บทที่ 1 : สมัครเป็นเมีย
1541 คำ
"อ๊าห์~" เสียงติดเรทไปนิดขออภัย
"ชุดนี่มัน..." ดวงตากลมโตหรี่มองชุดของตัวเอง จังหวะนั้นมีพนักงานบริษัทเดินเข้ามาใช้ห้องน้ำพอดี เธอแอบเห็นชายเสื้อยืดสีขาวในถุงดำเลยเอ่ยถามผู้หญิงคนนั้น
"ตัวเองขา รบกวนอะไรหน่อยได้ไหมคะ?"
"อะไรเหรอคะ?"
"เสื้อตัวนั้น เค้าขอซื้อต่อได้ไหม?"
"เสื้อตัวไหนเหรอคะ?" พนักงานสาวก้มหน้ามองที่ถุงดำ [ถุงขยะ] ในมือ ที่มีชายเสื้อยืดสีขาวปลิ้นออกมา ก่อนจะเงยหน้ามองเธอ
"คงไม่ได้หรอกค่ะ มันสกปรก"
"หู้ย งั้นดีเลยค่ะ"
เธอรีบคว้าถุงผ้าดังหมับ แล้วหยิบเสื้อออกมากางดู มันเป็นเสื้อยืดอย่างที่เธอคิด แต่เหมือนจะเปื้อนคราบกาแฟเพียงนิดหน่อยเท่านั้น
[ว้า~ ผิดหวังแหะ]
"คะ คุณจะเอาไปทำอะไรเหรอคะ?"
"เอาไปใส่นี่แหละค่ะ นี่ค่าเสื้อนะคะตัวเอง"
ใบพายหยิบแบงค์ร้อยในกระเป๋าสะพายส่งให้สำหรับค่าเสื้อยืด แต่พนักงานไม่รับ กลับส่งคืนเพราะมันเป็นเสื้อของเจ้านาย ที่สั่งให้นำมาทิ้ง แต่นางดันลืม
"ชุดตัวใหญ่มากเลย แบบนี้คงคุมได้ถึงเข่า ยังไงก็ขอบคุณมากนะคะ ฝากขอบคุณเจ้านายตัวเองด้วยน้า~" เธอพูดด้วยน้ำเสียงร่าเริง ก่อนจะเดินเข้าไปในห้องน้ำเพื่อเปลี่ยนจากชุดเว้าเซ็กซี่สีดำ เป็นเสื้อยืดสีขาวตัวโครงที่ดูเหมือนจะเป็นเสื้อของผู้ชายร่างใหญ่
"แค่นี้ก็เรียบร้อย"
รอยยิ้มแก่นเซี้ยวปรากฏที่มุมปาก งานนี้เจ๊ใบโพไม่มีทางสมหวังแน่นอน ยังไงเธอก็ไม่มีทางผ่านการสัมภาษณ์ล้านเปอร์เซ็นต์ ถ้าผ่าน เธอจะยอมให้ผู้ชายคนนั้นจับทำเมียเลย เอาสิ!
ใบพายเดินกลับออกมานั่งรอที่เดิม สาวสวยทั้งสอบคนหันมามองแล้วทำสายตาประมาณว่า อีนี่มาทำไม?
ใช่ เธอก็อยากรู้เหมือนกัน ว่ามาทำไม!
"เชิญคนต่อไป เข้าสัมภาษณ์ได้เลยค่ะ" พนักงานในห้องเรียกผู้หญิงเข้าไปสัมภาษณ์ตามคิว ซึ่งเธอนั่งกระดิกเท้าชิวมาก แถมยังรวบผมยาวสลวยขึ้นไปเป็นก้อนอุนจิแบบเดิมโดยที่ไม่แคร์สายตาใคร
สามสิบนาทีต่อมา
"คุณใบพายคะ ถึงคิวสัมภาษณ์แล้วค่ะ"
"หาว~"
ร่างเล็กหาวใส่พนักงานไปหนึ่งที ก่อนจะหอบสังขารเข้าไปในห้องที่มีแอร์เย็นเฉียบ เธอเพิ่งสังเกตว่าไม่มีผู้หญิงคนไหนเหลืออยู่แล้ว นอกจากเธอเพียงคนเดียว
[เสื้อนั่นมัน...]
น้ำเสียงทุ้มเข้มดังมาจากลำโพงตัวเล็กสองตัวตรงหน้า ที่ให้เข้ามาสัมภาษณ์นี่คงไม่ใช่การสัมภาษณ์ตัวต่อตัวสินะ
[ชื่ออะไร?]
น้ำเสียงที่เหมือนกันถามต่อ
คิดว่าน่าจะเป็นคนเดียวกันแหละ...มั้ง
"ชื่อใบพาย" ตอบแบบไม่มีหางเสียงด้วยเป็นไง ดูซิว่ายังอยากจะได้ผู้หญิงไร้มารยาทแบบนี้เป็นเมียอยู่หรือเปล่า
[เคยมีผัวมาก่อนไหม?]
