บทที่ 8 ลูบหัว
921 คำ
บทที่ 8 ลูบหัว
หลังจากที่จัดการเรื่องที่โรงพักจบก็พากันกลับบ้านทันที เรื่องนี้เธอไม่ได้เอาความเพราะพ่อแม่ของเด็กหนุ่มขอร้องเอาไว้ ด้วยความที่เธอก็สอนลูกของครอบครัวนั้นด้วย และเกิดเห็นใจเลยไม่เอาความ แต่ให้ไปทำงานเอาเงินมาชดใช้ค่าเสียหายที่ทำลงไป
“ พี่แสนคิดว่าดาวใจดีเกินไปไหมคะ ” เรื่องนี้ก็ยังคงกังวลใจไม่หาย เหมือนมันยังครึ่งๆกลางๆกับการกระทำตัวเองอยู่
“ ครับ ใจดีมากก แต่เพราะครูดาวสงสารพ่อแม่เขาเลยไม่เอาความ ถือว่ามีจิตใจเมตตาด้วยนะครับ ”
“ แล้วทำไมต้องทำเสียงลากยาวเหมือนประชดเลยล่ะคะ? ” เอียงคอไปหาคนที่เดินเคียงข้างกันมาตั้งแต่ออกจากสถานีตำรวจ
“ ก็ตอนที่เขาจะให้ฝากขัง ทำไมไม่ให้ขังสักเดือนล่ะครับเพื่อทำโทษ เด็กมันจะได้สำนึกและจะไม่ได้ทำอีก ”
“ หนึ่งอาทิตย์ก็เยอะแล้วนะคะ สงสารพ่อแม่เขา ”
“ ใจดีเกินไปแล้ว เอ่อ…ขอโทษครับ ” เหมือนอีกคนจะลืมตัวเผลอเอามือหนามาลูบหัวอีกคนอย่างเอ็นดู
“ ไม่เป็นไรค่ะ พี่แสนทำแบบนี้ ทำให้ดาวคิดถึงพี่ชายเลยค่ะ ” เธอส่งยิ้มให้เขาทันที แต่ในใจ ตึกตัก ตึกตัก อีกแล้ว
“ เย็นนี้จะกินอะไรดี ” เขาเบือนหน้าไปทางอื่นแล้วถามขึ้น ท่าทางของเขาเหมือนจะเขินเลยนะ
“ ดาวขอเป็นเจ้ามือเลี้ยงเองนะคะ ห้ามปฎิเสธด้วย แล้วคืนนี้น้องสนจะกลับมาไหมคะ ”
“ น่าจะกลับ เดี๋ยวผมจะไปรับที่แผงผักแม่เลยดีกว่า ”
“ ใช่สิ วันนี้มันวันเสาร์หนิ จริงๆ น้องสนต้องอยู่กับดาวนะคะ ”
“ เออใช่ ผมลืมไปเลย แม่คงบ่นแล้วกระมังตอนนี้ แต่ถ้าแม่ไม่ว่างคงต้องเอามาให้ครูดาวเองแล้วแหละหรือยัยสวยอาจจะอยู่บ้าน ”
“ น่าจะเป็นแบบนั้นค่ะ ”
พอถึงตลาด เขาไม่ให้เธอเข้าไปพร้อมกัน กลัวจะเป็นขี้ปากชาวบ้านอีก เธอก็เลยต้องเลี่ยงไปหาของสดเพื่อจะทำกับข้าวคืนนี้เอง
ตอนเย็น…
วันนี้เขาทำงานแค่ครึ่งวัน พอรับน้องสนกลับมาบ้านเมื่อตอนบ่าย เขาก็เป็นคนดูแลลูกชายเอง เพราะเธอต้องไปหาซื้อของใช้ส่วนตัวและไปถอนเงินที่ธนาคารมาใช้จ่ายด้วย ข้าวของที่เคยมีและเงินที่อยู่ในกระเป๋าสำหรับไว้ใช้นั้นมันได้โดนไฟเผาไปแล้ว ขนาดเสื้อผ้าก็ไม่มีเหลือ ที่เหลือก็คือชุดนอนตัวเดียวที่สวมใส่ในคืนนั้น พอเธอย่างเข้าบ้านก็มีเด็กตัวน้อยๆ เดินเตาะแตะมาหาทันที
“ อุ อุ ” มือเล็กชูขึ้นเพื่อจะให้อุ้ม แต่เสียงที่เปล่งออกมายังไม่ชัดถ้อยชัดคำ อาศัยมองท่าทางไปถึงรู้ว่าเขากำลังสื่ออะไร
“ เดี๋ยวพ่ออุ้มครับ ให้ครูดาวพักก่อนนะ ” เขาเดินมาหาเจ้าตัวเล็ก นั่งยองๆ คุยกับลูกชาย
เธอยิ้มแล้วพาตัวเองเข้าไปในบ้าน เอาของใช้เข้าไปไว้ในห้องก่อน แล้วออกมาหาสองพ่อลูกที่กำลังเล่นกันอยู่
“ วันนี้จะกินอะไรดีคะ ” เธอหันไปถามเขาทันที
“ ผมทำแล้วครับ ไม่แน่ใจว่าครูดาวจะทานได้ไหม ดูก่อนเลยใต้ฝาชีน่ะครับ ” เพราะเธอกลับช้าสินะ เขาเลยชิงทำก่อน
“ ดาวกินได้ทุกอย่างค่ะ ”
“ อุ อุ ” น้องสนเดินมาหาเธอ แล้วชูมือเล็กอีกครั้ง เหมือนจะออดอ้อนมากๆ
“ อย่ารบกวนครูดาวเลยนะลูก มามะเดี๋ยวพ่อจะพาไปอาบน้ำ ” เขาพูดเหมือนจะเกรงใจ
“ ไม่รบกวนหรอกค่ะ ” พูดจบเธอก็คว้าเจ้าตัวเล็กขึ้นมาอุ้ม แล้วหอมที่แก้มป่องเหมือนซาลาเปาสองฟอด คนที่ถูกกระทำเหมือนจะถูกใจ หัวเราะคิกคักใหญ่เลย
ชายหนุ่มได้แต่ยืนยิ้มๆ มองสองคนนั้นที่หัวเราะร่ากันอยู่ อยู่ด้วยกันสามคน เหมือนครอบครัวที่สมบูรณ์ มี พ่อ แม่ ลูกเลยเนอะ…
‘ เฮ้ย! ไอ้แสน มึงกำลังคิดอะไรอยู่ สติเว้ย นั้นมันครูที่สอนลูกมึงนะ ’
เหมือนจิตใตสำนึกเขาจะขัดแย้งขึ้น ทำให้เขาได้สติกลับมา พร้อมเอามือหนาตบแก้มตัวเองเบาๆเพื่อเรียกสติให้กลับคืนมา
“ เดี๋ยวพี่ดาวอาบน้ำให้นะคะ ” น้ำเสียงหวานที่ดังขึ้น สะกดสายตาเขาให้มองอย่างไม่กระพริบ เขาไม่เคยรู้ว่าหญิงสาวตรงหน้าจะแทนตัวเองว่าพี่ ก็คิดว่าแทนว่าครูเหมือนที่คุยกับนักเรียนทั่วไปเสียอีก
ลูกชายตัวน้อยก็พยักหน้า ไม่ขัดข้องอะไร แถมชูมือให้ถอดเสื้อผ้าให้อีก
“ ให้ผมอาบน้ำให้น้องสนเองดีกว่า ครูดาวกลับมาเหนื่อยๆ ไปพักเถอะครับ ”
“ ไม่เป็นไรค่ะ ดาวทำเอง พี่แสนนั้นแหละไปกินข้าวก่อนได้เลยค่ะ สลับกันกิน สลับกันดูน้องสนกันนะคะ ”
ร่างบางหันมายิ้มแล้วอุ้มเด็กน้อยที่ห่อผ้าขนหนูเหลือไว้แค่หน้าพาเข้าห้องน้ำทันที
ยิ่งใกล้ชิด หัวใจเขาก็ยิ่งเต้นระรัว อาการของเขาเหมือนตอนสมัยวัยรุ่นเริ่มที่จะมีแฟนเลย…
❤️________❤️
นามปากกาผกายมาส
- ผู้เขียน
