กว่าใจจะรัก

บทที่ 7

“คุณป้าขาอย่าพูดแบบนี้สิคะ คุณป้ายังแข็งแรงอยู่เลย คุณป้าไม่เป็นอะไรง่ายๆ หรอกค่ะ” เธอรู้ว่าสิ่งที่พูดกับความจริงตรงหน้านั้นมันช่างสวนทางกันอย่างสิ้นเชิง แต่จะให้เธอทำใจยอมรับเธอก็คงทำไม่ได้ง่ายๆเธอทนรับกับความสูญเสียคนในครอบครัวไม่ได้อีกแล้ว

“อย่าปลอบใจคนแก่ใกล้ตายอย่างป้าเลย เราเองก็น่าจะรู้ว่าสักวันวันนั้นก็ต้องมาถึง ป้าไม่อยากทิ้งให้ภัคต้องอยู่คนเดียวอย่างเดียวดาย ภัครับปากป้าได้ไหมลูก แต่งงานกับคุณน่าน นะ” คำขอร้องนั้นสร้างความอึดอัดใจกับคนทั้งคู่ไม่น้อย เพราะว่าเรื่องที่ผู้เป็นป้าขอร้องให้ทำนั้นมันไม่ใช่เรื่องง่ายเลย

“พี่น่านคะ…” ภัคจิราตัดสินใจเรียกคนที่กำลังเดินออกจากบ้านของเธอเอาไว้ได้ทันก่อนที่เขาจะกลับไป แม้ว่าป้าของเธอจะให้เวลาเธอกับเขาได้คิด แต่เธอก็รู้ดีว่าเวลาของป้าเหลือไม่มากแล้วคิดเช่นนั้นจึงไม่มีความลังเลใดๆ ในดวงตาคู่สวย

“พี่รู้ครับว่าภัคลำบากใจ แต่พี่ก็อยากให้ภัครู้เหมือนกันว่าพี่เต็มใจที่จะแต่งงานกับภัค” คำพูดของเขามั่นคงจนอีกคนหวั่นไหว เธอรู้ว่าสิ่งที่ป้าของเธอเพิ่งจะขอร้องให้เขาทำมันเป็นเรื่องใหญ่ แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็อยากเห็นป้ามีความสุขอย่างที่ท่านต้องการ อีกอย่างคนที่เธอต้องแต่งงานด้วยคือพี่น่าน ไม่ใช่คนใจร้ายที่ไหน ตลอดหลายปีที่รู้จักกันเขาไม่เคยทำให้เธอต้องเสียใจเลยสักครั้ง นั่นเป็นเหตุผลที่มากพอที่จะทำให้เธอไม่คิดปฏิเสธเขา

“ภัคตัดสินใจแล้วค่ะ ภัค…จะแต่งงานกับพี่น่านค่ะ พี่น่าน…จะแต่งงานกับภัคได้ไหมคะ” เมื่อตัดสินใจจึงเอ่ยบอกเขาไปและรอว่าเขาจะตอบกลับมาว่ายังไง   เขาจะรังเกียจไหมที่ต้องแต่งงานกับเธอ

“แต่งสิครับ! พี่สัญญาว่าพี่จะดูแลภัคให้ดี เราสองคนแต่งงานกันนะครับ” ภัคจิรายิ้มรับก่อนจะสะดุ้งเบาๆ เมื่อถูกคว้าตัวเข้าไปกอด ซึ่งเธอเองก็ใช้เวลาไม่นานที่จะกอดตอบเขา เพราะไม่ว่ายังไงระหว่างเธอกับเขาคงต้องมีการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่อยู่แล้ว และการกอดกันในครั้งนี้มันก็ไม่ใช่เรื่องผิดอะไรเลย

“ขอบคุณนะคะพี่น่าน”

“พี่สิที่ต้องขอบคุณภัค ขอบคุณนะครับ จากนี้ไปพี่จะดูแลภัคให้ดี พี่จะทำให้ภัคมีความสุขที่สุด” แม้ไม่เข้าใจในคำพูดของอีกฝ่ายเท่าไหร่  แต่ภัคจิราก็พยักหน้ารับคำขอบคุณของเขาด้วยความเต็มใจ

ภาพตรงหน้าที่ได้เห็นแม้จะต้องหมดลมหายใจไปวันนี้นางมาลีก็ถือว่ามันคุ้มแสนคุ้มที่ก่อนต่างได้ฝากหลานสาวที่นางรักยิ่งกว่าชีวิตของตัวเองไปไว้ในมือของคนที่นางเห็นสมว่าเหมาะสมกับภัคจิรามากกว่าใคร หลานสาวของนางจะมีความสุขหากได้แต่งงานกับผู้ชายคนนี้ คนที่สามารถทำให้ยัยภัคของนางกลับมายิ้มได้ทุกครั้งหลังจากที่เจอกับเรื่องแย่ๆ     ไม่มีใครที่จะเหมาะสมไปกว่านี้อีกแล้ว

