ตอนที่ 18 จึงกระตือรือร้นขึ้น “เอ้อ ต้องขอโทษหน่อยนะ เรื่องในวันนั้น” “อ๋อ นี่คุณมาขอโทษฉันน่ะหรือคะ” หากคิ้วนางเอ่ย และเขาก็พยักหน้า หล่อนยังคงมองจ้องไปที่ใบหน้าของเขา “ก็ใช่” “ฮึ ก็ดีนะคะ ที่คุณพอจะมีจิตสำนึกดีๆอยู่บ้าง” หล่อนพูดกับเขาและเป็นความรู้สึกดีขึ้นมาบ้าง หากแต่ยังไม่ใจอ่อนทั้งหมด “และฉันว่าคราวหน้าคุณควรที่จะคิดก่อนพูดออกมานะคะจะได้ไม่ดูถูกใครให้เจ็บปวด” นั่นเขาเหมือนถูกหล่อนตอกกลับด้วยคำประชด จึงต้องพยักหน้ารับคำดูเผินๆไม่เหมือนร้ายแต่วาจาของหล่อนคมกริบเอาการ “แล้วนี่ เธอพอจะยกโทษให้ฉันได้ไหม” หากฝ่ายคิ้วนางก็นึกอยากแกล้งเขากลับไปบ้าง “อือมส์ ให้ฉัน เก็บไปคิดดูก่อนนะคะ” เลยทำเอาวาทิตอึ้งซึ่งไม่ต่างไปจากบุษราภรณ์เช่นกัน ที่ยืนนิ่งสนิทอย่างตกใจในคำพูดของน้องสาวสามี “มันนานแค่ไหน” “ก็ไม่นานหรอกค่ะ จนกว่าฉันจะพอใจ และพร้อมใจที่จะยกโทษใ