เมื่อได้ยินอย่างนั้นนางจึงสนใจชายคนนี้เป็นอย่างมาก เขาสูงที เดียว และแม้จะเห็นเพียงดวงตาสีน้ำตาลเข้ม แต่ทำให้คาดเดาได้ว่าเป็นคนที่อ่อนโยน เช่นนี้การถูกทำร้ายน่าจะเป็นเรื่องเข้าใจผิด
ขณะนั้นก็มีบางสิ่งเคลื่อนไหวในอกเสื้อเขา ก่อนที่ทั้งอวิ๋นมู่หลันกับแม่นมต้องอ้าปากค้าง
สิ่งมีชีวิตนั้นคือ แมลงสีทอง! ที่กางปีกสยายกว้าง ก่อนจะบินเข้าไปหาเหล่าหนอนเรืองแสง
“เขาเป็นผู้เลี้ยงแมลงหรอกหรือ” อวิ๋นมู่หลันมองอย่างประหลาดใจ แม่นมส่ายหน้าเร็วแรงและเอ่ยเสียงสั่น ๆ ด้วยความขยาดกลัว
“มะ… มิใช่หรอกคุณหนู ขะ… เขาเป็นผู้ใช้พิษต่างหาก”
แม่นมเอ่ยจบก็ฉุดแขนอวิ๋นมู่หลันให้ถอยห่างจากชายคนนั้นไปอีกหลายก้าว
“อย่าเข้าใกล้เขา อันตรายอาจมาถึงตัวคุณหนู ดูท่าแล้วเขาอาจใช้วิธีสกปรกทำร้ายคนของต้าเหอจนได้รับบาดเจ็บเช่นนี้”
“อย่างนั้น ให้ยาใส่แผลกับเขาไว้ และยาระงับความเจ็บปวด”
อวิ๋นมู่หลันว่าแล้วจึงส่งของทั้งส
