บทที่ 2 : แต่งงานผัวสอง [NC]

1658 คำ
พวกเขาตัวสูงราว ๆ ร้อยเก้าสิบกว่า สีผิวไปในทางแทนสุขภาพดี มีกล้ามเนื้อเป็นมัด ๆ และมีเส้นเลือดปูดตามข้อมือ ดูจากภายนอกยังเด่นชัดขนาดนี้ ภายในคงไม่ต้องพูดถึง ส่วนสีผมนั้นออกไปทางสีน้ำตาลเข้ม ไม่แน่ใจว่าเป็นลูกครึ่งหรือเปล่า เพราะดวงตาของพวกเขาสีเทาหม่นเหมือนตาแมวป่า เวลาสบตากันแล้วรู้สึกร้อนวูบวาบอย่างบอกไม่ถูก "ละ หล่อ เอ้ย! ไม่ใช่ เลว!" ยังดีที่เธอสามารถดึงสติสัมปชัญญะกลับมาได้ ดวงตาคู่สวยรีบก้มมองเรือนร่างอันเปลือยเปล่า ก่อนจะขบกรามแน่น ใบหน้าแดงก่ำด้วยความโกรธปนเขินอาย ที่ต้องมาโชว์อะไรแบบนี้ให้ผู้ชายดู "ฉันจะเอาเรื่องให้ถึงที่สุด แล้วก็จะแจ้งความเอาผิดพวกคุณข้อหาจับผู้หญิงมาล่วงละเมิดทางเพศ!" สองหนุ่มหล่อมองหน้ากัน พวกเขาไม่ได้หวาดกลัวกับคำขู่เลยแม้แต่น้อย แต่กับยกมือขึ้นมาเลียเรียวนิ้วของตัวเอง ที่ยังคงเปียกชุ่มหยาดน้ำหวานอย่างเอร็ดอร่อย "อะ ไอ้พวกโรคจิต" แฝดคนซ้ายกระตุกยิ้มมุมปาก พลางใช้ฝ่ามือคว้าหมับที่เต้าอวบอิ่มที่ใหญ่กว่าหัวเด็ก พร้อมเค้นหนักให้เนื้อขาวนวลปลิ้นออกข้างร่องนิ้วอย่างมันส์มือ ความนุ่มนิ่มนั้นทำให้เขาขยำเต้าอวบไม่หยุดจนเธอรู้สึกปวดหนึบไปหมดทั่วทั้งเต้า "อื๊อ อย่ามาบีบนมฉันนะ!" "จะหวงตัวทำไม อีกไม่นานเธอก็ต้องเป็นของพวกฉัน" ดวงตาคู่สวยเบิกกว้างกับประโยคมัดมือชก เธอจำไม่เห็นได้เลย ว่าไปตกลงเป็นของพวกเขาตอนไหน อีกอย่าง พอมาเจอสถานการณ์แบบนี้ ใครจะบ้าไปสารต่อความสัมพันธ์ "ถ้าฉันไม่ยอมซะอย่าง พวกคุณก็ไม่มีสิทธิมาบังคับฉัน" เสียงหวานตอบกลับอย่างมั่นอกมั่นใจ ว่าตัวเองจะสามารถหลุดพ้นจากเงื้อมมือของพวกเขาไปได้ "ไม่มีสิทธิงั้นเหรอ?" ใบหน้าหล่อเอียงคอเล็กน้อย พลางใช้ปลายนิ้วเกี่ยยอดสวย แล้วโน้มลงมาดูดเลียยอดปทุมถันอีกครั้ง แต่ครั้งนี้แยงนิ้วใส่กลีบดอกควบคู่ไปด้วย สัมผัสนั้นเสียวซ่านจนเธอถึงกับขบเม้มริมฝีปากแน่น เพื่อกลั้นอารมณ์ใคร่สวาทไม่ให้คล้อยตาม แต่น้ำที่แฉะชุ่มข้อนิ้วกลับบ่งบอกว่าเธอกำลังต้องการพวกเขามากแค่ไหนขนาดไม่เคยผ่านมือชายมาก่อน ยังหลั่งน้ำหวานได้เยอะขนาดนี้ อีกหน่อยคงจะติดเซ็กซ์งอมแงม "อ๊ะ อ๊าห์ อ๊ะ ซี๊ด!" หญิงสาวร้องครวญครางไม่ได้ศัพท์ ใบหน้าหวานแดงซ่าน โดยเฉพาะตอนใกล้ถึงจุดสุดยอด ร่างกายของเธอเปลี่ยนเป็นสีชมพูระรื่น ชวนให้ชายหนุ่มอีกคนเดินเข้ามาไล่ริมฝีปากตามผิวเนียนนุ่ม แล้วซุกไซ้ซอกคอระหง ลากขึ้นมาถึงใบหูขาวสะอาด "ฉะ ฉี่จะแตกแล้ว กรึ๊ด!" เอวบางสวยกระตุกเกร็งระรัว แต่ก่อนที่น้ำสีใสจะพุ่งออกมา แฝดคนซ้ายรีบลงไปปิดกลั้นน้ำหวานด้วยริมฝีปากร้อนพราว ทำให้ส่วนนั้นสัมผัสกับเนื้อนุ่มชุ่มฉ่ำเต็ม