบบไหนครับ”
“เมื่อกลางเดือนที่ผ่านมาค่ะ สองวันแรกจะมาก แต่วันหลัง ๆ จะลดลงเรื่อย ๆ ปกติเฉลี่ยอยู่ที่สี่ถึงห้าวัน ปวดท้องแค่วันแรกค่ะ”
“มีอาการผิดปกติ ตกขาว หรือมีกลิ่นผิดปกติบ้างไหมครับ”
“มะ ไม่มีนะคะ”
อลิษาเริ่มหน้าแดงก่ำ พูดตะกุกตะกักเมื่อโดนล้วงลึกขึ้นเรื่อย ๆ ต่างจากอินทัชที่ถามด้วยน้ำเสียงเรียบ ๆ และท่าทีนิ่งสงบ
“มีเซ็กซ์ครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่ครับ”
“มะ ไม่..”
“จำไม่ได้เหรอครับ งั้นคร่าว ๆ ก็ได้ครับ ประมาณเดือนไหน..”
“คือฉันไม่เคยน่ะค่ะ!”
อลิษารีบพูดเร็วรัว เธออายจนอยากแทรกแผ่นดินหนีอยู่แล้ว ผู้หญิงอายุใกล้สามสิบแต่ยังบริสุทธิ์ผุดผ่อง เขาจะคิดว่าเธอเป็นแม่ชีหรือไม่มีใครเอาหรือเปล่า
อลิษายังไม่เคยมีอะไรกับใคร เธอไม่ได้เพ้อฝันว่าจะเก็บความบริสุทธิ์ไว้ให้สามีในวันแต่งงาน เพียงแต่เธอทำงานตั้งแต่ยังเรียนจบ ไม่มีเวลามานั่งคิดถึงเรื่องพวกนั้น แฟนสักคนก็ไม่เคยมี สุดท้ายจึงกลายเป็นสาวบริสุทธิ์วัยยี่สิบแปดปีที่ไม่เคยแม้แต่จูบกับใคร
แห้งเหี่ยวซะไม่มี ชีวิตของอลิษานั้นมีแต่งานและงาน โชคดีที่ช่วงนี้มีเรื่องลูกเข้ามาเป็นสีสันให้ชีวิตบ้าง
“อ้อ..” อินทัชขานรับสั้น ๆ
“คะ คือจริง ๆ แล้วฉันงานยุ่งม๊ากกกมากน่ะค่ะ ก็เลยไม่เคยคิดเรื่องพวกนี้ ไม่ใช่ว่าตายด้านหรือไม่มีใครมาสนใจนะคะ! ฉันแค่งานยุ่งจริง ๆ”
“ครับ คุณไม่จำเป็นต้องบอกเหตุผล แค่บอกประวัติเพศสัมพันธ์ก็พอ”
“ค่ะ” อลิษาเม้มปากแน่น ผู้ชายอะไร เย็นชาชะมัด
“คุณยังไม่เคยตรวจภายในมาก่อนใช่ไหมครับ”
“ไม่เคยค่ะ”
“ถ้าอย่างนั้นระหว่างตรวจคุณต้องผ่อนคลายให้มาก ๆ ผมจะใช้เครื่องมือที่เล็กที่สุด แต่สำหรับคนที่ไม่เคยตรวจอาจจะรู้สึกแปลก ๆ ไปบ้าง ถ้าคุณไม่เกร็งก็จะไม่เจ็บ”
อินทัชพูดด้วยน้ำเสียงเรียบ ๆ เนิบนาบ ส่วนคนฟังพยักหน้ารับหงึก ๆ
“เชิญคุณอลิษาไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนครับ เดี๋ยวจะมีพยาบาลพาไป”
ไม่ทันขาดคำพยาบาลก็เดินเข้ามาในห้องพร้อมชุดให้อลิษาเปลี่ยน เธอแนะนำให้อลิษาเข้าห้องน้ำให้เรียบร้อย ทำความสะอาดน้องสาวแค่ภายนอกห้ามล้วงลึกเข้าไปข้างในเด็ดขาด ไม่ต้องสวมชั้นในแล้วขึ้นไปรอบนเตียงที่มีขาหยั่ง
อลิษาที่ใจกล้ากับทุกเรื่องตัวสั่นเป็นลูกนกเมื่อเห็นเตียงที่ต้องขึ้นไปนอน มันดูน่ากลัวกว่าที่คิด ถ้าไฟมืดหน่อยคงเหมือนหนังสยองขวัญที่เธอเคยดู เธอลังเลละล้าลังจนพยาบาลต้องเข้ามาช่วยให้เธอขึ้นไปนอนบนเตียงและวางขาลงบนขาหยั่ง เอาผ้ามาปิดท่อนล่างไว้รอหมออินทัชเข้ามาตรวจ
หัวใจผู้บริหารคนสวยเต้นแรงแทบทะลุอกออกมา ตื่นเต้นยิ่งกว่าวันรับปริญญาหรือวันเปิดบริษัทไม่รู้กี่เท่า ขาอยากจะหุบเข้าหากันแต่ก็ทำไม่ได้
“เพื่อลูก เธอทำได้ลิษา ฟู่ว~”
อลิษาท่องประโยคเดิมซ้ำ ๆ หายใจเข้าออกลึก ๆ เพื่อระงับความตื่นเต้น ดวงตาทั้งสองข้างปิดลงเพื่อทำสมาธิ
“เพื่อลูก”
เพื่อเบบี๋ตัวน้อย ๆ
“เพื่อลูก..”
