ด้วยสภาพเนื้อตัวและเครื่ององค์อันยั่วยวน มันส่งผลร้ายต่อเธอไม่ใช่น้อย บวกกับความต้องการในตัวของชายหนุ่ม ตมิสารู้เลยว่าตัวเองไม่มีทางหนีจากกรงสวาทนี้ไปได้เลย และอดที่จะยอมรับไม่ได้ว่าเพราะความโหยหาคิดถึงด้วยนั่นแหละ ที่ส่งผลให้เธอรู้สึกอิ่มเอมอย่างบอกไม่ถูกทั้งๆ ที่สรรพางค์กายนั้นเหมือนจะแตกยับคามือเขาอยู่รำไร “หอม...เธอทำให้ฉันเหมือนคนขาดสติเลยรู้ไหม...” กัณฑ์รพีกัดเม้มตามซอกคอ มือใหญ่ข้างหนึ่งตะปบคลำเน้นเต้าอวบตูมเร้าอารมณ์ เขาเล็มเลียทุกตารางนิ้วที่ใบหน้าฝังซุกครูดผ่าน เคราครึ้มที่เพิ่งขึ้นเป็นตอขูดผิวเนื้อขาวๆ ให้แดงเป็นผื่นริ้วๆ เสียงคำรามยังกระหึ่มอยู่ในลำคอเหมือนสัตว์ร้ายผู้หิวโหยได้กัดกินเหยื่ออันโอชะ หอมหวาน และเลิศรส แผ่นหลังขาวเนียนแนบสนิทกับหนังชั้นดีของโซฟา แถมยังถูกดันยุบเข้าไปจนเจ็บและอึดอัดมาก ร่างของเธอสั่นไหวไปตามแรงที่เขาสาดใส่ หญิงสาวเบี่ยงหน้าหนีเมื่อเขาย้อนขึ้นไปซุกไ