บทที่ 14
พันธสัญญา
ยามเหม่า (เท่ากับเวลา 05.00 น. จนถึง 06.59 น.) ร่างเล็กของเด็กสาวค่อยๆ ขยับตัวตื่น เยว่เอ๋อร์มองไปโดยรอบก่อนสะดุ้งสุดตัวเมื่อนึกได้ว่าเวลานี้ตนอยู่ที่ใด กองไฟด้านหน้ายังคงติดอยู่ ชิงชิงนอนขดตัวอยู่ในห่อผ้าข้างๆ นาง ร่างเล็กป้อมถอนหายใจยาวอย่างโล่งใจ ก่อนลุกออกมาด้านนอกโพรงไม้ในมือมีถุงหนังสัตว์เดิมทีนางเตรียมไว้สำหรับใส่น้ำดื่ม หากแต่มิทันได้ตระเตรียมน้ำก็เกิดเรื่องเสียก่อน ร่างเล็กป้อมเดินไปด้านหน้าสายตามองไปที่ใบไม้ใหญ่ ที่นี่เป็นป่าร้อนชื้นยามค่ำคืนน้ำค้างจึงลงหนาเป็นพิเศษเวลานี้ตามใบไม้ใหญ่จึงมีน้ำขังมิน้อย ริมฝีปากบางยกยิ้มพอใจเอาถุงหนังสัตว์รองน้ำจากใบไม้อย่างเร่งรีบ หากแสงตะวันสาดส่องมาเมื่อไหร่น้ำเหล่านี้อาจระเหยไปจนหมด ใช้เวลาร่วมชั่วยามนางก็ได้น้ำจนเต็มถุง มือกลมผูกถุงน้ำไว้กับเอวเล็กก่อนเดินกลับไปที่โพรงไม้ที่ใช้หลบภัยเมื่อคืน เจ้านกน้อยชิงชิงส่งเสียงร้องทัน
