ยั่วรักสามีนิตินัย บทที่ 13 "คุณกวินพอเถอะค่ะ" เสียงเบาถูกเปล่งออกจากริมฝีปากบาง "ผมขอนะครับ" ถ้าให้เขาหยุดตอนนี้มีหวังลงแดงตายแน่ แต่ได้พูดกับเธอไว้แล้วว่าจะไม่ทำมากไปกว่านี้ ที่ขอไปเผื่อว่าเธอมีอารมณ์เหมือนคืนนั้นขึ้นมาบ้างแล้ว แต่จนแล้วจนรอดเขาก็ยังถูกปฏิเสธ ม่านฟ้าส่ายหน้าเพื่อเป็นการยืนยันคำพูดเดิม ที่บอกให้เขาหยุดแค่นี้เถอะ กวินยอมหยุด เพราะถ้าทำไปโดยที่เธอไม่เต็มใจ เขาอาจจะมองหน้าเธอไม่ติดก็ได้ "งั้นผมขอกอดได้ไหม" หญิงสาวนอนนิ่งไม่ได้ปฏิเสธและก็ไม่ได้อนุญาต พอเห็นเธอเงียบไปกวินก็เลยขยับถอยออกมาแล้วเอนตัวนอนลงมุมหนึ่งของเตียงนั้น "คุณนอนไกลขนาดนั้นแล้วจะห่มผ้ายังไง" ผ้าห่มมีแค่ผืนเดียว ก็เธอนอนคนเดียวจะมีไว้ทำไมหลายผืน "คุณนอนเถอะ" เขายังคงนอนขดตัวหันหลัง ม่านฟ้าขยับเข้าไปใกล้แล้วก็ห่มผ้าให้ ดวงตาคมมองตามมือสวยๆ ที่กำลังห่มผ้าให้ เขาต้องทำยังไงถึงจะได้หัวใจของเธอมาครอง ที่