Ep: 2. หวานทั้งตัว 02
951 คำ
หลังจากกลับมาจากผับก็รู้ว่าตัวเองแปลกๆ ร่างกายของเขามันร้อนรุ่มและก็รู้ได้ทันทีว่าถูกผู้หญิงที่เดินมาคุยด้วยในผับวางยาเข้าให้แล้ว เขารีบไปยังห้องพักของตัวเองที่อยู่ข้างในของอู่และทางเดินจะต้องผ่านห้องพักของช่างในอู่ด้วย อู่ลภัชดนย์เป็นอู่ที่ใหญ่และกิจการดี บริการดี มีช่างและพนักงานประจำอู่เจ็ดสิบคน แถมอู่ของเขามีสวัสดิการดีด้วย มีที่พักฟรี ข้าวฟรี
“ให้ตายเถอะ อีเวรนั่นวางยาปลุกเซ็กซ์กูเหรอวะ อยากได้ทำไมไม่บอกดีๆ วะ กูจะได้จัดให้ อ่า...”
เขากุมเป้ากางเกงตัวเองเดินมาหยุดที่หน้าห้องของช่างคนหนึ่งของตนเองและแรงกระแทกหน้าประตูห้องทำให้เจ้าของห้องที่กำลังจะเคลิ้มหลับสะดุ้งตื่นลุกขึ้นมาเปิดประตูดูว่าเสียงอะไร
“คุณเลวเป็นอะไรฮะ” เมื่อเปิดประตูออกมาเห็นลภัชดนย์ยืนพิงขอบประตูห้องนอนตัวเองและสีหน้าดูไม่ดีจึงถามด้วยความเป็นห่วง ด้านลภัชดนย์มองหน้าของสาวน้อยช่างคนใหม่ของอู่ตนเองที่มาทำงานได้ห้าเดือน ยอมรับว่าเด็กคนนี้หน้าตาจิ้มลิ้มสวย เขามองเลยมายังลำคอระหงที่มองแล้วน่าซุกไซ้
อึก!
มีเพียงเสียงกลืนน้ำลายเหนียวๆ ดังลอดออกจากปากหนา ไม่มีเสียงตอบกลับ สายตาของลภัชดนย์มองสาวน้อยผมซอยสั้นตรงหน้าด้วยใจที่ร้อนรุ่ม ตลอดห้าเดือนที่เขารับเด็กนี่มาทำงานด้วย ยอมรับว่าเคยคิดไม่ซื่อหลายครั้ง แต่ก็ได้แค่คิด แต่ตอนนี้เขา...
“อ่า...ไม่ไหวแล้ว”
ว้าย!
แล้วร่างเล็กก็ถูกผลักล้มลงไปกับพื้นกระเบื้องเย็นเยือกของห้องพร้อมกับเจ้านายหนุ่มก้าวขาเข้ามาในห้องและปิดล็อกประตูห้องของเธอ
“คุณเลวเป็นอะไรฮะ” สาวน้อยแตงไทย วัย 19 ปีถามเจ้านายหนุ่ม
“ก็บอกแล้วไงว่าไม่ไหวแล้ว” ลภัชดนย์เอ่ยเสียงพร่าพร้อมถอดกางเกงยีนส์ขายาวตัวเองออก
แตงไทยใช้เท้าทั้งสองถีบตัวเองขยับถอยหนีไปจนถึงฟูกนอนขนาดเล็กของตนเองแล้วมองหาสิ่งป้องกันตัว ในห้องไม่มีอะไรที่จะช่วยได้เลย มีแค่หมอนจึงหยิบมาปาฟาดคนที่เดินก้าวเข้ามาหาตนเอง
ตุ้บ!
