ตอนที่ 14 องค์หญิงเตรียมใจรับบรรณาการจากข้าได้แล้ว 1
เมืองเสียนหยางตั้งอยู่ทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือของเมืองหลวงเฟิงหยาง ใช้เวลาเดินทางราวสองเดือนก็เดินทางมาถึงต้นน้ำที่จื่อเว่ยต้องมาตรวจงานทำฝาย
เขาสวมชุดลำลอง ปลอมตัวเป็นขุนนางเจียงซั่วต้าเจี้ยน[1] ประดับเหรียญตราเงินแถบฟ้า[2] ถักด้วยไหมสีฟ้า ขาว และสีแดง แอบอ้างว่ามาตรวจราชการตามรับสั่งของฉงเยว่ไท่จื่อ
ฝูซินแม้เป็นองค์หญิง ทว่าแคว้นเว่ยไม่นิยมห้อยเพ่ยโส้วติดตัว สำหรับนางหยกประดับประจำกายมีความสำคัญอย่างยิ่ง จำต้องเก็บไว้กับคนที่นางไว้ใจ หลายวันก่อนเดินทางมานางได้มอบของสิ่งนั้นให้กับสหายรักซึ่งทำการค้าอยู่ในเมืองเฟิงหยาง ฝากฝังไว้เสียดิบดีว่าหากเกิดอะไรไม่คาดฝัน สหายผู้นั้นต้องเป็นคนมอบหยกประจำกายนางให้กับพี่ชายของนาง จื่อเว่ยให้นางสวมชุดฝึกอย่างที่เคยชิน บอกกับผู้คิดตามทั้งหลายว่า องค์หญิงฝูซินต้องการจะปลอมตัวเป็นองครักษ์ให้กับเขา แล