เธอชะงักกับคำถาม ไม่คิดว่าจะตรงเบอร์นี้
"ไม่เคย"
[แล้วเซ็กซ์ล่ะ?]
คำถามนี่เธอต้องคิดก่อนตอบ เพราะเป็นถ้าผู้ชายที่ต้องการหาเมียเซ็กซ์จัด คงจะอยากได้ผู้หญิงที่มีประสบการณ์ ลีลาดี ถ้ายังซิงจ๋า ทำอะไรไม่เป็นสักอย่าง เจ้าตัวคงจะหงุดหงิดน่าดู
"ก็ยังไม่เคยเหมือนกัน"
[....]
เงียบแบบนี้ แสดงว่าเธอไม่ผ่านชัวร์
[ผ่าน]
"ว่าแล้วเชียว..."
.
.
.
"ห่ะ!?"
"ขออนุญาตค่ะบอส"
พนักงานสาวถือถ้วยชาที่มีกลิ่นหอมกรุ่น เดินเข้ามาในห้องสัมภาษณ์ หลังจากที่เธอสอบผ่านรอบที่สอง
"ดื่มชาก่อนนะคุณใบพาย"
ใบหน้าสะสวยส่ายหัวไปมา ไม่ยอมดื่มชาตามที่พนักงานบอก เรื่องอะไรเธอจะยอมดื่มง่าย ๆ ไม่มีทาง
"คุณกำลังคิดผิดที่ตัดสินใจให้ฉันผ่าน ฉันไม่มีดีอะไรสักอย่าง ทั้งขี้เกียจ ซกมก สกปรกแถมยังซิงจ๋า ทำอะไรไม่เป็นเลยด้วยซ้ำ คุณคิดใหม่อีกครั้งเถอะนะ ไปเลือกผู้หญิงดี ๆ เป็นแม่ของลูกเถอะ อย่ามาเลือกฉัน" พยายามพูดโน้มนาวสุดฤทธิ์
[ฉันเลือกเธอ]
แหนะ! พูดขนาดนี้ยังจะเลือกอีก
[ดื่มชาซะ]
เสียงทุ้มเข้มพูดเชิงออกคงคำสั่ง ก่อนที่พนักงานหนุ่มจะเดินเข้ามาพร้อมกระเป๋าหนังใบใหญ่สีดำทมิฬ แล้วเรูดซิปเปิดให้ดูเงินสดจำนวนมหาศาล ที่คิดว่าชีวิตนี้คงไม่มีทางหาได้
"เงินสดจำนวนหนึ่งล้านบาทไทย จะตกเป็นของคุณใบพายในทันที เมื่อคุณใบพายยอมดื่มชาแก้วนี้ค่ะ"
ดวงตากลมสวยหรี่ลงอย่างคิดไม่ตก แค่ดื่มชาทำไมต้องให้เงินเยอะขนาดนี้ด้วย มันต้องมีเงื่อนงำแน่ ๆ
"ฉันขอปฏิเสธ"
[สองล้านบาท พร้อมโอนทันที]
เสียงทุ้มลึกเสนอจำนวนเงินที่มากขึ้นผ่านลำโพง ทำเอาหญิงสาวตาลุกวาวโดยอัตโนมัติ เธอไม่ได้เป็นคนเห็นแก่เงินนะ แต่เงินมันตั้งสองล้าน ใครจะไม่เอา
"แค่ดื่มชาใช่ไหม ได้~" มือเล็กเอื้อมไปหยิบแก้วชามาเป่าก่อนจะจิบทีละนิด กลิ่นใบชาหอม ๆ ทำให้เธองเคลิ้มตาม แถมรสชาติยังดีงาม อร่อยกว่าชาชักที่ขายแถวบ้านเสียอีก
[ออกไปให้หมด]
"ค่ะบอส // ครับบอส"
พนักงานทั้งสองคนเดินออกไป ทิ้งให้หญิงสาวนั่งอยู่คนเดียวก่อนที่แก้วชาใบเปล่าจะถูกปล่อยลงพื้น
เพล้ง! พรึบ!
ภาพตัดเหมือนถูกตัดสวิตช์ไฟ
เกร้ง!
เสียงกุญแจเหล็กขยับเขยื้อนไปมาตามแรงดึงจากข้อมือเล็ก พอขยับขาทั้งสองข้าง กลับถูกตึงเอาไว้ด้วยผ้าผืนหนา ที่กำลังรัดข้อขาเรียวให้ถ่างกว้างจนเห็นจุดสำคัญของผู้หญิง
"อืออ!"
ร่างเล็กพยายามส่งเสียงร้องขอความช่วยเหลือออกมา แต่ในปากของเธอถูกผ้ารัดเอาไว้แน่น ดวงตาทั้งสองคู่ถูกปิดการมองเห็นด้วยผ้าเช่นกัน คิดแล้วว่าต้องไม่ใช่เรื่องดีที่ยอมดื่มชา ไม่น่าพลาดเลยนังพายเอ้ย!
