ตอนที่ 23
ดีเลียนหรี่ตาแคบจ้องหน้าน้องชายคนเล็กของตัวเองนิ่ง ก่อนจะเอ่ยปากทักทาย “นั่งลงก่อนสิเจอรัลด์ เรามีเรื่องต้องคุยกันหลายเรื่อง”
ผู้เป็นน้องชายทรุดกายใหญ่โตลงนั่ง และประสานสายตากับดีเลียนตอบ
“ก่อนที่พี่ดีเลียนจะพูดอะไรกับผม ให้ผมถามสิ่งที่ผมข้องใจก่อนได้ไหมครับ”
คุณชายใหญ่ของบ้านแค่นยิ้มก่อนจะผงกศีรษะรับน้อยๆ “ก็ถามมาสิ ว่ามามีอะไร”
“ผมอยากรู้ว่าพี่ทำร้ายญะญ๋าทำไม?”
ไม่มีร่องรอยความแปลกใจในดวงตาของดีเลียน ชายหนุ่มแสยะยิ้ม “แม่นั่นคงสาธยายให้นายฟังจนหมดแล้วสินะว่าฉันทำอะไรลงไปบ้าง”
เจอรัลด์ขบกรามแน่น จ้องหน้าพี่ชายเขม็ง “ตรงกันข้ามครับ ญะญ๋าไม่ได้บอกอะไรผมเลย ทั้งๆ ที่ผมวิงวอนให้เธอพูดแทบตาย”
“แล้วอย่างนั้นนายมาคาดคั้นพี่ทำไม”
ดวงตาของเจอรัลด์แข็งกร้าว “ก็เพราะผมเห็นสภาพของญะญ๋าน่ะสิครับ สภาพแบบนั้นผมเป็นผู้ชายทำไมจะมองไม่ออกว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง”
ไหล่กว้างของดีเลียนไหวอย่าง
