ตอนที่ 27
พร้อมกันนั้นหากในใจก็นึกถึงอริน ที่วันนี้เขาเสียสละเวลา เพื่อนั่งคอยหล่อนอยู่ในห้องสมุดนี่เอง
เมื่อจบชั่วโมงสุดท้ายแล้วหล่อนหันไปบอกกล่าวและสั่งกับลูกศิษย์ตัวน้อยที่เวลานี้ผู้ปกครองเตรียมพร้อมจะมารับกลับบ้าน
“นักเรียนขาเก็บข้าวของกันเสร็จแล้วยัง เตรียมตัวกลับบ้านได้แล้วนะคะ โชคดี บ๊ายๆ แล้วพรุ่งนี้เจอกันใหม่นะคะ” และเพราะถ้อยคำอ่อนหวานของคุณครูคิ้วนางจึง เป็นที่ชื่นชอบของบรรดาลูกศิษย์ทุกคน
และเมื่อวาทิตได้เห็นหน้าของหมอหนุ่มเขาจึงทัก
“คุณชื่ออรินหรือเปล่าที่ผมได้พบเจอในคืนวันนั้น”
ครั้นเมื่อถูกทักขึ้นมาฝ่ายหมออรินเขาก็เงยหน้าขึ้นมองคนที่สนทนาด้วย และก็จำได้
“เอ้อ คุณนี่เอง คุณเป็นเพื่อนของพี่สาวของรัตนา” และวาทิตก็พยักหน้า
“ใช่ แล้วคุณล่ะ นี่ มาทำอะไรที่นี่”
“เอ้อผมมารอเพื่อนที่นี่ เธอเป็นครูสอนอยู่ที่นี่ครับ” ทำให้วาทิตขมวดคิ้ว
“สอนหนังสือเหร