"เธอไม่ต้องกลัว พวกฉันไม่ฆ่าเธอหรอก"
พวกฉันงั้นเหรอ นี่พวกเขามีกันกี่คน!?
"ฉันแค่อยากทดสอบเรื่องสุดท้าย"
ฉับ ฉับ ฉับ!
เสียงคมของกรรไกรดังอยู่ตรงหน้า เหมือนเขากำลังตัดเสื้อผ้าของเธอออก ซึ่งมันมีแค่เสื้อยืดตัวใหญ่ กับบราเซียลายลูกไม้ตัวจิ๋วทั้งสองชิ้นที่เจ๊ใบโพเพิ่งซื้อให้
"อืม นมใหญ่กว่าที่คิด"
คำพูดนั้นทำให้ใจสั่น เธอไม่ได้หวั่นไหว แต่กำลังหวาดกลัวต่างหาก คนดี ๆ ที่ไหนเขาจับผู้หญิงมาขึงเตียงแบบนี้ มีแต่พวกโรคจิตกับซาดิสม์เท่านั้นแหละ ที่กล้าทำ
"อะ อื๊ออ!"
ร่างเล็กสะดุ้งโหยง เมื่อมีบางสิ่งบางอย่างแตะลงที่ยอดปทุมถันสีหวาน ความเปียกชุ่มนั้นตวัดขึ้นลงจนยอดหวานเริ่มแข็งเป็นไต แต่ไม่ใช่แค่ข้างเดียวที่โดยแบบนี้ เธอรู้สึกได้ถึงสองปลายลิ้นสากที่กำลังล่วงเกินจุดสัมผัสบนเรือนร่างของเธอ
"อึก อึ๊ก อืออ!"
ร่างบนเตียงบิดส่ายไปมาให้รอดพ้นจากการกระทำอันเลวทรามของชายทั้งสอง แต่ยิ่งดิ้น พวกเขาก็ยิ่งดูดดุนเเรงขึ้น จนรู้สึกเจ็บแปร๊บเพราะยังไม่เคยโดนดูดมาก่อน มันเป็นความรู้สึกที่อธิบายไม่ถูก หัวสมองแยกส่วนไม่ออกระหว่างความเจ็บกับความเสียวซ่าน ที่กำลังถาโถมเข้ามาพร้อมกัน
จ๊วบ จ๊วบ จ๊วบ!
ริมฝีปากอวบอิ่มกัดผ้าที่รัดปาดแน่นขนัด พอฝ่ามือร้อนพราวเลื่อนลงไปที่เนินโหนกไร้ขน พวกเขาก็ใช้นิ้วเรียวเเยงเข้าไปในร่องกลีบคนละนิ้ว แต่แยงพร้อมกันทีเดียว เธอสะบัดหน้าไปมาเพราะเริ่มมีความรู้สึกเสียวซ่าน จนหัวสมองโล่งไปหมด
แจ๊ะ แจ๊ะ แจ๊ะ!
น้ำเหนียวหนืดในร่องสวาททำให้เกิดเสียงลามก ตามมาด้วยเสียงครางกระเส่าของสองหนุ่มที่กำลังเร่งเร้าอารมณ์ของเธอให้พุ่งสูงขึ้น ต้องบอกก่อนว่าพวกเขาครางได้อีโรติกมาก
"อื๊ออ!"
เอวบางยกลอยหวืด น้ำสีใสพุ่งกระฉูดออกมาเสมือนก๊อกน้ำที่กำลังแตกซ่านจนเปียกชุ่ม สองหนุ่มโน้มใบหน้าลงไปมองที่จุดนั้น แล้วใช้ปลายนิ้วสัมผัสกันเม็ดเสียวสีแดงระรื่น
"คิดว่าไง?" ซ้ายถาม
"เซ็กซ์จัดใช้ได้" ขวาตอบ
"เอาไหม?" ซ้ายถามต่อ
"เอา" สองหนุ่มตกลงกันโดยที่ไม่ถามความสมัครใจของเธอสักคำ ก่อนที่ทั้งสองจะดึงผ้าที่รัดปากออก ตามด้วยผ้าที่ปิดตา จังหวะแรกเธอกะจะโวยวายเต็มที่ แต่พอเห็นใบหน้าหล่อเหลาดั่งฟ้าประทานเท่านั้นแหละ ถึงกับอึ้งกึมกี่ไปเลย
ใบหน้าฝาแฝดทั้งสองคนหน้าตาเหมือนกันเด๊ะ ต่างกันตรงที่แววตากับการแต่งตัว คนขวาตาดุ หน้านิ่ง แต่งตัวดูภูมิฐานใส่สูทผูกเนคไทครบเครื่อง คนซ้ายตาเจ้าเล่ห์ แต่งตัวดูเพลย์บอยใส่เชิ้ตปลดกระดุมสามเม็ดบน
- ผู้เขียน
