น้ำแรกของผมแตกคามือพี่สาว
1047 คำ
“พี่แป้งครับ พี่แป้งสอนผมมาแล้ว เดี๋ยววิชานี้ผมจะสอนพี่แป้งเอง”
“สอนอะไรของนาย”
พูดจบผมก็ดึงกางเกงลงทั้งกางเกงขาสั้นน่ะกางเกงในปล่อยให้เจ้าน้อยเจย์เดนของผมห้อยต่องแต่งไปมา พี่แป้งเห็นก็ร้องว๊ายตกใจเอามือปิดตา
“เจย์เดนนี่นายทำอะไรเนี่ย มายืนแก้ผ้าทำไมตรงนี้ ใส่กางเกงเดี๋ยวนี้นะ”
“นี่ผมกำลังช่วยติวให้พี่แป้งอยู่นะ พี่แป้งมัวแต่อ่านในหนังสือไม่ดูของ จริง พี่แป้งจำไม่ได้หรอก เชื่อผมสิ เดี๋ยวนี้เขาต้องเรียนกับของจริงกันทั้งนั้นแหละ คุณครูก็บอกผมอย่างนี้”
ผมพยายามเกลี้ยกล่อมพี่แป้งแบบใสใส
“เนี่ยพี่แป้งได้ดูของจริง รับรองว่าพี่ต้องจำได้แม่นกว่าเพื่อนพี่แน่นอน วิชานี้พี่ต้องท๊อปแล้วแหละ”
“มันจะดูแปลกมั้ย ที่นายมาแก้ผ้าต่อหน้าพี่”
“ไม่เห็นแปลกเลยก็ผมเป็น..น้องพี่นี่นา”
ผมพยายามเน้นคำว่า “น้อง” และผมก็ยังพูดต่ออีก
“พี่จำได้เปล่าว่าพี่เคยอาบน้ำให้ผม และยังจับจู๋ผมแกล้งดึงจู๋ผมเล่นอยู่เลย”
พี่แป้งทำสีหน้าอึกอักเลิกลั่ก
“ก็ตอนนั้นนายยังเด็ก ยังเล็กอยู่เลย แต่ตอนนี้มันโตขึ้นเยอะเลย”
พี่แป้งพูดไป เสียงติดขัด สายตาพี่แป้งยังจดจ้องอยู่ที่เจย์เดนอันไม่น้อยของผมไม่วางตา ไหนว่าแปลก แต่จ้องตาไม่กระพริบเลยนะ ผมเลยย่ามใจขยับเข้าไปใกล้พี่แป้งอีกนิด แล้วผมก็คว้าข้อมือเล็กให้มาจับมาทักทายลูกชายผม เพียงแค่ผ่ามือพี่แป้งแตะสัมผัสแผ่วเบา หัวใจผมก็กระตุกวาบ ผมประคองมือพี่แป้งให้กำแท่งของผม สายตาผมจดจ้องไปที่ใบหน้าหวาน ที่ตอนนี้ถูกแต่งแต้มด้วยเลือดฝาดขึ้นสีอย่างชัดเจน
“พี่แป้งลองจับแน่นๆ ลองขยับดูสิครับ หรือจะดูใกล้ๆ ก็ได้นะ ผมไม่ว่าอะไรหรอกครับ พี่จะได้จำได้แม่นไง”
“ทำไมของนายถึงได้ขนาดใหญ่ขึ้นมาแบบนี้ล่ะเจย์เดน มันนุ่มมือด้วย”
พี่แป้งบีบนวดเค้นคลึง ขยับมือไปมา ผมเริ่มรู้สึกแปลกๆ มันบอกไม่ถูกเหมือนจะจั๊กกะจี้ แต่ก็ไม่ใช่ มันพูดไม่ถูกในตอนนั้น และแล้ว
“อุ๊ย.. เจย์เดนนายมันแข็งและก็ใหญ่ขึ้นด้วย”
พี่แป้งทำน้ำเสียงตื่นเต้นแต่ก็ยังกำไว้ไม่ปล่อย ผมเองก็ตกใจและอายนิดๆ ที่น้องชายผมมาแข็งตัวในมือพี่แป้ง และผมก็อยากให้พี่แป้งเล่นกับน้องชายผมต่อ ทำไงดีนะ ดราม่าเป็นเด็กน้อยอีกสักรอบอีกกว่า
“ฮือ.. พี่แป้ง ผมเป็นอะไรเนี่ย ทำไมมันเป็นแบบนี้ล่ะ มันป่วยเป็นอะไรหรือเปล่า ผมจะตายไหม ฮือ”
“เอ่อ.. เจย์เดนนายไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อนเลยหรือ”
