ตอนที่ 5
1017 คำ
บางคราสายลมก็พัดอ่อนแตะไล้กลีบผกาเพียงแผ่วเบา บางครั้งก็กระพือพัดสะบัดโบกจนโยกโยนถึงรากลึก กระตุ้นเร้าความรู้สึกให้สะท้านสะเทือนไหว ตกเป็นทาสเสน่หาโดยมิอาจต้านทานได้
“อ๊ะ อ๊ะ อูย...”
กายสาวสั่นระริก แรงเร้ากระตุ้นเร่า จนร้อนฉ่าไปทั้งกาย กุหลาบงามผลิบานหยาดน้ำหวานพร่างพรูไหลรินออกมา ปลายลิ้นร้อนตวัดไล้เลียกลืนสิ้นทุกหยาดหยด ปลายลิ้นซอกซอนเข้าไปกวาดต้อนในโถงถ้ำแสนฉ่ำหวาน จนร่างงามหอบหายใจระทวย
“โทษของเธอคือ ต้องเป็นผู้หญิงของฉันไปตลอดชีวิต...”
เขาเงยหน้าขึ้นสบตากับเธอ หญิงสาวส่ายหน้าไปมา
“อย่านะ พอเถอะ อย่าทำ อ๊ะ”
คำอ้อนวอน ไม่ได้ทำให้เขาหยุดตัวเอง ชายหนุ่มยิ้มร้ายขณะนำพากายแกร่งพุ่งผ่านเข้าไปในกายสาว
“กรี๊ด เจ็บนะ ฉัน เจ็บ!”
ความเจ็บแปลบเรียกคืนสติให้กลับคืน นีรณากรีดร้องออกมาเสียงดัง
“ทำไม เธอ...”
ร่างหนาชะงักงัน มองหญิงสาวใต้ร่างอย่างตกตะลึง เมื่อครู่เขาพาตัวตนทะลวงผ่านบางสิ่งเข้ามา บ่งบอกว่ากายสาวเปรียบดังดอกไม้แสนบริสุทธิ์ ไม่เคยมีภมรหนุ่มตัวไหนได้เชยชมความงามนี้มาก่อน ทว่าเขาไม่อาจหยุดยั้งทุกสิ่งในตอนนี้ได้ทัน ใบหน้าหล่อเหลาบิดเบี้ยวด้วยความเสียว เมื่อถูกความนุ่มร้อนโอบรัดกายแกร่ง เธอคับแน่น ตอดรัดเขาจนแทบจะกระฉูด ความปรารถนามาถึงจุดที่มิอาจจะทานทน จะให้ถอนกายออกคงทำไม่ได้
“เอามันออกไป ฮือ ไอ้คนเลว ฉันเจ็บนะ” เธอร้องคร่ำครวญ ผลักไสเขาออกห่าง
ความเจ็บปวดคับตึง ทำให้นีรณาหลุดจากภวังค์เคลิ้มไหวที่
เขาล่อลวง กายสาวถูกทำลาย พรหมจรรย์ที่หวงแหน ถูกผู้ชายที่ไม่เคยรู้จักแย่งชิงไป
“ฉันหยุดไม่ได้... อา...”
ให้หยุดตอนนี้เธอคงไม่หายเจ็บ และเขาคงขาดใจตาย...
ชายหนุ่มจึงต้องเดินหน้าต่อไป โดยใช้ปลายนิ้วคลึงขยี้ปุ่มเกสรสาว เพิ่มความเสียวให้เธอ จูบปิดเสียงร้อง ขณะที่มืออีกข้างนวดเฟ้นไปตามสะโพกมน ให้เธอคลายความเกร็งลง ค่อยขยับกายแกร่งทีละน้อย ให้เธอปรับสภาพพร้อมรับความหฤหรรษ์ ที่เขากำลังจะป้อนให้
เมื่อเธอสงบลงเริ่มสนองตอบเขาแล้ว ชายหนุ่มจึงขยับสะโพกสอบเคลื่อนตัวโยกขยับไปมา ความคับตึง บีบรัดเขา จนทำให้เสียวไปหมด ขาข้างหนึ่งถูกเขาจับพาดบ่าหนา เพื่อเปิดทางให้เขาสะดวกในการโจนจ้วงเข้าหา
“อื้อ อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ”
แรงกระแทกทำให้หญิงสาวครางเสียงแผ่วหวิว ใบหน้างามสะบัดไปมา หลับตาแน่น มือจิกไหล่เขาจนเล็บขูดเป็นรอย ริม
ฝีปากร้อนเลื่อนลงมาครอบครองทรวงอวบ ดูดดึง ขบเม้ม กระตุ้นเร้าให้เธอเคลิ้มไหวไปกับเสน่หาที่เขาป้อนให้
“โอย ฉันไม่ไหวแล้ว อ๊ะ”
นีรณาร้องคราง เธอหัวหมุนไปหมด ร่างบางสั่นคลอนไปตามแรงโยกขยับ เธอไม่อาจพาตัวเองให้หลุดพ้นไปจากกับดักเสน่หาครั้งนี้ได้เลย กายแกร่งเคลื่อนครูดผ่านความนุ่มร้อน เสียดสีซอกซอน เข้าลึก ผ่านเข้า ถอนออก ส่งผ่านความเสียดเสียว กายสาวร้อนเร่าไม่ต่างกับก้อนหินบนกองไฟ ถูกแผดเผาจนแทบไม่เหลือความเป็นตัวตน ความเจ็บปวดในคราแรกเลือนหายไป เมื่อความรู้สึกอื่นมีอิทธิพลมากกว่า
“ฉัน ฉัน กรี๊ดดด”
ร่างกายเกร็งกระตุกเมื่อบางสิ่งในกายแตกพร่าง หญิงสาวอ่อนระทวยไปกับเสน่หาแรกที่เพิ่งรู้จัก
ทว่า เขายังไม่ปล่อยให้เธอพักหายใจ เมื่อตัวเขายังไม่บรรลุถึงจุดหมายปลายทาง ร่างงามถูกพลิกให้คว่ำหน้าลง เขาจับเอวเธอยกตัวให้อยู่ในท่าคุกเข่า นำพาตัวตนเข้ามายึดครองพื้นที่ว่าง
แล้วเริ่มต้นโยกขยับ เมื่อรู้ว่าเธอรับเขาไหวก็ตอกอัดกายแกร่งเข้าไปในกุหลาบสาวหนักหน่วงขึ้นเรื่อยๆ โจนจ้วงเข้าหาในจังหวะรัวแรง จนเธอสั่นคลอนไปทั้งตัว
“โอ้ว แน่นมาก เยี่ยมที่สุด”
เขาสูดปากแรง เร่งกระแทกกระทั้นกายเข้าหาเธอด้วยความเร่าร้อน แรงตอดรัดหนุบหนับจากภายในกายสาว บ่งบอกว่า เขาทำให้เธอไปแตะขอบสวรรค์เป็นรอบที่สอง พร้อมกับเสียงกรี๊ดเบาๆ ในคอ
“กรี๊ดดด ฉันไม่ไหวแล้ว โอย...”
นีรณาครางครวญ เธอสัมผัสกับความสุขเสียวอีกรอบแล้ว ผู้ชายคนนี้ร้ายกาจมาก เขาทำตัวยิ่งกว่าปีศาจ ทำให้เธอกลัว ทำให้เธอหวาดหวั่น และมอมเมาเธอจนไร้สติ ปล้นชิงพรหมจรรย์เธอไป โดยที่เธอไม่อาจขัดขืนได้ ตอนนี้ก็ล่อหลอกให้เธอตกหลุมพรางเสน่หาของเขาจนถอนตัวไม่ขึ้น ปีศาจคริสต์มาสตนนี้เป็นปีศาจร้ายยิ่งกว่าปีศาจตนไหนๆ
“เธอเป็นของฉัน อ๊า ของฉันคนเดียว...”
เขาโหมกายตอกอัดกระแทกกายถี่ๆ เข้าหาเธออีกสองสามครั้ง ปลดปล่อยสายธารสวาทเข้าไปในกายสาว ร่างหนาเกร็งกระตุกก่อนจะซบหน้าหอบหายใจแรงบนแผ่นหลังเธอ
หญิงสาวเองก็หอบหายใจแรง ทิ้งตัวนอนฟุบกับที่นอน คนตัวโตพลิกกายขยับลงมานอนข้าง รวบร่างนุ่มมากอดไว้ พรมจูบบนใบหน้างามชื้นเหงื่อของเธอ คล้ายต้องการปลอบประโลมให้เธอผ่อนคลายลง
“ฉันไม่ใช่... ไม่ใช่คนที่คุณรู้จัก”
นีรณายังคงยืนกรานคำพูดของตัวเองจนนาทีนี้ น้ำตาไหลรินออกมาด้วยความปวดร้าวใจ กับความสูญเสียที่ไม่อาจเรียกคืน
อีกฝ่ายกระชับอ้อมกอดแน่นขึ้น เขาไม่ตอบโต้เธออีก ร่างหนากอดรัดเธอไว้ กดศีรษะให้ซุกแผงอกหนาของเขา มือลูบแผ่นหลังของคนที่กำลังสะอื้นไห้ปลอบโยนไปมา
ราตรีของคืนคริสต์มาส นีรณาสูญเสียพรหมจรรย์สาวให้กับคนที่ไม่เคยรู้จักมาก่อน เธอหลับไปพร้อมกับหยาดน้ำตา ในอ้อมแขนของชายแปลกหน้า...
- ผู้เขียน
