“คุณจะไม่มีโอกาสทำให้ผมเจ็บปวดได้อีก และนี่คือการเริ่มต้นแก้แค้นคนที่ทำให้ไอ้รามินหน้าโง่ต้องเจ็บปวดถึงวินาทีสุดท้ายของชีวิต!”
รามินเริ่มลงมือแก้แค้นอิงฟ้าด้วยการกระแทกจุมพิตบดขยี้ลงไปบนเรียวปากแดงช้ำอีกครั้ง มือใหญ่ยังคงฟอนเฟ้นบีบขย้ำปทุมถันอย่างหนักหน่วงไร้ความอ่อนโยน ก่อนจะปลดเสื้อผ้าทุกตัวออกจากร่างบางระหงอย่างรวดเร็ว แล้วลากริมฝีปากร้อนรุ่มเข้ามาครอบครองยอดถันสีชมพู ดูดเม้ม ขบกัดลงไปบนยอดถัน และบนผิวกายรอบๆ ปทุมถัน ทำเอาอิงฟ้าต้องหวีดเสียงครางแหลมเล็ก
“คนเลว...ปล่อยฉัน...คุณกำลังจะข่มขืนฉัน”
อิงฟ้าหวีดเสียงตะโกนด่า หวังให้รามินหยุดการลงทัณฑ์ ทว่ากลับไม่เป็นผล ซ้ำยังต้องหน้าชาไม่ต่างจากถูกตบหน้ากับคำพูดของรามิน
“ผมไม่จำเป็นต้องลงมือข่มขืนคุณให้เสียเกียรติ แค่เพียงผมกอด จูบ และกดเจ้านี้ไปบนลำตัวของคุณ...คุณก็ร่าน หวีดเสียงร้องครางเร่งเร้าให้ผมชวนคุณไปขึ้นสวรรค์ชั้นเจ็ดในทันที”