แกร๊ก
เฮือก!
สมาธิที่รวบรวมได้แตกกระเจิงทันทีที่ประตูห้องตรวจเปิดออก อลิษาลืมตาขึ้นมอง เธอเห็นคุณหมออินทัชเดินเข้ามาช้า ๆ เขาสวมชุดปลอดเชื้อและถุงมือสะอาด
“เอ่อ..”
อินทัชนั่งลงประจำที่ เขาเตรียมเครื่องมือเรียบร้อย พร้อมจับผ้าบางที่ปิดท่อนล่างของอลิษาไว้แล้วทำท่าจะดึงออก
“ดะ เดี๋ยวค่ะ!”
“ครับ?”
“คือฉัน.. ตื่นเต้น ดะ เดี๋ยวก่อนนะคะ”
อลิษาพ่นลมหายใจดังฟู่ ๆ เธอตื่นเต้นจนมือเย็น จะเป็นลมอยู่แล้ว
อินทัชอดทนรออย่างใจเย็น พอเสียงลมหายใจหนัก ๆ เริ่มเบาบางลงเขาก็ขยับผ้าเตรียมดึงออกอีกครั้ง
“เดี๋ยวค่ะ!!”
“คุณอลิษา” อินทัชถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ “ให้ผมเปลี่ยนหมอดีไหมครับ วันนี้มีหมอผู้หญิงว่าง ผมจะให้เธอเข้ามาตรวจคุณแทน”
“ไม่เอาค่ะ!”
ถ้าเป็นหมอผู้หญิง แผนของเธอก็ล่มไม่เป็นท่าน่ะสิ
“แต่คุณกลัวจนไม่กล้าให้ผมตรวจแบบนี้มันเสียเวลานะครับ”
“ฉันไม่ได้กลัว” อลิษายืนยันเสียงสั่น “เอาเลยค่ะ ตรวจเลย ฉันไม่ห้ามแล้ว”
อินทัชถอนหายใจเบา ๆ เขาเอ่ยขออนุญาตสั้น ๆ แล้วดึงผ้าคลุมออก ครั้งนี้อลิษาไม่ได้ร้องขัดอีก เธอหลับตาปี๋ ขยำเสื้อยับยู่ยี่ รู้สึกเย็นวูบวาบตรงบริเวณนั้น
คุณหมอที่ผ่านการตรวจภายในมาไม่รู้กี่ร้อยกี่พันคนเองก็อึ้งไปเหมือนกัน เขาตั้งสติ บอกตัวเองว่ามันก็เหมือนกับที่เขาเคยเห็นมาเป็นพัน ๆ คนนั่นแหละ ไม่มีอะไรแตกต่างกันสักนิด
“รบกวนอ้าขาออกอีกนิดครับ”
อินทัชบอกเสียงเรียบ อลิษาทำตามที่คุณหมอบอก ดวงตาทั้งสองข้างปิดแน่นเพราะไม่อยากเห็นภาพที่คุณหมอจ้องส่วนนั้นของตัวเอง แต่ธรรมชาติของมนุษย์ เมื่ออวัยวะบางส่วนสูญเสียความสามารถไปชั่วขณะ อวัยวะส่วนอื่นก็พากันเก่งกาจขึ้นเพื่อทดแทนความสามารถที่เสียไป
อลิษาได้ยินเสียงขยับตัวของคุณหมอชัดเจนกว่าตอนลืมตา เสียงเสียดสีของถุงมือ เสียงลมหายใจคุณหมอ และเสียงหัวใจที่เต้นแรงของตัวเอง ยิ่งหลับตาอลิษายิ่งรู้สึกตื่นเต้น เพราะมองไม่เห็นว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับตัวเองบ้าง สมองก็เลยจินตนาการไปต่าง ๆ นานา
อินทัชมองสำรวจเครื่องเพศของอลิษาเพื่อหาความผิดปกติภายนอกอย่างเช่นความบวมแดง ตุ่มใส หรือรอยแผล แต่เขากลับไม่พบอะไรเลยนอกจากความขาวนวลสะอาดสะอ้าน
“ขอโทษครับ”
เสียงทุ้มเอ่ยขึ้นท่ามกลางความเงียบ อลิษาได้ยินเสียงคุณหมอถอนหายใจหนัก ๆ ก่อนจะสัมผัสได้ถึงถุงมือและมือของคุณหมอที่แตะลงมาบนน้องสาวของตัวเอง
“อุ้ย!”
