ช่วงเวลาก่อนรุ่งสาง มีเสียงรถ เสียงผู้คน และสัญญาณหวอดังจนเฉินรุ่ยเผิงกลัว และร้องไห้อันหว่านถิงต้องปลอบลูกอยู่นาน พอเสียงสงบลงหล่อนจึงได้รับข่าวร้ายจากหวังเฮ่อ “นายหญิงขอรับ บ้านพักสกุลหลี่ไฟไหม้ เสียหายไม่น้อย ตอนนี้ไฟยังดับไม่หมด และ เอ่อ ภรรยาผู้ตรวจการกำลังเดินทางมาที่นี่ คาดว่าต้องขอความช่วยเหลือจากคุณนาย” “ฉันหรือจะช่วยอะไรเขาได้ ไม่ใช่นักดับเพลิง” หวังเฮ่อไม่ได้กล่าวสิ่งใดต่อ แต่เป็นอิงซินขยับมาใกล้ๆ แล้วเอ่ยว่า “ไม่รู้ว่า เรื่องร้ายๆ นี้เกิดได้อย่างไร แต่ดูเหมือนว่า คุณนายผู้ตรวจการฯ คงต้องการให้ คุณหนูหลี่ มาพักที่นี่แน่นอน” “บ้านหลังนี้ ไม่ใช่โรงแรมหรือ บ้านพักฉุกเฉินให้คนเดินเข้าเดินออกเสียหน่อย” อันหว่านถิงไม่ได้โกรธ หล่อนก็แค่พูดตามความจริง ราวครึ่งชั่วโมงต่อมา หลี่ชิงม่ายก็โผเข้ามาถึงตัวอันหว่านถิงราวกับสนิทสนมกัน ด้านหลังเธอก็คือหางหมี่ แล้วก็คนรับใช้คนใหม่ “เ