เลขาคนใหม่
1314 คำ
“ปล่อยเธอ!!”
เรย์เดินตรงเข้ามาพร้อมกับดึงไอโกะมาหลบด้านหลังทำให้กลุ่มชายฉกรรจ์ทำท่าไม่พอใจแต่พอการ์ดของกาสิโนเดินเข้ามาก็ต่างพากันถอยออกไป
“ขอบคุณค่ะคุณเรย์” ไอโกะก้มคำนับเรย์อย่างนอบน้อมแม้เธอจะยังหน้าเสียกับเรื่องเมื่อกี้ก็ตาม
“อืม ไม่เป็นไรเดี๋ยวมาพบผมที่ห้องด้วย” ไอโกะเดินตามเจ้านายมาถึงชั้นบนสุดเพื่อรอเจ้านายเรียกเข้าพบ เมื่อโจเปิดประตูออกมาเรียกไอโกะก็รีบเดินเข้าไป ดูเหมือนว่าเรย์ทำท่าอยากจะหางานให้เธอใหม่ เนื่องจากประวัติและวุฒิการศึกษาของไอโกะถูกวางบนโต๊ะทำงานของเรย์
“คุณเรย์เรียกหนูมามีอะไรหรือเปล่าคะ” ฉันเดินเข้ามายืนด้านหน้าแต่คุณเรย์ผายมือให้ฉันนั่งลงฉันเลยเดินเข้ามานั่งอย่างว่าง่ายไม่ดื้อไม่ซนไม่ต้องมองแบบนี้ก็ได้จ้า
“พึ่งรู้ว่าเธอเรียนจบบัญชี พูดได้หลายภาษาสนใจมาทำงานเป็นเลขาของฉันไหม” ผมอ่านประวัติของเธอที่เขียนมาเผื่อถ้าเธอทำงานได้ดีผมจะได้ส่งเธอไปทำงานแทนมิริน
“หนูต้องทำอะไรบ้างคะ”
“จัดการพวกเอกสาร คอยประสานงานตามคำสั่ง จัดตารางคิวให้ฉันเงินเดือนมากกว่าที่เธอได้อยู่ตอนนี้สองเท่า เรื่องขับรถไม่ต้องห่วงเพราะไอ้โจจะทำหน้าที่นี้ แต่เธอจะไม่ได้อยู่กับฉันตลอดนะถ้าทำงานดีฉันจะส่งไปอยู่กับคุณแม่ฉันคอยประสานงานกับพี่เขย” ผมอธิบายงานให้เธอจนเธอเข้าใจจากนั้นผมก็เริ่มจากการให้เธอกลับไปบ้านพร้อมผมเพื่อให้เธอได้รู้จักทุกคน ผมยังต้องให้เธอประสานงานกับคุณพ่อผมในช่วงที่ผมเดินทางไปเขตอื่น
“ลองดูก็ได้ค่ะ แต่เรื่องแม่ของหนูคุณเรย์รับปากว่าจะช่วย คุณเรย์พูดจริงๆใช่ไหมคะ”
“อืม ไปเตรียมตัวเถอะฉันจะพาไปพบทุกคนที่บ้าน”
ฉันรีบเดินออกมาเพื่อไปเก็บของตัวเองแม้จะถูกสายตาของพนักงานคนอื่นมองมาก็ตาม ฉันไม่ได้ถูกไล่ออกสักหน่อยแค่ย้ายตำแหน่งเฉยๆ ยังไม่ทันได้ไปไหนคุณเรย์ก็เดินตามมาแถมยังให้พี่โจเป็นคนขนของให้ฉันอีก
บ้านท่านไค
ฉันนั่งรถหรูเข้ามาในบ้านไม่สิต้องคฤหาสน์ถึงจะถูกเพราะหลังมันใหญ่มากกกก เกิดมาพึ่งเคยเห็นบ้านที่หลังใหญ่แถมมีการ์ดยืนอยู่เต็มไปหมด
“ตามมา” ผมเดินนำไอโกะเข้ามาในบ้านก็ถูกสายตาของทุกคนมองมาด้วยความสงสัย เฮียคินรีบกระซิบกระซาบกับคุณพ่อแล้วก็คุณตาผมทันที เฮียคินมันเป็นพวกไว้ใจไม่ได้ต้องคิดแผนชั่วอยู่แน่ ๆ
“เมียเหรอน่ารักจัง คุณแม่ขา!!! ไอ้เรย์พาเมียมาบ้านค่ะ!!!” ยูริรีบตะโกนเรียกผู้เป็นแม่จนคุณแม่กับคุณยายรีบเดินออกมาดู
“ไม่ใช่นะคะ ไม่ใช่ค่ะ!” ฉันรีบยกมือขึ้นมาปฏิเสธทุกคนที่กล่าวหาว่าฉันเป็นเมียของคุณเรย์ ไม่มีทางต่อให้คุณเรย์จะหล่อ รวย ขาว สูง หุ่นดี พูดเพราะสุภาพ โอ้ยย ใครจะไปกล้าคิ๊ดดดด
“อ้าวว ไม่ใช่หรอกเหรอ น้องชายฉันมันไม่ชั่วเท่าผัวฉันหรอกไม่ต้องกลัวนะ” ยูริพยายามเสนอขายน้องชายแต่ถูกอคินหยิบเปลือกผลไม้ขว้างใส่ทันที
“โอ้ยเฮีย!!”