พี่แป้งถามผมเสียงตะกุกตะกัก
“ไม่เคย พี่แป้งช่วยผมด้วย ผมยังไม่อยากตาย ฮือ ฮือ”
บีบเข้าไปน้ำตาอ่ะ เพราะไม่ใช่ผู้ชายเท่านั้นหรอกนะที่แพ้น้ำตาผู้หญิง ผู้หญิงก็แพ้น้ำตาผู้ชายเช่นกัน
“ใจเย็นเจย์เดน นายไม่ได้ผิดปกติอะไร มันเป็นธรรมชาติของผู้ชาย เดี๋ยวมันก็กลับไปเป็นเหมือนเดิม”
“มันจะเหมือนเดิมจริงเหรอ พี่แป้งช่วยหน่อย”
“นายลองค่อยๆ ลูบของนายเองสิ”
พี่แป้งทำท่าจะปล่อยมือ ผมรีบตะครุบมือพี่แป้งไม่ให้ปล่อย เพราะผมอยากรู้ว่าถ้าพี่แป้งทำต่อ ผมอยากรู้ว่าผมจะรู้สึกอย่างไร
“ไม่เอา พี่แป้งทำให้ผมหน่อย ทำให้น้องเจย์เดนหน่อยนะครับ”
เวลาผมอยากได้อะไร ผมก็จะใช้วิธีนี้ทำการอ้อนพี่แป้ง รับรองสำเร็จทุกครั้ง เพราะพี่แป้งจะแพ้ทางผม ถ้าผมแทนตัวเองว่า “น้องเจย์เดน”
พี่แป้งนั่งบนเก้าอี้มือกอบกุมเจ้าลูกชายผม เงยหน้าชายตามองผม “แม่เอ๊ย เซ็กซี่ชะมัด” แล้วพี่แป้งก็เริ่มขยับมืออีกครั้งด้วยท่าทางเงอะงะ แต่สักพักก็เริ่มเข้าที่ พี่แป้งรูดเข้ารูดออก ตอนนั้นผมรู้สึกเริ่มหายใจไม่สะดวกไม่เป็นจังหวะ ทุกครั้งที่พี่แป้งขยับมือ ผมรู้สึกวูบวาบไปทั้งร่างกาย ขนลุกเกรียวไปทั้งตัว มันเป็นความรู้สึกแปลกใหม่ของผมแต่รวมรวมแล้วผมก็ว่ามันรู้สึกดีนะ
“โอ๊ว..พี่แป้งทำไมผมอึดอัดแบบนี้ล่ะ ผมจะฉี่แตกแล้ว อ่าห์”
แล้วผมก็พ่นน้ำขาวขุ่นมาเต็มมือพี่แป้ง พี่แป้งยังคงรูดอยู่จนหมด แล้วพี่แป้งก็หน้าแดงแป๊ด
“ผมฉี่ใส่พี่แป้ง แต่ทำไมฉี่ผมเป็นสีนี้ล่ะ”
พี่แป้งน่าจะรู้ว่ามันคืออะไร ได้แต่หน้าแดงแล้วไล่ให้ผมใส่กางเกงแล้วพี่แป้งก็เดินเข้าไปล้างมือในห้องน้ำ ตอนเดินออกจากห้องน้ำมาพี่แป้งก็ยังหน้าแดงอยู่
“พี่แป้งนวดเก่งที่สุดเลย ตอนนี้จู๋ผมเป็นปกติแล้ว ต่อไปผมจะมาให้พี่แป้งนวดให้อีกนะ”
“ไม่ต้องเลยเจย์เดน แล้วอย่าไปเล่าให้ใครฟังล่ะ”
“ทำไมล่ะ ทุกคนจะได้รู้ว่าพี่แป้งนวดจู๋เก่ง”
“ไม่ได้นะเจย์เดน ถ้านายปากโป้งไปเล่าให้ใครฟังแม้แต่คนเดียว พี่จะไม่คุยกับนายอีกต่อไป แล้วนายก็ห้ามเข้ามาในบ้านพี่ด้วย”
“โอเค น้องเจย์เดนจะไม่บอกใครว่าพี่แป้งนวดจู๋เก่ง จะเป็นความลับของเราสองคนนะครับ”
“เด็กบ้าเด็กลามก”
พอผมโตขึ้นผมถึงรู้ว่าความรู้สึกที่ผมเป็นตอนที่พี่แป้งนวดจู๋ผม หรือภาษาตอนนี้คือ ชักให้ผม เขาเรียกว่าอาการ “เสียว”
เป็นไงละ ความเสียวครั้งแรกของผมก็เสร็จด้วย “มือของพี่แป้งพี่สาวข้างที่แสนน่ารักของผม”
- ผู้เขียน
