พราวมุกไม่อาจทนต่อสิ่งที่เควินกำลังพยายามแสดงออกได้ เพราะเธอรู้ดีว่าเขารักมารดายิ่งกว่าชีวิต ถ้าหากวันหนึ่งเขาต้องเลือกระหว่างเธอกับมารดาผู้ให้กำเนิด เควินก็ย่อมเลือกผู้มีพระคุณ มากกว่าผู้หญิงไม่มีหัวนอนปลายเท้าอย่างเธอ
“สักวันคุณจะเข้าใจในสิ่งที่ผมทำ ผมรู้ว่าตัวเองผิด คุณไม่คิดให้โอกาสผมบ้างเลยเหรอพราว” ชายหนุ่มพูดออกมาด้วยน้ำเสียงน้อยเนื้อต่ำใจ ความจริงเขาก็ไม่มีสิทธิ์ขอความเห็นใจจากเธอ เพราะตัวเองเป็นฝ่ายเดินออกไปจากชีวิตพราวมุกตั้งแต่แรก
“แม่ของคุณไม่เคยแม้แต่จะเห็นฉันมีตัวตนด้วยซ้ำ คุณเองก็คงคิดแบบนั้น ค่าของคนเกิดจากอะไร ชื่อเสียงเงินทองฐานันดรที่มั่งคั่ง ซึ่งฉันคงไม่มีสิ่งเหล่านั้น ท่านจึงเห็นฉันเป็นเพียงอากาศธาตุ”
น้ำเสียงของเธอแผ่วเบาเนิบนาบ แฝงความขุ่นมัวเอาไว้ในที เมื่อเธอรู้สึกอัดอั้นตันใจใ
