โรงงานฮานะฟูดส์
เรย์อธิบายงานต่อจากผู้เป็นพ่อบอกรายละเอียดหน้าที่การประสานงานและตรวจเช็คเอกสารก่อนนำส่ง ดูเหมือนว่าทุกอย่างจะไม่มีปัญหาอะไรจนกระทั้งพนักงานในโรงงานต่างพากันมาแอบดูไอโกะนั่งทานข้าวกับเรย์ที่โรงอาหาร
ความน่ารักของเธอถูกพูดถึงในวงกว้างจนเรื่องมาถึงหูเรย์ความหงุดหงิดที่หาสาเหตุไม่ได้จึงเกิดขึ้นแต่เรย์ก็พยายามนิ่งให้มากที่สุด
“คุณเรย์คะตอนบ่ายเรากลับกาสิโนกันใช่ไหมคะ” ไอโกะถามถึงตารางงานตอนบ่ายที่เธอยังไม่รู้อะไรเลย
“เดี๋ยวให้ไอ้โจเข้าไปแทนส่วนเธอไปกับฉัน”
“ไปไหนคะ อันนี้ฉันมีสิทธิ์ต้องรู้นะคะเพราะฉันจะไม่เอาตัวเองเข้าไปอยู่ในพื้นที่เสี่ยง ดร.รามิลบอกว่าห้ามฉันตามใจคุณ ที่สำคัญห้ามพูดจาหน่อมแน้ม หนูคะ หนูขาก็ห้ามมันทำให้บารมีของคุณเรย์ลดลง”
พ่อนะพ่อทีตัวเองยังเรียกคุณแม่ว่ายูคะ ยูขา รามคะ รามขาทีผมนี่ไม่ได้เลย นี่มันแกล้งกันชัด ๆ ตอนเธอเรียกตัวเองว่าหนูก็น่ารักดีอยู่แล้ว กลัวผมจะไปหลงเธอหรือไง
“แค่ไปซื้อของหน้าที่เธออีกอย่างที่ต้องรู้ไว้คือต้องดูแลฉันทั้งเรื่องอาหารการกินและเสื้อผ้า ต้องเตรียมให้ฉันทุกวัน คุณพ่อบอกเรื่องที่เธอต้องมาอยู่บ้านฉันแล้วใช่ไหม” ผมหันไปมองหน้าไอโกะที่นั่งอ้าปากค้างสีหน้าเธอดูเหมือนไม่เข้าใจสิ่งที่ผมพูด “อะไรพ่อฉันไม่ได้บอกเหรอก็ไหนคุณตาบอกจะให้เธอมาอยู่ที่บ้านไง”
ไอโกะทำหน้าตาไม่เข้าใจแต่เธอก็พยักหน้าเป็นคำตอบเพราะเรื่องนี้เธอไม่เคยรู้มาก่อน เรย์ที่ได้รู้ความจริงก็ถึงกับหน้าเสีย ที่แท้ทั้งหมดนี่ก็เป็นแผนของคุณตาตัวแสบนี่เอง
“ช่างมันเถอะถือซะว่าฉันไม่ได้พูดอะไรก็แล้วกัน”
หลังจากดูโรงงานผมก็พาไอโกะมาซื้อของที่ห้างของที่บ้าน ส่วนไอ้โจก็ส่งมันไปดูงานที่กาสิโนก่อน ห้างนี้เธอก็ต้องเข้าร่วมประชุมกับผมหรือประชุมแทนผมในบางครั้ง ให้มาทำความรู้จักหน่อยก็ดี
ห้าง THE K
ฉันเดินตามคุณเรย์มาถึงห้องทำงานเอกสารบัญชีย้อนหลังจึงถูกส่งมาให้ฉันเพื่อเอากับไปศึกษา วันนี้คุณเรย์แนะนำให้ฉันรู้จักผู้จัดการห้างอย่างคุณบอย แต่ฉันกับรู้สึกว่าคุณบอยพยายามจะหยอดมุกจีบสาวกับฉันบ่อยๆจนฉันรู้สึกอึดอัดจึงหันมาสนใจเอกสารในมือแทน
ด้านเรย์ที่รู้สึกว่าจิตใจร้อนรุ่มก็พยายามเบนจุดสนใจเพื่อหันไปมองอย่างอื่น จะมารู้สึกดีกับเด็กคนนี้ไม่ได้งานใหญ่กำลังรออยู่ มีเมียตอนนี้ก็เหมือนมีห่วง
“คุณเรย์คะเอกสารคบแล้วเรากลับกันเลยไหมคะ” ฉันหันมามองเจ้านายที่กำลังนั่งมองกระถางต้นไม้ปลอมบนโต๊ะทำงาน “คุณเรย์คะ!”