หมอนที่ปาใส่ลภัชดนย์หล่นลงพื้นเมื่อเขาปัดมันทิ้ง
“ยะ...อย่าเข้ามานะ” สาวน้อยแม้จะมีนิสัยห้าวแบบผู้ชาย แต่เธอก็อ่อนเดียงสากับเรื่องพวกนี้และตอนนี้เธอก็คิดอะไรไม่ออก ทำอะไรไม่ถูก พี่ที่พักข้างห้องก็ออกไปค้างข้างนอกกับแฟน ส่วนคนอื่นๆ คงเมาหลับไปแล้ว เพราะตอนเย็นมีดื่มเลี้ยงฉลองกับตำแหน่งหัวหน้างานให้กับรุ่นพี่ช่างในอู่ ถึงร้องตะโกนขอความช่วยเหลือไปก็ไม่มีใครได้ยิน เพราะคงหลับสนิทกันด้วยฤทธิ์ของน้ำเมาเมื่อตอนเย็น
“รู้ไหมว่าเธอน่า ‘เอา’ ตั้งแต่วันแรกที่เจอเลยนะแตง” เขาเดินมาถึงก็ย่อตัวลงไปนั่งคุกเข่ากับพื้นกระเบื้องแล้วจับข้อเท้าเล็กดึงลากกระชากเข้ามาหาตนเอง
ว้าย!
“คุณเลว...ปล่อยแตงนะฮะ” เธอดิ้นถีบเท้าตัวเอง แต่มือใหญ่ก็จับหมับกุมแน่นจนเธอดิ้นหนีไม่ได้พร้อมกับตัวเขาที่เปลือยท่อนล่างโถมตัวมาคร่อมทับกักร่างเธอไว้จนไม่อาจดีดดิ้นหนีไปจากใต้ร่างใหญ่ได้
“ปะ...ปล่อยแตงไปเถอะฮะคุณเลว” สาวห้าวเอ่ยบอกคนตัวโตเหนือร่างด้วยน้ำเสียงสั่นกลัว
หึหึ
“ถ้าปกติก็จะปล่อยอยู่หรอก แต่ตอนนี้ฉันปล่อยเธอไม่ได้แตง เธอคือทางออกเดียวของฉัน” น้ำเสียงทุ้มพร่าเอ่ยรดใบหน้าเธอ ตอนนี้ลภัชดนย์ไม่อาจหักห้ามความต้องการตัวเองที่คุกรุ่นได้ เขาทนแรงของยา ‘ปลุกเซ็กซ์’ ที่กินไปไม่ได้ มีทางเดียวที่จะทำให้เขาหายทรมานคือแตงไทยต้องช่วยเขาและเขาต้องได้ตอนนี้ เดี๋ยวนี้ด้วย
“อ่า...ฉันต้องได้เธอตอนนี้แตง อ่า...ให้ตายเถอะ ไม่ไหวแล้ว”
แตงไทยไม่เข้าใจว่าคนเหนือร่างทำไมถึงเป็นแบบนี้ ปกติเขาไม่สนใจเด็กพนักงานของตัวเอง ไม่เคยข้องเกี่ยว เพราะมีพนักงานบัญชีและพนักงานต้อนรับลูกค้าสวยๆ ทั้งนั้น แต่ลภัชดนย์ก็ไม่เคยข้องเกี่ยวกับพี่สวยๆ พวกนั้น แล้วทำไมตอนนี้ถึงมาทำแบบนี้กับเธอล่ะ เธอไม่เข้าใจ
“ปะ...ปล่อยแตงนะคุณเลว” เธอร้องบอกเขาที่ตอนนี้เหมือนว่าจะขาดสติและควบคุมตัวเองไม่ได้ไปเสียแล้ว ไม่รู้ว่าเพราะอะไร ทำไมวันนี้เจ้านายเคร่งขรึมถึงได้ทำแบบนี้กับตนเอง
“ฉันปล่อยเธอตอนนี้ไม่ได้แตง...อ่า” แล้วเขาก็จัดการถอดกางเกงนอนขาสั้นของสาวเจ้าออกทันทีเมื่อไม่อาจทนใจเย็นได้อีกต่อไป เมื่อฤทธิ์ของยามันเร่งเร้าให้เขาปลดปล่อยตัวเอง
“อือ...มะ...ไม่นะ คุณเลวจะทำแบบนี้กับแตงไม่ได้นะฮะ มะ...ไม่นะฮะ” เธอดิ้นสุดแรงเกิด แต่ก็ดิ้นหนีจากใต้ร่างใหญ่ที่คร่อมทับกักเหนือร่างตนเองไปไม่ได้
“เสียใจด้วยแตง...อ่า” แล้วเขาก็กดแนบกรีดกรายท่อนเอ็นอวบใหญ่กระแทกกึ่งกลางหว่างขาของสาวเจ้าจนสุดลำกายอุ่นร้อนที่แข็งตัวเพราะฤทธิ์ยาปลุกเซ็กซ์
- ผู้เขียน
