EP05 แบล็กเมลล์

1217 คำ

"อื้อ" เสียงครางพึมพำในลำคอของเธอก่อนจะค่อยๆ ลืมตาขึ้นมาอย่างยากลำบากเพราะเปลือกตามันหนักอึ้งไปหมดเพราะเธอนั้นร้องไห้มาตลอดทั้งคืน ยิ่งคิดถึงเรื่องเมื่อคืนน้ำตาที่กักเก็บไว้ก็พลันไหนออกมาราวกับเขื่อนแตกเมื่อตนถูกเขาพรากความบริสุทธิ์ไปแล้ว "ฮรึก ฮือ แพรคิดถึงแม่" เธอนอนตะแคงข้างโอบกอดตัวเองอยู่บนเตียงภายในห้องนอนของเขาด้วยความเสียใจและนึกรังเกียจตัวเองที่ไม่สามารถช่วยเหลือตัวเองได้ "จะนอนกินบ้านกินเมืองอีกนานมั้ย!? ลุกไปอาบน้ำแต่งตัว อย่าสำออยเพราะฉันไม่ได้ใจดี" เขายืนพิงประตูระเบียงมองไปที่ร่างบางกำลังนอนร้องไห้เพราะถูกเขาเอาราวกับว่ากำลังจะตาย เขาดับบุหรี่ก่อนจะกัดฟันเดินเข้าไปในห้องนอนแล้วกระชากผ้าห่มผืนหนาออกจากตัวเธออย่างแรง "ทะทำอะไร!? แพรเจ็บนะ!" เธอยื้อแย่งผ้าห่มกับเขาก่อนจะนั่งกอดตัวเองบนเตียงเมื่อคนตรงหน้าจ้องหน้าเธอราวกับจะกินเลือดกินเนื้อจนเธอนึกกลัว กลัวว่าเขาจะทำเรื่องเล

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม