หัสวีร์ออกมาจากห้องน้ำก็ไม่พบหญิงสาวแล้ว ผู้หญิงที่เขารู้เพียงแต่ว่าชื่อลลิตา เขากัดฟันแน่น ยืนมองหยดเลือดเล็กๆ หลายจุดบนผ้าปูเตียงสีขาวด้วยความละอายใจ
หล่อนบริสุทธิ์ และเขาก็รุนแรงกับหล่อนอย่างไม่น่าให้อภัย
ร่างสูงใหญ่ ผิวสีแทนอร่ามที่มีเพียงผ้าขนหนูพันอยู่รอบกายทรุดลงนั่งบนเตียงอย่างอ่อนแรง ความกังขาแคลงใจระเบิดในอกมากมาย
“เป็นไปได้ยังไงที่พี่ทศจะไม่แตะต้องเธอ”
หัสวีร์ครุ่นคิดเคร่งเครียด
หรือว่าแท้จริงแล้วพี่ทศจะไม่ได้มีเมียน้อย เขากับพี่สะใภ้เข้าใจผิดไปเองอย่างนั้นหรือ
แต่มันจะยังไงก็ช่าง แต่ตอนนี้ลลิตากลายเป็นผู้หญิงของเขาไปแล้ว และแน่นอนว่าเขาไม่มีทางปล่อยให้หล่อนไปเป็นเมียน้อยใครได้อีก
ใบหน้าของหัสวีร์เปื้อนรอยยิ้มบางๆ เมื่อเขานึกถึงความน่ารักอวบอัดของหญิงสาว เจ้าหล่อนเต่งตึงไปทั้งตัว ปากก็หวานฉ่ำ จูบแล้วแทบลืมชื่อของตัวเองไปเลยทีเดียว หวานล้ำยิ่งกว่าน้ำผึ้งเดือนห้า ร่างกายก็