“ป้าขอฝากดวงใจของป้าด้วยนะคะคุณน่าน” หญิงชราเอ่ยขึ้นเบาๆ ก่อนจะหมุนตัวเดินกลับเข้าห้อง  ปล่อยให้คนทั้งคู่ได้ใช้เวลาอยู่ด้วยกันตามลำพังต่อไป

คุณสุวรรณดีใจจนเก็บอาการไม่อยู่เมื่อจู่ๆ ลูกชายก็เดินมาคุกเข่าลงตรงหน้าขอร้องให้นางไปสู่ขอหนูภัคจิราให้ แน่นอนว่านางเฝ้ารอวันนี้มานานแสนนานเหลือเกิน วันที่จะได้เห็นลูกชายคนโตผู้ซึ่งเสียสละตัวเองเพื่อทุกคนในครอบครัวมาตลอด สมหวังในความรักที่เฝ้ารอมานานเสียที รุ่งเช้านางและบุตรชายจึงไม่รีรอรีบพากันไปดำเนินการสู่ขอฝ่ายหญิงถึงที่บ้าน ซึ่งทางคุณมาลีเองก็ยินดีต้อนรับอีกทั้งยังไม่ยอมเรียกสินสอดจากทางฝ่ายนางเลยสักบาท เพราะแค่ต้องขอร้องให้ลูกชายของอีกฝ่ายมาแต่งงานกับหลานสาวตนเองนางก็รู้สึกละอายแก่ใจมากพอแล้ว จึงไม่ต้องการเรียกร้องอะไร นอกจากขอให้น่านฟ้าดูแลภัคจิราให้

           และก็เชื่อด้วยว่าอีกฝ่ายนั้น   จะไม่ทำให้ท่านผิดหวังแน่นอน

           “ยังไงก็ต้องเรียกนะคะคุณพี่ น้องไม่อยากให้คนมาดูถูกหนูภัคค่ะ เอาเป็นว่าถ้าคุณพี่ไม่รู้จะเรียกเท่าไหร่ ทางน้องจะเป็นคนจัดการเองดีไหมคะ รับรองว่าจะไม่ให้น้อยหน้างานของตาเมฆแน่นอนค่ะ”นั่นคือสิ่งที่ควรต้องเป็นแม้ว่าอีกฝ่ายจะไม่ต้องการก็เถอะ

           “ไม่ต้องถึงขั้นนั้นหรอกค่ะคุณวรรณ แค่ดิฉันต้องไปขอร้องตาน่านให้มาแต่งกับหลานสาวฉันก็เกรงใจเหลือเกินค่ะ” เดือดร้อนคุณมาลีที่ต้องเอ่ยขึ้นปัดอีกครั้งด้วยรู้แก่ใจดีว่างานแต่งงานระหว่างหลานสาวของตัวเองกับน่านฟ้าในครั้งนี้นั้น มันเกิดขึ้นได้เพราะอะไร

           “คุณพี่คะ น้องคิดว่าทางคุณพี่เองก็น่าจะมองออกว่าตาน่านคิดยังไงกับหนูภัคใช่ไหมคะ ถึงแม้ว่างานแต่งงานในครั้งนี้จะเกิดขึ้นเพราะคำขอของคุณพี่ แต่ได้โปรดเชื่อน้องเถอะค่ะว่าลูกชายของน้องเต็มใจที่จะแต่งงานกับหนูภัคจริงๆ” ทั้งสองไม่ได้พูดอะไรต่อนอกจากจ้องมองกันและกันอย่างสื่อความหมาย แน่นอนว่าคุณมาลีรู้ดีว่าน่านฟ้าคิดอย่างไรกับหลานสาวตน แต่เพราะใจของภัคจิรามีแต่เหนือเมฆเท่านั้น นางจึงพูดอะไรมากไม่ได้ อีกทั้งเรื่องความรักคงยากที่จะบังคืนฝืนใจ คงต้องปล่อยให้ทุกอย่างเป็นไปตามที่ฟ้าลิขิต หากน่านฟ้าเกิดมาเพื่อทีจะเป็นคู่ทุกข์คู่ยากของหลานสาวของนางจริงๆ      นางเชื่อว่าสักวันยัยภัคจะมองเห็นความรักที่เก็บซ่อนเอาไว้

           ถึงเวลานั้นก็คงสุดแล้วแต่หลานสาวของนางแล้วว่าจะตอบรับความรักที่แสนดีของน่านฟ้าอย่างไร…