พ่อม่ายรูปหล่อ

1203 คำ
ตอนที่ 5 เขาสามารถ สั่งพิมพ์ธนบัตรเองได้ไง ออกมา ให้ใช้จ่ายฟุ่มเฟือย เหมือนเบี้ยหอย เขาถนัดแจกจ่ายเปย์ให้สาวๆฟรีตลอดมา ฮึ แล้วในทีนี้พวกหล่อนก็เลยทำตัวให้ ไปพลาดท่าเสียทีบนเตียงนอนกับเขา ก็เพื่อให้ลุงของหล่อนมารับผิดชอบ ฮึ ลูกไม้ตื้นๆ มันก็อีหรอบแบบนี้ อีกอย่าง ณ เวลานี้ โสมแสดไม่อยากแยแสผู้ชายคนไหนอีก เพราะที่ผ่านมาแค่ไอ้ก้องมัน ก็ทำเอาหล่อนประสาทหลอน ฝันร้าย แสบนัก เลี้ยงไม่เชื่อง หล่อนต้องการเปลี่ยนแปลงตัวเองใหม่ไม่ให้จมปลักอยู่กับเรื่องเดิม ที่ไร้สาระ ดังนั้น เมื่อวานนี้ หล่อน ได้ไปทำผม มาทรงใหม่ คือ ตัดซอยสั้นลงและดัดให้หยิกหย็องจนฟู ลุคแบบใหม่ที่ หล่อน อยากปรับเปลี่ยนตัวเองใหม่ ให้หล่อนเฉี่ยวเปรี้ยวขึ้น และหล่อน นั้นเอ่ยเป็นเชิงเหน็บแนมประชดเขาว่า “แหม ถ้าหล่อนเป็นเมียของคุณลุงก็รับไว้สิคะ เพราะคุณลุง ไปพลาดท่านั่นล่ะ” นายอัยศูรย์อึ้งไปทีเดียว คำแนะนำของหล่อน แม่หลานสาวที่เขาหวังพึ่งแก้ปัญหาให้ได้ หากไม่ช่วย แต่ยังซ้ำเติม เขาอีก นั่นเพราะว่าโสมแสด ไม่อยากเข้ามายุ่ง หากแต่ ในที่สุด ก็ยอมใจอ่อน ลุงหล่อนนั้นเขาไม่รู้จักเข็ด เป็นเพราะสายเลือดตระกูลเดียวกันนี่เองทำให้อดช่วยไม่ได้ลุงอัยศูรย์ เป็นหนุ่มโสด และ ชีวิตของเขา มี แต่สาวๆ ที่ไม่เคยห่างกาย ห้อมล้อมอยู่ตลอด เขาเป็นพี่ชาย ของบิดาของหล่อน คือ คุณอัยการ “ระวังนะคะเพราะว่าตายไปจะได้ปีนต้นงิ้วถ้าลุงจะคิดรักสนุก แบบ โดยไม่ คิดหยุดยั้งตัวเอง เรื่องผู้หญิง โสมเตือนลุงได้เท่านี้แหละค่ะ และ จะเชื่อหรือไม่เชื่อตามใจ” จากนั้นหล่อนก็สะบัดตัวออกไปคิดว่าเรื่องมันยาวเหยียดมันไม่จบง่ายหรอกโสมแสดระอาใจลุงหล่อน เพราะเขาดื้อรั้นเชื่อแต่ตัวเองไม่เชื่อคนอื่น เมื่อหล่อนเอือมระอามากคิดว่าก็ถือปล่อยให้เป็นเรื่องกรรมเวรดีกว่า นั่นทำให้โสมแสดเกลียดผู้ชายเจ้าชู้เข้ากระดูกดำเลยทีเดียวหากแต่คนทั่วไปไม่รู้เลยฮึมักจะคิดว่าหล่อนเป็นผู้หญิงเจ้าชู้ เหมารวมเอา เฮอะ เรื่องแบบนี้ โสมแสดเลยไม่สนใจใครหรอก เพราะว่าคนเราจะดีจะชั่วอยู่ที่ตัวเองต่างหากล่ะ หากแต่วันนี้ที่ใบหน้าของโสมแสดซึ่งหล่อนนั้น บรรจงแต่งเข้มจัดเหมือนเคย และหล่อนชอบความเด่น ชอบให้ใครๆมองหล่อนแบบนี้ หล่อนมีความสุข เพราะมาดที่เหมือนนางพญา ลำคอระหง กับชุดที่ใส่เปลี่ยน ไม่เคยซ้ำแต่ละวัน บ้าที่สุดนั่นรถใครกันที่วิ่งขับแทบจะกระชั้นชิดตามหลังหล่อนมานี่ เป็นรถเบ๊นซ์สีบรอนซ์ หล่อนรีบร้อนเหมือนกัน คันนี้ยังจะ มาเบียดขวาเพื่อจะแซงอีก โสมแสดก็ด่าออกมาทันทีล่ะ ขับรถไม่มีมารยาท ริมฝีปากเรียวสวยที่หยักเหมือนกลีบกุหลาบอิ่มนั้นเบะ ชำเลืองมองนิด ก่อนลดกระจก “ นี่คุณ ถ้าขับรถแบบนี้คราวหลัง ก็ช่วยไป หาถนนส่วนตัวขับคนเดียวเลยคุ้น ฉันก็รีบเหมือนกัน ใครมาก่อนได้ก่อน” หล่อนเสียงเข้ม กระจกรถถูกลดลง ปะทะกันจนเห็นใบหน้าเขาชัดเจนและหล่อนเริ่มตกใจ ส่วนหนุ่มหล่อเหลาจัดก็อ้าปากค้าง อุทาน “โสมแสด” ใบหน้าและดวงตาของหล่อน