เปิดตัวหนุ่มเพลย์บอย
"เขตตะวัน ปีติจารุวัฒน์" ชายหนุ่มหน้าหล่อเข้มทรงขาวตี๋ ถึงจะดูตี๋แต่ก็เป็นตี๋อินเตอร์หน้าหยก มีเสน่ห์ที่รอยยิ้ม สูง 180 เซนติเมตร หุ่นนายแบบ เขาเป็นหนุ่มเพลย์บอยวัย 24ปี ทำงานในบริษัทเอกชนแห่งหนึ่ง จะว่าไปบริษัทก็เป็นบริษัทของอาลูกพี่ลูกน้องของพ่อ เขาเลยไม่ค่อยจะตั้งใจทำงานสักเท่าไร ใช้ความหล่อของตัวเองโปรยเสน่ห์ไปวันๆเสียมากว่า
จะเรียกว่ามาทำงานเอาสังคมก็ว่าได้เพราะพ่อแม่ของเขามีอันจะกินไม่ทำงานก็ไม่ลำบากแค่อยากให้ลูกชายโตมากกว่านี้เป็นโล้เป็นพายมากกว่า
แต่แทนที่จะดีขึ้นกลับกลายเป็นว่าดันเป็นที่ที่เขตตะวันชื่นชอบมากเพราะว่าสาวออฟฟิศทั้งสาวทั้งสวยน่ารักไปหมด เขาเลยเกิดการล่าแต้มขึ้น โดยมีก๊วนเพลย์บอยของเขาร่วมสนุกด้วยกัน
"เบน พัด รุจ สามหนุ่มสามมุมจอมเจ้าชู้แต่ก็ยังซูฮกให้ เขตตะวันเป็นตัวพ่อในด้านการได้ลิ้มชิมรสสาวๆจนเกือบหมดทั้งออฟฟิศไปเสียแล้ว ไม่มีใครไม่รู้จัก "เขตตะวัน" หนุ่มเจ้าเสน่ห์ โลโก้ประจำบริษัท
"เบน" หนุ่มหล่อเข้มค่อนไปทางหนุ่มใต้มีเสน่ห์ที่ความคมและหุ่นดีซิกแพคล่ำ
"พัด" หนุ่มร่างบางแต่สูงหน้าใสสไตล์เกาหลี
"รุจ" หนุ่มเจ้าสำอางค์ดูเป็นคุณชายที่สุดในกลุ่ม
ทั้งสี่คนยังไม่มีใครคิดที่จะคบใครจริงๆจังสักครั้ง รักความสนุกแต่ไม่คิดผูกพันธ์ นี่คงเป็นสโลแกนของพวกเขา
"สวัสดีคร้าบ คุณ......" พูดพร้อมดึงดอกกุหลาบในแจกันมาวางต่อหน้าสาวสวยนางหนึ่งที่เพิ่งเข้ามาทำงานได้วันแรก เขตตะวันมักจะทำแบบนี้กับสาวหน้าใหม่ในออฟฟิศเสมอ และสุดท้ายก็ลงเอยด้วยการ one night stand
"ไงไอ้รูปหล่อ ได้อีกแล้วสิไม่คิดจะแบ่งให้ใครบ้างเลยหรือ" เบนหนุ่มรูปงามทักทายเพื่อนที่เขายกให้เป็นลูกพี่ทางด้านการจีบสาว
"ของแบบนี้ก็ขึ้นอยู่กับว่าเหยื่อ เอ้ย สาวเขาจะเลือกใคร" เขตตะวันโชว์พาวเวอร์
"โอเคๆนายมันหล่อเพื่อน" เบนแซวแล้วก็กอดคอกันหัวเราะอารมณ์ดี
"ใครได้แต้มใครอีกอารมณ์ดีกันแต่เช้า" พัด และรุจเดินเข้ามาสมทบ
"จะมีใคร ถ้าไม่ใช้หัวหน้าแก๊งเรา" รุจพูดดัก
"แหงล่ะ สงสัยพวกเราต้องไปเสริมหล่อเพิ่มว่ะไม่งั้นคงแห้งไปตามๆกัน" พัดเสริมประชดเล่นๆแกมอวยเพื่อนไปในตัว