“ไอ้หน้ามึนมึงทำหลานกูเหรอ ไอ้ย้งเอามันไปลงโทษ10-1!!!” ท่านไคตะโกนเรียกลูกน้องคนสนิททำให้อคินต้องรีบอุ้มลูกสาวที่นั่งทานผลไม้ที่คุณตาป้อนให้ขึ้นมาเป็นไม้กันหมา
“เฮ้ออ บ้านฉันก็แบบนี้แหละไม่ค่อยปกติกันเท่าไหร่ ทุกคนครับนี่ไอโกะ ผมให้เธอมาฝึกงานเป็นเลขาของผม ผมเลยต้องพาเธอมาให้ทุกคนรู้จักแล้วก็ฝากเจ้จัดการเรื่องบุคลิกของไอโกะด้วยนะ” ผมดันร่างเล็กๆที่มองผมตาปริบๆออกมายืน เธอเองก็ก้มคำนับทุกคน
“น่ารักดีนะ ไปเจอเธอได้ยังไงแต่เอ๊ะ! นี่มันชุดยูนิฟอร์มของTHE K นี่” มายูมองดูรูปร่างของเลาขาลูกชายที่หนักแน่น
“หนูมาตามหาแม่ค่ะ แต่ว่าถ้ามาตามหาเฉยๆหนูกลัวว่าเงินจะหมดหนูก็เลยมาหางานทำด้วยเลย อย่างน้อยก็จะได้เก็บเงินพาคุณแม่ของหนูกลับ”
“แบบนี้เธอก็ไม่ได้อยู่ที่นี่ตลอดนะสิ ไม่เอาไปหามาใหม่คนนี้แม่ไม่ให้ผ่าน” มายูโบกมือไล่เลขาของลูกชายแต่เรย์รีบดันเธอมาหลบด้านหลังเพื่อจะคุยกับผู้เป็นแม่แทน
“คุณแม่ครับ...ไอโกะเธอน่าสงสารผมกำลังตามหาแม่ของเธออยู่แต่ตอนนี้มันเหมือนงมเข็มในมหาสมุทร เรื่องอนาคตมันยังไม่เกิดตอนนี้ก็ให้เธอทำงานให้ผมไปก่อน นะครับ” เมื่อลูกชายร้องขอมาขนาดนี้มีหรือที่ผู้เป็นแม่จะห้ามได้ สามหนุ่มที่นั่งกันอยู่ก็รีบสุมหัวซุบซิบกันอีกครั้ง
“เฮีย คุณพ่อ คุณตา มีอะไรจะพูดก็พูดมาเถอะอย่ามานินทาผมได้ไหม” ผมมองหน้าทั้งสามคนที่ต่างคนก็ต่างเลิ่กลั่กกันหมด
“ไอ้หน้ามึนเลย มันบอกแกปกป้องเด็กคนนี้แปลก ๆ แกน่าจะแอบชอบเด็กคนนี้” ท่านไครีบโยนความผิดทั้งหมดไปให้พ้นตัวทำเอาคินหันควับมามองคนแก่ที่ไม่น่าคบ
“ใช่ๆ พ่อก็ได้ยิน” พระรามรีบขยับไปนั่งข้างพ่อตาเหลือเพียงอคินที่โดดเดี่ยวเดียวดายกับลูกสาวที่ดิ้นหนีออกจากอ้อมกอดเพื่อปีนไปนั่งตักคุณทวด
“แม่งคนบ้านนี้มันไว้ใจไม่ได้จริงๆ นังหนูหนีได้หนีเฮียขอเตือน!”
“เอาล่ะ ถ้าเรย์มั่นใจแม่ก็ไม่ขัดแต่การที่จะมาเป็นเลขาเธอรู้ใช่ไหมว่าต้องรองรับอารมณ์ของคนเป็นเจ้านาย ต้องทนแรงกดดันจากหลายฝ่าย ที่สำคัญเธอต้องรู้จักแก้สถานการณ์แทนลูกชายฉันถ้าเธอคิดว่าทำได้ฉันจะยอม” มายูมองตาเด็กสาวที่มความแน่วแน่แถมยังแอบซ่อนความดื้อรั้นเอาไว้มากมาย
“ค่ะ หนูจะทำหน้าที่ให้ดีที่สุด”
“งั้นก็ตามนี้ไปเดี๋ยวฉันจะพาเธอมาดูชุด หุ่นเธอก็พอๆกับฉันเลย” ยูริรีบดึงแขนเลขาคนใหม่ของน้องชายขึ้นมาด้านบน เรย์เลยถูกเรียกไปนั่งคุยราวกับถูกสอบปากคำจากทุกคนในบ้าน
“เล่ามาทำไมแกถึงปกป้องเด็กคนนี้นักเรย์” พระรามถามลูกชายส่วนอคินก็ล็อคคอน้องเมียเอาไว้ ท่านไคต้องรีบเสแสร้งเป็นคนดีอุ้มไอริจังไว้ไม่ให้ไอริจังเห็นภาพโหดร้ายเบื้องหน้า
“เธอน่าส่งสารไงครับ ผมบอกไปแล้วววว โอ้ยยเฮียยผมหายใจไม่ออกนะ” บ้านผมเป็นอะไรกันไปหมดเนี่ย อยากจะบ้าตาย
“ชอบเขาหรือไง” มายูเข้ามาผสมโรงกับสามีเพื่อคาดคั้นลูกชายตัวดีที่พาสาวเข้าบ้าน แม้ความจริงไม่จำเป็นต้องพามาเลยเสียด้วยซ้ำ
“เปล่า!! ไม่ได้ชอบเล๊ยย ผมไม่ได้คิดอะไรเลยจริงๆแค่สงสาร” เรย์ตอบคำถามผู้เป็นแม่แต่ถูกหมอปีศาจอย่างพ่อแม่และพี่เขยมองตาจนต้องรีบหลบสายตา
“แกโกหก ไอ้เรย์แกจะมีเมียให้พ่อจริงดิ”
- ผู้เขียน