“ฮะ! อะไรนะ”
“เราจะกลับกันเลยไหมคะ”
“อืม เดี๋ยวไปบ้านฉันก่อนคุณพ่อมีเรื่องจะคุยกับเธอหน่อย” ผมรีบลุกขึ้นมาเพื่อเดินไปยังรถยนต์ของเฮียคินที่จอดซ่อนเจ้ผมเอาไว้ แอบซื้อไว้โดยที่เจ้ไม่รู้แต่วันนี้คงได้รู้แล้วล่ะ
ระหว่างทางไอโกะก็เอาแต่อ่านเอกสารในมือจนผมต้องชวนเธอคุย ยิ่งคุยก็ยิ่งรู้สึกว่าเธอเป็นเด็กที่หัวดื้อ เชื่อในความคิดของตัวเองบางทีผมก็กลายเป็นผู้ฟังเอาเสียดื้อๆ
บ้านท่านไค
ผมพาไอโกะเดินเข้ามาในบ้านก็เห็นห้องนอนเก่าของเจ้ารามน้อยถูกรื้อออกมา แถมยังมีเตียงนอนใหม่ที่ถูกจัดเอาไว้ด้านใน ผมเลยเดินเข้ามาดูตอนนี้เจ้กับเฮียกำลังยืนคุมคนงานอย่างเคร่งเครียด
“เจ้นี่มันอะไรกัน” ผมเดินเข้ามาหาเจ้พร้อมด้วยไอโกะที่ยืนมองตาปริบๆ
“คุณตากับคุณพ่อต้องการให้ไอโกะมาอยู่ที่นี่ เพราะไอโกะต้องเรียนรู้งานจากเฮียด้วยอนาคตไอโกะก็ต้องมาเป็นเลขาให้เฮียไง อีกอย่างไอโกะไม่มีรถ ขับรถไม่ได้ เวลาจะเรียกใช้งานต้องเสียเวลาให้คนไปรับไปส่งก็อยู่มันที่นี่ไปเลยจะได้จบๆ” ยูริตอบน้องชายที่ยืนอึ้งอยู่ข้างๆไม่ต่างจากไอโกะที่พูดอะไรไม่ออก
“จะดีหรือคะคุณยูริ” ใช่มันจะดีเหรอ ฉันต้องย้ายจากห้องพนักงานมาอยู่บ้านมาเฟียที่เป็นหัวหน้าแก๊งมาเฟียญี่ปุ่น เอาง่าย ๆ ถ้าฉันทำอะไรไม่ถูกใจเขาจะฆ่าฉันไหม
“ดีสิ เดี๋ยววันนี้เธอก็กลับไปเก็บของให้เรียบร้อยนะพรุ่งนี้จะได้ให้คนไปขนมา อยู่ที่นี่ก็ตั้งใจทำงานอีกไม่กี่วันฉันก็ต้องกลับแล้ว ฝากดูแลน้องชายฉันด้วยล่ะ” ยูริมองหน้าทั้งสองคนอย่างห่วง ๆ ตอนนี้ทางเขตตะวันออกเริ่มยึดอำนาจแล้ว นั่นเท่ากับว่าน้องชายจะต้องเตรียมออกไปสู้ในเร็วๆนี้ เธอจึงถูกคุณพ่อและคุณตาส่งกลับทั้งสองกลัวว่าเธอจะทนไม่ได้แอบตามไปช่วยน้องชาย ถ้าพลาดขึ้นมาไอริอาจจะเสียใจที่สุด
“ค่ะ หนูจะตั้งใจทำงาน” ฉันตอบคุณยูริอย่างจริงใจ หลังจากที่ได้พูดคุยกับทุกคนเรื่องงาน ท่านไคก็ให้พี่โจมาส่งฉันที่หอ ตอนนี้ฉันได้ขึ้นมาเป็นเลขาของคุณเรย์แต่ก็ยังไม่มีใครรู้ ฉันเลยต้องเก็บเรื่องนี้เอาไว้ก่อน
วันต่อมา..
ฉันเปิดประตูห้องมาก็เจอพี่โจยืนรออยู่ ฉันเลยรีบเดินไปหาแต่กระจกรถBMWคันสีดำที่จอดอยู่ค่อย ๆ ลดลงแล้วเรียกให้ฉันไปนั่งด้านข้างของเขา อะไรกันปกติฉันต้องนั่งหน้าสิ จะไปนั่งเสมอเจ้านายได้ยังไงกัน
“เก็บของหรือยัง” ชายหนุ่มนั่งสวมแว่นสีดำหันมามองสาวน้อยด้านข้าง วันนี้เธอใส่ชุดเดรสสีดำ บุคลิกของเธอดูมีสง่าทำให้ชายหนุ่มยิ่งดูมีบารมีมากกว่าเดิม
“เรียบร้อยแล้วค่ะ กุญแจฉันให้พี่โจไปแล้ว คุณเรย์คะวันนี้ตอนบ่ายคุณรุตจะเข้ามาพบคุณเรย์เรื่องการแก้ปัญหาในเขตเหนือ คุณเรย์จะให้เข้าพบกี่โมงดีคะ แต่บ่าย3คุณเรย์มีประชุมฉันให้คุณรุตมาตอนบ่าย2เลยดีกว่า”
ผมมองหน้าไอโกะที่จริงจังกับการนัดเวลาของผมมาก ผมเลยปล่อยให้เธอจัดการไปแค่เรื่องแก้ปัญหาคุยกับผมสองคนมันแก้อะไรไม่ได้อยู่แล้วมันต้องคุยพร้อมกันทุกเขตไม่งั้นก็มาตีกันเองอีก
THE K
เพียงแค่ก้าวขาเข้ามาทุกสายตาของพักงานก็ต่างแปลกใจที่วันนี้ไอโกะได้กลายเป็นเลขาสาวเดินตามผู้บริหารอย่างคุณเรย์ บางคนก็ยินดีบางคนก็ว่าร้าย แต่ไอโกะเธอก็ไม่แคร์ในเมื่อมนุษย์ทุกคนต่างก็ต้องดิ้นรนเพื่อเอาตัวรอด จะให้เธอถูกกดขี่ ถูกลวนลามอยู่ในกาสิโนก็คงไม่ได้ ในเมื่อผู้ใหญ่มอบโอกาสดีๆมาให้ขนาดนี้เธอก็ควรที่จะรับไว้