ๆ แผล่บ แผล่บ จ๊วบ! มือเล็กกำหมัดเกร็ง ความเสียวมันเกินต้านทาน จนเธอคิดอะไรไม่ออก ได้แต่นอนถ่างขาแอ่นรับลิ้นสากที่กำลังตวัดเลียร่องกลีบหวานฉ่ำอย่างเอร็ดอร่อย ส่วนคนด้านบนก็ใช้มือขยำเต้าใหญ่ สลับกับเขี่ยยอดปทุมถันสีหวานให้เธอรู้สึกดี "สะ เสียว อ๊าห์ อร๊าง!" คนกลางหว่างขาไม่ได้ละเมียดละไมในการเลียกลีบดอกไม้เลยแม้แต่น้อย แถมสองนิ้วยังแบะเนื้ออวบออกจากกัน เพื่อที่จะได้สอดลิ้นเรียวยาวเข้าไปข้างในร่องสวาทให้ลึกที่สุดเท่าที่จะทำได้ เสียงครางอื้ออึงในลำคอของเขา ทำให้เธอเกิดอารมณ์อย่างมากจนเผลอเสร็จคาปากอีกครั้ง "อึก เสร็จกี่รอบแล้วนะ" หนุ่มหล่อกลืนหยาดน้ำหวานลงคอ พลางเลียริมฝีปากตัวเองเพื่อทำความสะอาดน้ำรักให้หมดทุกหยาดหยด "หวานดี" "คะ คนบ้า" ไม่รู้ว่าจะสรรหาคำไหนมาด่าทอพวกเขา เพราะเต้าอวบของเธอก็ยังโดนฝาแฝดอีกคนบีบเค้นตลอดเวลา ตอนนี้อยู่ในจุดที่อันตรายเกินกว่าจะต่อล้อต่อเถียงได้ "เธอเป็นของพวกฉัน จำเอาไว้" เสียงทุ้มกระซิบข้างใบหู ก่อนจะเลื่อนฝ่ามือขึ้นมาบีบรอบลำคอระหงด้วยมือเพียงข้างเดียว จากนั้นก็ใช้ลิ้นสากตวัดเลียพวงแก้มใส ชายหนุ่มทั้งสอง สลับกันเลียเหมือนเธอเป็นอาหารจานโปรดอย่างไงยังงั้น "อึ้ย! พวกคุณเป็นหมาหรือไง" "ใช่ พวกฉันเป็นหมาที่กำลังติดสัตว์" คำตอบนั้นทำเอาเธอเหวอไปเลย อะไรจะรุนแรงเบอร์นี้คะ มาถึงก็ดูดเลียไม่ยั้ง ของขาดกันมานานหรือไง "ให้เวลาสามวัน ไปตัดสินใจมา" "ตัดสินใจอะไร?" "ก็ตัดสินใจว่าจะยอมเป็นเมียไหมนี่ไง" "เหอะ! ไม่ยอมอยู่แล้ว มีผัวตั้งสองคน ใครจะไปยอม" เธอปฏิเสธทันที ทำให้ฝ่ามือหนาขยำเต้าใหญ่แรงขึ้น "โอ้ย! ฉันเจ็บนะ" เพลี๊ย! แฝดคนขวาใช้ฝ่ามือฟาดเต้าอวบอิ่ม จนเนื้อนุ่มเด้งดึ๋งไปมา แล้วเกิดเป็นรอยแดงห้านิ้วใหญ่เด่นชัด "นี่คุณเป็นบ้าไปแล้วเหรอ!" เพลี๊ย! เธอโดนฟาดเต้าสลับกันทั้งสองข้าง ก่อนที่พวกเขาจะช่วยกันดันเนื้ออวบขึ้นบนให้เธอก้มหน้าดูดนมตัวเอง ความใหญ่มันทำให้ริมฝีปากแตะถึง แล้วพวกเขาก็ยื้นหน้ากันเข้ามาช่วยเลีย ทำให้ลิ้นของเราทั้งสามคนพันกันเหมือนงูสวัด จนสุดท้าย ทั้งสองก็เน้นมาที่เธอ แล้วจับดูดปาก แลกลิ้นอย่างเมามันส์ ไม่เว้นช่องว่างให้เธอพักหายใจเลยแม้แต่เพียงเสี้ยววิ "ไม่ต้องกลับแล้วมั้ง จ๊วบ~" สองหนุ่มเริ่มถอดเสื้อผ้าตัวเองออกทีละชิ้นจนเหลือเพียงร่างกายกำยำ ที่มีท่อนเอ็นยักษ์ผงาดอยู่กลางลำตัว เธออดกลืนน้ำลายตัวเองไม่ได้ [ตกใจกับขนาดที่ใหญ่เกินตัวไปมาก] "สะ สามวันก็ได้" ดวงหน้าสวยรีบเบือนหน้าหนีไปทางอื่น แล้วพูดถึงข้อตกลงก่อนที่จะถูกพวกเขารุกล้ำไปมากกว่านี้ บอกตามตรงว่ายังไม่พร้อมเสียซิงให้ใครทั้งนั้น