“ฮึ้บ! ตัวหนักจัง”
อลิษาใช้แรงทั้งหมดดันคุณหมอขึ้นไปนอนบนเตียงกว้าง แต่กว่าร่างกายใหญ่ ๆ ของอินทัชจะขึ้นเตียงได้สำเร็จก็ทำเอาคนตัวบางปาดเหงื่อไปหลายต่อหลายครั้ง
“อื้มม”
“คุณหมอ ถึงห้องแล้วนะคะ”
“อืม.. ครับ”
อลิษาถอดรองเท้าและถุงเท้าให้คนเมา เธอตั้งใจว่าจะเช็ดตัวให้ คุณหมอจะได้สบายตัว แต่พอนึกถึงซิกแพคที่เคยเห็นก็ต้องหยุดความคิดนั้นไว้
ถ้าขืนดื้อจะเช็ดตัวให้อินทัช อลิษาคนนี้ต้องจับคุณหมอกินทั้งที่เมาแอ๋แบบนี้แน่ ๆ
“คุณหมอ ฉันกลับห้องก่อนนะคะ อ๊ะ?” อลิษาหลุบตามองข้อมือที่ถูกคว้าเอาไว้ “มีอะไรหรือเปล่า.. ว๊ายย!”
ร่างกายอรชรถูกดึงรั้งลงบนเตียงกว้าง อลิษาที่ไม่ทันตั้งตัวล้มทับอินทัชเต็มแรง เธอรีบสำรวจร่างกายของคุณหมอว่าบุบสบายตรงไหนไหม โดยไม่ทันได้รู้ตัวว่าเสือตัวใหญ่กำลังถูกปลุกให้ตื่นขึ้นมา
“คุณหมอ ทำไมเมาแล้วซนจังคะ เดี๋ยวก็เจ็บตัว”
“ลิษา”
“ว่าไงคะ อ๊ะ!”
คนเมาไม่ได้พูดอะไรอีก เขา
