เมื่อคุณเยี่ยมชมเว็บไซต์ของเรา หากคุณให้ความยินยอม เราจะใช้คุกกี้เพื่อให้เราสามารถรวบรวมข้อมูลสำหรับสถิติโดยรวมเพื่อปรับปรุงบริการของเรา และจดจำตัวเลือกของคุณสำหรับการเข้าชมในอนาคต นโยบายเกี่ยวกับคุกกี้ & นโยบายความเป็นส่วนตัว
เรียน นักอ่าน เราต้องการคุกกี้เพื่อทำให้เว็บไซต์ของเราดำเนินการได้อย่างราบรื่น และมอบเนื้อหาแบบส่วนตัวที่ตรงกับความต้องการของคุณ เพื่อให้เรามั่นใจได้ว่าคุณจะได้รับประสบการณ์การอ่านที่ดีที่สุด คุณสามารถเปลี่ยนแปลงการอนุญาตของคุณโดยการตั้งค่าคุกกี้ได้ทุกเมื่อ
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
"อื้อ" เสียงครางพึมพำในลำคอของเธอก่อนจะค่อยๆ ลืมตาขึ้นมาอย่างยากลำบากเพราะเปลือกตามันหนักอึ้งไปหมดเพราะเธอนั้นร้องไห้มาตลอดทั้งคืน ยิ่งคิดถึงเรื่องเมื่อคืนน้ำตาที่กักเก็บไว้ก็พลันไหนออกมาราวกับเขื่อนแตกเมื่อตนถูกเขาพรากความบริสุทธิ์ไปแล้ว "ฮรึก ฮือ แพรคิดถึงแม่" เธอนอนตะแคงข้างโอบกอดตัวเองอยู่บนเตียงภายในห้องนอนของเขาด้วยความเสียใจและนึกรังเกียจตัวเองที่ไม่สามารถช่วยเหลือตัวเองได้ "จะนอนกินบ้านกินเมืองอีกนานมั้ย!? ลุกไปอาบน้ำแต่งตัว อย่าสำออยเพราะฉันไม่ได้ใจดี" เขายืนพิงประตูระเบียงมองไปที่ร่างบางกำลังนอนร้องไห้เพราะถูกเขาเอาราวกับว่ากำลังจะตาย เขาดับบุหรี่ก่อนจะกัดฟันเดินเข้าไปในห้องนอนแล้วกระชากผ้าห่มผืนหนาออกจากตัวเธออย่างแรง "ทะทำอะไร!? แพรเจ็บนะ!" เธอยื้อแย่งผ้าห่มกับเขาก่อนจะนั่งกอดตัวเองบนเตียงเมื่อคนตรงหน้าจ้องหน้าเธอราวกับจะกินเลือดกินเนื้อจนเธอนึกกลัว กลัวว่าเขาจะทำเรื่องเล