มันกะทันหันเกินไป "สามวัน ห้ามหนี ไม่งั้นตามถึงบ้าน" "ตกลง ฉันจะไม่หนี แต่พวกคุณช่วยใส่เสื้อผ้าก่อนเถอะนะ ขอร้องแหละ มันอุจาดตาไปหมดแล้วเนี่ย" "ไม่ชอบของใหญ่เหรอ?" คนที่ถามและต่อรอง คือแฝดจอมเจ้าเล่ห์ ไม่ใช่คนที่ยืนเก๊กหน้านิ่งอยู่ปลายเตียง คนนั้นแทบจะไม่ปริปากพูด นอกจากประโยคนั้นประโยคเดียว [เธอเป็นของพวกฉัน จำเอาไว้...] "มะ ไม่ชอบ" "เก้านิ้วเลยนะ กำลังจุก" "พูดบ้าอะไรของคุณ ลามก" "หึ! เดี๋ยวก็หลง รอแต่งงานกันก่อนเถอะ" "แต่งงานเลยเหรอ สามคนเนี่ยนะ!?" "สามคนแล้วมันยังไง" เขาสวนกลับ "มะ มันไม่ได้" "งั้นก็ไม่ต้องแต่ง จับทำเมียเลย…" "ฉันว่าแต่งงานก่อน มันก็เฉี่ยวดีเหมือนกันนะ" แทรกคำพูดใหม่แทบไม่ทัน "มะเหงกหนิ" มือหนาแจกมะเหงกใส่หน้าผากกลมมน ก่อนจะลุกขึ้นไปแต่งตัวให้เรียบร้อย จากนั้นก็ปล่อยตัวเธอกลับบ้าน แต่ก่อนที่ใบพายจะลา (ลับ) สองหนุ่มก็เอาชุดมาให้สวมใส่แทนเสื้อยืดที่พวกเขาได้ตัดทิ้งไป แถมยังยื้นเช็คจำนวนสองล้านบาทให้เธอ ด้วยสีหน้าเรียบเฉย "ฉันไม่เอา" "ให้ล่วงเกินฟรีว่างั้น?" ดวงหน้าสวยใช้แววตาเฉี่ยวคม มองจิกชายหนุ่มทั้งสอง เธอไม่ได้อยากถูกพวกเขาล่วงเกินสักหน่อย สิ่งที่เกิดขึ้นเป็นเพราะสองแฝดทำตามอำเภอใจตัวเองต่างหาก เธอไม่วิ่งแจ่นไปเเจ้งตำรวจก็ดีเท่าไหร่แล้ว "เอามาก็ได้" มือเล็กตวัดเช็คใบขาวในมือหนุ่มหล่อ ก่อนจะสะบัดก้นงอนเดินหนีออกไปจากตรงนั้น ยังดีที่อย่างน้อยก็ได้เงินติดไม้ติดมือกลับมา โดยที่ไม่เสียพรหมจรรย์ให้สองแฝด มีอย่างที่ไหนมาบังคับให้ไปเป็นเมียผู้ชายตั้งสองคน แค่คิดก็ไม่มีทางเป็นไปได้อยู่แล้ว ถึงพวกเขาจะเป็นลูกครึ่งลากหล่อดิน ก็อย่างหวังว่าจะได้กินตับเธอ! "เป็นยังไงบ้างพาย ผ่านการสัมภาษณ์ไหม!?" ทันทีที่เดินออกมาจากบริษัทนั้น เจ๊ใบโพก็รีบพุ่งพรวดเข้ามาหาน้องสาวฝาแฝด ราวกับว่ามายืนรออยู่นี้นานแล้ว "ผ่านอะไรล่ะเจ๊..." ใบหน้าสวยบั่นทอนเสียงนอยด์ใส่พี่สาว พลางสอดกระดาษสีขาวเก็บใส่กระเป๋าสะพายข้าง ไม่ให้เจ๊ใบโพเห็นสิ่งที่เธอเพิ่งได้มา เธอไม่ได้งุบงิบเงินพวกนี้เอาไว้คนเดียว แต่คิดว่า ยังไงคงจะไม่ได้ใช้ในเร็ววัน เผลอ ๆ อาจจะไม่ใช่เลยด้วยซ้ำ "อ้าว ไม่ผ่านหรอกเหรอ?" ใบพายส่ายหน้าแทนคำตอบ "เห้อ...ไม่เป็นไรนะพาย ไม่ผ่านก็ไม่เป็นไร" เจ๊ทำสีหน้าผิดหวังที่น้องสาวฝาแฝดไม่ได้สามีตามที่ต้องการ แต่ก็ไม่ได้ต่อว่าง กลับลูบไหล่ปลอบใจน้องเสียมากกว่า "พายไม่เป็นไรอยู่แล้วเจ๊ ป่ะ กลับบ้านเรากันเถอะ" มือเล็กควงแขนคนตรงหน้าด้วยความสนิทสนม ก่อนจะเดินกลับไปที่รถของเจ๊ แล้วขับกลับบ้าน
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม