ตอนที่ 13 เป็นเจ้าต่างหากที่ปลุกปล้ำข้า 2
ฤดูหนาวเมื่อสามปีก่อน
ฝูซินย่างเข้าสิบห้าปี เป็นดรุณีหน้าดำที่ชื่นชอบการตากแดดตากลม ร่างกายสูงโปร่ง ผอมแห้งจนแยกไม่ออกว่านางคือสตรี แต่หากได้พิศมองนัยน์ตาคู่งามและรอยยิ้มเปิดเผยของนาง ชายหนุ่มมากมายกลับมิอาจละสายตาจากนางไปได้
ยามนั้นจื่อเว่ยอายุสิบเจ็ดปี ด้วยเพราะสนิทสนมกับฝูเจี้ยนจึงได้รับเชิญมาร่วมเทศกาลล่าสัตว์ในฤดูหนาวด้วย วันแรกที่ได้สนทนากับฝูซินอย่างเป็นทางการก็คือวันหนึ่งหลังจากที่นางเปลี่ยนจากเด็กหญิงเป็นหญิงสาวคนหนึ่ง
วันนั้นด้วยความไม่คุ้นเคย จื่อเว่ยอยู่กับฝูเจี้ยน ตัวติดกันราวกับฝาแฝด ฝูซินที่ติดพี่ชายคนนี้ยิ่งกว่าใครจึงไม่เข้าใจว่าเพราะเหตุใดฝูเจี้ยนจึงต้องทิ้งนางให้อยู่กับฉู่หนานกงแล้วตัวเองกลับไปดูแลใครอีกคน ครั้งแรกที่พบหน้า ด้วยองคาพยพทั้งห้า จื่อเว่ยในวัยสิบเจ็ดปีสูงไล่เลี่ยกับนาง ทว่าใบหน้าขาวเนียน ริมฝีปากแดงระเรื่อ ดวงตาเ
