ตอนที่ 20
จากนั้นคิ้วนางก็เดินหน้ามุ่ยกลับมาหาพี่ชาย
“เกิดอะไรขึ้นล่ะ” เมื่อพี่ชายถาม คิ้วนางก็โชว์มือถือที่ตกแตกให้พี่ชายดู
“มันเสียแล้วค่ะ”
“อ้าว ทำไมเป็นอย่างนั้นล่ะจ๊ะ” พี่สะใภ้อุทาน
“ใช่ค่ะ เพราะมีคนเดินซุ่มซ่ามเดินไม่ดูตาม้าตาเรือ”
“ผมเองครับ” และฝ่ายวาทิตก็เสนอตัว เขายอมรับ
บุษราภรณ์หันไปมอง
“อ้าวทิต” พลพยุห์นิ่งเงียบ เขารู้จักดี แต่เขาไม่ชอบ
หากแต่คิ้วนางไม่หันไปมองเขา เมื่อเขาตามมา
“ผมขอรับผิดชอบ”
“ไม่ต้อง” คิ้วนางตอบเสียงสะบัด
ส่วนบุษราภรณ์มองดูสองหนุ่มสาวทั้งคู่ แล้วจากนั้นก็มีหญิงสองคน คือแม่กับลูกเดินเข้ามาหา ตามวาทิตด้วย บุษราภรณ์จึงมองเพราะไม่คุ้นจนวาทิตต้องบอก
“อดีตพี่สะใภ้กับหลานสาวของผมเองครับ”
บุษราภรณ์จึงเข้าใจ ส่วนคิ้วนางก็พยายามเดินหนี เพื่อไม่ให้เขามารับผิดชอบ และไม่อยากคุยกับเขา
และในเวลาต่อมาขณะที่สายตาคมของเขามองดู นั่น คิ้วนางดีเหลือเกินท