“ผมต้องหาความผิดปกติ” ไม่รู้ว่าประโยคนี้อินทัชบอกอลิษาหรือว่าบอกตัวเอง “ขอดูด้านในหน่อยนะครับ”
เพราะกลีบเนื้อทั้งสองข้างมันปิดแน่นสนิท ขนาดอลิษาอ้าขากว้างแบบนี้ก็ยังไม่ยอมเปิดออก อินทัชจึงจำเป็นต้องใช้นิ้วช่วย นิ้วโป้งและนิ้วชี้ค่อย ๆ แยกเนื้ออวบอูมออกจากกัน ภาพภายในสีชมพูอ่อนไล่ลึกลงไปถึงสีแดงสดทำให้คุณหมอหนุ่มเผลอกลั้นลมหายใจ
“อะ อื้อ”
อลิษาทั้งอายทั้งรู้สึกแปลก ๆ สะโพกอวบขยับน้อย ๆ เพราะไม่คุ้นชิน
“อย่าขยับ”
ไม่รู้ว่าคิดไปเองหรือหูฟาด แต่อลิษารู้สึกว่าเสียงของคุณหมอแหบพร่ากว่าปกติ เธอนอนนิ่งตามที่อินทัชสั่ง เขาสัมผัสค้างไว้แบบนั้นหลายวินาทีจึงปล่อยมือออก
“ภายนอกปกติดีครับ ไม่มีรอยแผล ไม่มีตุ่มใส ไม่มีรอยแดง” ยกเว้นข้างในที่เป็นสีแดงฉ่ำเหมือนสตรอว์เบอร์รี แต่นั่นอินทัชไม่เรียกมันว่าความผิดปกติ “หลังจากนี้ผมจะใช้เครื่องมือสอดเข้าไปภายในเพื่อส่องกล้องหาความผิดปกติ ผ่อนคลายนะครับ”
เสียงอินทัชหยิบเครื่องมือดังแกร๊ง อลิษาอดใจไม่ไหวลืมตาขึ้นมอง และเมื่อเห็นสิ่งนั้นเธอก็รีบหุบขาเข้าหากันทันที
“คุณหมอ ไม่เอานะคะ!”
มันเป็นโลหะลักษณะเหมือนปากเป็ดยาว ๆ ขนาดไม่ใหญ่มากแต่ดูน่ากลัว แค่เห็นอลิษาก็ขนลุกไปทั้งตัว ไม่ยินยอมให้อินทัชใส่มันเข้ามาในตัวเด็ดขาด!
“มันต้องตรวจครับ”
“ฉันกลัว มันจะเจ็บ”
“ผมจะระวัง” อินทัชเอ่ยเสียงนุ่ม “เชื่อใจผมนะครับ”
คำพูดของอินทัชทำให้อลิษาอ่อนลงได้อย่างไม่น่าเชื่อ เธอยอมอ้าขาออกอีกครั้งช้า ๆ มือเรียวกำเสื้อที่สวมใส่ไว้แน่นด้วยความหวาดกลัว
“ใจเย็น ๆ ครับ”
เสียงของอินทัชนั้นนุ่มทุ้มและรื่นหูที่สุด เขาเอ่ยปลอบอลิษาเหมือนปลอบเด็กตัวน้อย ๆ ระหว่างที่ค่อย ๆ สอดเครื่องมือเข้าไปภายใน
“อ๊ะ!”
“อย่าเกร็งนะครับ”
อลิษาพยายามผ่อนคลายตามที่คุณหมอบอก เครื่องมือที่สอดเข้ามามันไม่ได้เจ็บมาก แต่ที่เธอร้องออกมาเพราะมันเย็นมากต่างหาก
“อะ อื้อ คุณหมอ”
อินทัชเม้มปาก เขาอยากจะสั่งให้อลิษาหยุดครางแต่ก็ไม่ใช่หน้าที่ การที่เธอปลดปล่อยอารมณ์ออกมาจนไม่เกร็งเป็นเรื่องดี แต่เสียงครางหวาน ๆ แบบนั้นมันไม่ดีกับตัวเขาเลย
“อ๊ะ คุณหมอ เบา ๆ ค่ะ”
“ใกล้เสร็จแล้วครับ”
“อื้อ เสร็จหรือยังคะ อ๊า~~”
พรึ่บ!
อินทัชลุกขึ้นยืนทันทีหลังจากถอดอุปกรณ์ออกมาแล้ว คุณหมอมากประสบการณ์เหงื่อออกเต็มมือ เขาตื่นเต้นเหมือนตอนที่ได้ตรวจคนจริง ๆ ครั้งแรก รีบคลุมผ้าปิดส่วนล่างของอลิษาไว้แล้วเอ่ยขอตัวเร็วรัวจนลิ้นแทบพันกัน
"ผมขอออกไปทำธุระซักครู่ คุณอย่าเพิ่งลงนะครับเพราะยังไม่เสร็จ"
พูดจบร่างสูงก็ถอดถุงมือแล้วเดินลิ่ว ๆ ออกไปทันที อลิษามองตามด้วยความงุนงงและไม่เข้าใจ เป็นอะไรของเขา
- ผู้เขียน
