ตอนที่ 24
“โธ่ ญะญ๋า... แม่ไม่อยากเห็นหนูร้องไห้แบบนี้เลย”
มินรญายกมือขึ้นป้ายน้ำตาทิ้ง และฝืนยิ้มร่าออกมา ยิ้มทั้งๆ ที่หัวใจเต็มไปด้วยบาดแผล เมื่อผู้ชายที่หล่อนรักคือของที่สูงเกินจะเอื้อมได้ถึง ไม่ว่าจะปีนป่ายยังไง มือของหล่อนก็ไม่สามารถแตะต้องเขาได้อยู่ดี สิ่งที่ทำได้ในตอนนี้ก็คือการทำใจ ทำใจให้ยอมรับความเจ็บปวดแสนสาหัสที่กำลังจะเริ่มต้นขึ้นเพียงเท่านั้น
“ญะญ๋าสัญญาว่าจะเข้มแข็งค่ะ สัญญาว่าจะไม่ทำให้คุณพ่อกับคุณแม่ต้องทุกข์ใจอีก ญะญ๋าสัญญา...”
นับดาวดึงร่างสั่นสะท้านของบุตรสาวเข้ามากอดปลอบประโลม แม้มินรญาจะเอาแต่ใจ จะใช้อารมณ์เป็นที่ตั้งแค่ไหน แต่มินรญาก็คือเลือดเนื้อเชื้อไขของหล่อน เลือดในอกที่หล่อนไม่มีทางไม่ห่วงใยได้ ยิ่งเห็นมินรญาร่ำไห้ด้วยความเจ็บปวดแบบนี้หล่อนก็ยิ่งปวดใจยิ่งนัก
“สักวัน... หนูจะต้องเอาชนะหัวใจกระด้างของพ่อดีเลียนได้ เชื่อแม่นะญะญ๋า”
มินรญาไม่ได้พูดอะไรออกมานอก