"พวกนายก็พูดเกินไป ฉันก็แค่ขยิบตาให้ก็ได้แล้วว่ะ ฮ่าๆๆๆ" เขตตะวันแกล้งถ่อมตัวแต่ก็ตบด้วยลูกอวยตัวเองแต่ก็ออกไปทางดูถูกสาวๆเสียหน่อย
"ถามจริงมีใครในออฟฟิศนี้ที่ยังหลงเหลือรอดพ้นเสน่ห์ของแก๊งเราไปได้บ้างวะ" เบนถาม
"น่าจะหมดสต็อคแล้วนะ เก็บมาหมดแล้ว" พัดใช้มือจับตางตัวเองยกเท้าขึ้นมาวางที่เก้าอี้
"ยังๆยังเหลือป้าแม่บ้านประจำออฟฟิศว่ะ" รุจพูดติดตลกทำนองว่าสาวๆในออฟฟิศถูกกวาดมาหมดแล้วไม่มีเหลือถ้าจะเหลือก็คือคนแก่นั่นเอง
"ฮ่าๆๆๆๆๆๆ" ทั้งสี่คนหัวเราะประสานเสียง
"ฉันว่าเรามาทำอะไรสนุกๆท้าทายเสน่ห์พวกเราหน่อยเป็นไร" เบนเสนอความคิด
ในขณะที่เขาจับกุมคุยเรื่องไร้สาระไม่ยอมไปทำงานกันเสียทีก็มีหญิงสาวคนหนึ่งทำแก้วกาแฟหกจนเสียงดังเพล้ง! เป็นฉนวนให้ทั้งสี่หนุ่มหันไปมองเป็นตาเดียว
"คิดว่าใคร ยายฟ้าขวัญจอมเปิ่น " พัดมองแล้วพูดขึ้น
"ใครจะเอาลงวะยายคนนี้ เชยชิปเป๋งแถมแก่กว่าพวกเราตั้งเยอะ" เบนพูด
"เฮ้ยจะว่าไปยายนี่ก็สวยนะแค่เชยเชื่องช้าแล้วก็ใส่แว่นหนาไปหน่อย ถ้าจับแต่งตัวท่าจะสวยไม่หยอก" รุจเสริมขณะที่ชะเง้อคอมองตามที่พัดชี้เป้า
"ฉันมีไอเดียว่ะ" พัดพูด
"ยังไงวะ" รุจสงสัย
"พนันกันดูไหม ใครจีบยายนี่ติดคนนั้นชนะ เงินเดิมพันหนึ่งแสนบาท" พัดเล่าความคิด
"โห ใครจะจีบลง ไม่ต้องจีบด้วยซ้ำมั๊งแค่ยิ้มให้เดี๋ยวก็เดินตามมาแล้ว ไม่สนุกหรอก" เบนคัดค้าน
"ไม่แน่หรอกของแบบนี้ จีบป้าเชยๆเล่นๆสนุกๆอย่าซีเรียสว่ะ" รุจเห็นด้วยกับเกมส์นี้
"แล้วถ้าจีบติดแล้วสะบัดไม่ออกทำไงวะ" เบนกังวล
"รุ่นนี้แล้วทิ้งมากี่คนแล้วไม่มีปัญหาหรอกเพื่อน" รุจปลอบเพื่อน
"ไง รูปหล่อจะเล่นด้วยไหม" พัดหันไปทางเขตตะวัน
"ยังไงก็ได้อยู่แล้วเพื่อน ฉันชิลๆ ดูก็รู้ว่าฉันน่าจะได้เงินหนึ่งแสนว่ะ ฮ่าๆๆๆๆ" เขตตะวันมั่นใจแบบไม่ต้องมีใครอวย
"โอเค ดีล เอาเป็นว่าตกลงตามนี้นะ เดิมพันหนึ่งแสนแต่มีเงื่อนไขว่าต้องใช้เวลาไม่เกินหนึ่งเดือน จึงจะสรุปเกมส์" พัดบอกกติกา
"ไม่น่าถึงเดือนมั๊ง" เบนค้าน
"เฮ้ยเพื่อน เร็วไปมันไม่สนุก" รุจแย้งพัด
"โอเคๆ ตามนี้นะพวกเราเริ่มได้ตั้งแต่ตอนนี้เป็นต้นไป" พัดสรุปจบแผนการแห่งเกมส์ครั้งนี้
เกมส์เริ่ม!
