ชั่วเวลาต่อมาเมิ่งลี่เฟยผู้งดงามล้ำเลิศก็ปรากฏตัวอยู่หน้าจวน นางประคองเตาพกอันเล็กไว้ในมือ ร่างกายถูกห่อหุ้มด้วยเสื้อคลุมกันหนาวขน พระชายารองยืนรอนางอยู่ก่อนแล้วพร้อมบ่าวคนสนิท เมิ่งลี่เฟยหรี่ตาเล็กน้อยสงสัยว่าเฉียนมี่ผู้นี้จะมายืนรออยู่ตรงนี้ด้วยเหตุใด
"พี่หญิง น้องออกมาส่งเสด็จท่านอ๋องเพคะ เห็นพี่หญิงไม่ร่วมทางกับท่านอ๋องจึงแปลกใจยิ่ง เลยรอพี่หญิงอยู่ที่นี่"
ทันทีที่เฉียนมี่เห็นเมิ่งลี่เฟยพลันยอบกายด้วยท่วงท่าอ่อนหวาน ใบหน้าหวานล้ำนั้นดูสดใสประหนึ่งดอกไม้งดงามแรกแย้ม ไม่ต้องถามเฉียนมี่ก็พร้อมจะรายงานตัวในเชิงกดข่ม
ยามเช้าเช่นนี้เมิ่งลี่เฟยรู้สึกสดชื่นนัก ทว่าสตรีนางนี้กลับมาทำให้เสียอารมณ์เสียได้ เมิ่งลี่เฟยทำหน้าเบื่อหน่ายได้แต่คิดในใจ
เต๋ออ๋องผู้นั้นไม่อยากร่วมทางกับนางเพียงนี้ กระทั่งเดินทางในเวลาไล่เลี่ยกันเขายังหาโอกาสเลี่ยง แต่เอาเถิดเป็นเช่นนี้ก็ดีแล้ว
ก่อนที่เมิ่งลี่เฟยจะอ้า