แม้อำพรางไว้ด้วยแว่นกันแดดสีดำอันเบ้อเร่อหล่อนไม่ใช่คนที่สวยจัดแต่สวยเฉี่ยว หน้าตาหวานคม โสมแสดค้อนใส่เขาอีกวง บ้า นึกว่าใคร เจอะผู้ชายคนนี้อีกแล้ว เด็กหนุ่มรุ่นน้อง นายจอมกวน ฮึ เห็นทีจะเป็นความซวยของโสมแสด ไม่อยากจะตอแย และหล่อน ตัดสินใจจะเร่งเครื่องหนี แต่ยังไงนั้น คงหนีไม่พ้นหรอก เนื่องจากว่า ดูเหมือน เขา จะทำงานที่บริษัทในตึกนี้ด้วย ฮึ โลกมันช่างกลมเหลือเกิน หน้าตาเขาอ่อนอย่างมาก อ่อนอย่างไม่น่าเชื่อ ที่สุด ต้องพบกันที่ลานจอดรถ จะว่าไป โลกนี้ มันกลมยิ่งกว่ากลมเสียอีก จากนั้น เขา ชายหนุ่มรูปร่างหล่อเหลา ก็เป็นฝ่าย ลงจากรถ หลังจากหาที่จอดได้ และเขาก็รีบ ลิ่วเดินมาหา ร่างระหงของหล่อน ตรงนี้ หล่อน นั้นหรือ เห็นทีว่า จะหลีกเลี่ยง การปะทะ กับ นายคนนี้ไม่ได้เสียแล้ว ท่าทางเขามุ่งมั่น หมายมาดอย่างนั้น โสมแสดเม้มเรียวปากแน่น หล่อนมองจ้องเขาก่อน คงคาส่งยิ้มอ่อนนุ่มทักทาย “คุณขับรถเสียมารยาทมาก” “ขอโทษครับ” เขายอมรับ “ฉันขอตัวก่อน ไม่มีธุระกับคุณ” “แต่ผมมีกับคุณ” “เอ๊ะ” เขายังตามตอแย “แต่ผมมีนี่ ทักทายสองสามคำก็ได้ นี่ครับ หรือ คุณจะไม่คิดผูกมิตรกับผมไว้บ้าง” “ใช่ ฉันไม่ไว้ใจคุณ” “ผมทำอะไรผิดครับ” “คุณกล้าเกินไปแล้ว คุณห่าม” เหมือนหล่อนด่าเขา “ แต่ว่า ผม รู้สึกสนใจคุณ” เขาตอบตามความจริง เลยทำให้ โสมแสด ต้องหันมาสนทนาด้วยอย่างท้าทาย “อะไรนะ พูดผิดพูดใหม่ก็ได้ นะคุณ” “ไม่ได้พูดผิดครับ แต่ว่า ผมพูดจริง” เขายืนยัน “ แล้วคนที่บ้านล่ะ ฮึ นายเอาไปไว้ที่ไหน” หล่อนไม่เชื่อหรอกว่า เขาไม่มีเมีย “ผม ยอมรับว่า เคยมีเมีย แต่ว่าตอนนี้ ผมหย่าแล้ว” เขาบอก “หย่ารึ” หล่อนยอมรับฟัง “นี่คุณไม่เชื่อหรือไง นี่ไง ผมเอาใบหย่ามายืนยันได้” เขาทำถึงขนาดนั้น โชว์ให้หล่อนดูตามนั้น “เพื่ออะไร ล่ะ” “ อ้าว ก็ เพื่อ คุณจะได้รู้ว่าผมเป็นโสด ไม่มีใครมายุ่งด้วย ถ้าผมคบกับคุณ ก็จะทำให้คุณ นั้น จะได้สบายใจ ไงครับ” เขาตอบอย่างนั้น “ คุณคิดไปเองหรือเปล่า ว่าฉันจะยอมคบด้วย” “ แต่ ผมแน่ใจ” เขายืนยัน “ตอนนี้คุณยังไม่คบหาใคร เป็นแฟน ผมก็มีสิทธิ์” หล่อนแค่รับฟังแล้วก็อึ้ง กับเขาคนนี้ผู้ชายที่ตามตอแยหล่อน แล้ว นี่เขาทำจริงหรือไง ฮึ “เพราะฉันไม่อยาก จะ เข้าไปยุ่งกับผัวชาวบ้าน” ชัดเจนตรงๆ หล่อนไม่เชื่อ ในสิ่งที่เขาพูดออกมา เขา เลยยิ้มตอบ “ก็ใช่ แต่ ผมยืนยันได้ ว่าตอนนี้ผมไม่มีใครแน่นอน แต่ รู้ไหม ผมชอบคุณมากนะครับ” นี่ เขากล้าพูด ถึงขนาดนี้ เชียวหรือ และหล่อนไม่มีวันเชื่อใคร ได้ง่ายๆ อีกหรอก “ ก็ ขอ ให้มันแน่จริงเถอะ” หล่อนเริ่มจะยิ้มยั่วใส่เขาบ้าง เพราะ อยากแกล้งกลับไป “ทำไมครับ เอ หรือว่า คุณ ชักจะหลงเสน่ห์ ของผมเข้าแล้ว” “ฮึ เข้าข้างตัวเองเกินไปแล้วล่ะย่ะ อืมส์ งั้นนาย ก็เป็นพ่อม่ายนะสินะ” “ใช่ครับ พ่อม่ายรูปหล่อ” “หลงตัวเอง” เขายิ้มกับคำของหล่อน “เหตุผลอะไรที่ต้องเลิกกันล่ะ”
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม