13
1187 คำ
“อย่างนายเนี่ยนะจะถูกผู้หญิงฉุด ผู้หญิงต่างหากที่กลัวโจรบ้ากามอย่างนายฉุดมากกว่า แล้วไม่ต้องมากันหนุ่มๆ ให้ฉัน ถึงนายจะกันยังไงก็ไม่มีวันกันหมดหรอก ตราบใดที่ฉันยังบริหารเสน่ห์ไม่หยุด”
“จ้า แม่คนมีเสน่ห์ มีเสน่ห์มาก นี่แน่ะ แม่คนไม่มีเสน่ห์เป็นไง สำลักเหมือนลูกหมาตกน้ำเลย ฮ่าๆๆๆ”
สิงหาหัวเราะชอบใจกับท่าทางของธัญชนกที่สำลักน้ำทะเลและกระแอมไอจนหน้าดำหน้าแดง หลังจากที่เขาใช้มือวักน้ำทะเลเค็มจัดสาดเข้าไปกับดวงหน้าหวานสวย เธอไม่ทันตั้งตัวจึงสูดน้ำทะเลเข้าไปในจมูก ทำให้ เกิดอาการดังกล่าว
“หน็อย คิดเหรอว่านายจะทำฉันฝ่ายเดียวได้ ฉันก็มีมือเหมือนกันนะ นี่แน่ะ”
ธัญชนกไม่ยอมให้เขาแกล้งเธอฝ่ายเดียวแน่ ใช้มือวักน้ำทะเลสาดเข้าที่ใบหน้าของสิงหา ส่งผลให้น้ำทะเลเข้าไปในดวงตาของเขาเต็มๆ อาการแสบระคายเคืองดวงตาจึงเกิดขึ้นกับสิงหาทันที จังหวะนี้เองที่ธัญชนกต้องการ เธอใช้มือกดไปที่บ่าของเขาอย่างแรง เลื่อนมือข้างหนึ่งมาวางบนศีรษะของเขา ออกแรงกดให้มากที่สุด ทำให้ศีรษะของเขาจมอยู่ใต้ผืนน้ำทะเล สิงหาดิ้นอยู่ได้สักครู่จึงออกแรงดึงศีรษะและใบหน้าให้พ้นจากผืนน้ำทะเล ร่างสาวจึงหงายท้องกระแทกกับผืนน้ำ หญิงสาวไม่เจ็บแต่สะใจมากกว่าที่เห็นเขายืนสำลักน้ำ
“ฮ่าๆๆๆ เป็นไงล่ะ สมน้ำหน้า ฮ่าๆๆๆ” ธัญชนกหัวเราะชอบใจที่ได้เอาคืนชายหนุ่มได้สำเร็จ
“แคกๆๆ เธอจะฆ่าฉันหรือไง ตาฉันบ้างละคราวนี้”
สิงหาพุ่งเข้าหาร่างของสาวจอมดื้อทันที ทว่าธัญชนกใช้ความไวหลบได้อย่างหวุดหวิด แลบลิ้นให้ชายหนุ่มก่อนจะว่ายน้ำหนีไปอีกทาง มีหรือที่สิงหาจะยอม เขาว่ายน้ำตามหญิงสาวไปอย่างไม่ลดละ สปีดตัวเองให้ว่ายเร็วขึ้นในที่สุดก็คว้าตัวเธอได้สำเร็จ ลำแขนแข็งแรงรัดเอวเล็กคอดกิ่วไว้แน่น
“คิดจะหนีเหรอ ไม่มีทางมานี่เลย”
“กรี๊ดๆๆๆๆ นายสิงหาคม นายจะทำอะไรฉัน ปล่อยนะ ว้าย!! ตูม” เธอกรีดร้องด้วยความตกใจ เมื่อร่างของตัวเองลอยขึ้นสูงก่อนจะกระแทกตัวลงบนผืนน้ำ เธอดำผุดดำว่ายใต้ผืนน้ำอยู่ชั่วครู่ ก่อนจะทะลึ่งพรวดขึ้นสู่ผืนน้ำ
“ฮ่าๆๆๆ เป็นไงล่ะ เล่นน้ำสนุกหรือเปล่า? ดูสิ เหมือนลูกหมาตกน้ำเลย ฮ่าๆๆๆ”
สิงหาพูดไปหัวเราะไปอย่างชอบใจ ธัญชนกใช้มือทั้งสองข้างทุบลงไปบนน้ำทะเลอย่างแรงหลายสิบครั้งติดๆ กัน น้ำทะเลจึงสาดกระเซ็นไปโดนใบหน้าของคนที่ยืนหัวเราะชอบใจเพื่อเป็นการแก้แค้น พอได้จังหวะก็พุ่งร่างเข้าหาเขาทันที กดศีรษะของสิงหาลงไปใต้ผืนน้ำอีกครั้ง ครั้งนี้ไม่เหมือนครั้งก่อนเพราะเขาเตรียมตั้งรับเอาไว้แล้ว สิงหาจึงกลายเป็นคนกดศีรษะเธอลงไปใต้ผืนน้ำเสียเอง ธัญชนกก็ไม่ยอมแพ้เอาคืนอีกฝ่ายกลับไปบ้างเช่นกัน
เสียงหัวเราะดังออกมาจากปากของทั้งสองอยู่ตลอดเวลา ที่สามารถเอาคืนอีกฝ่ายได้สำเร็จ บางครั้งก็ได้ยินเสียงกรีดร้องของธัญชนกที่ดังออกมาเป็นระยะ เล่นน้ำด้วยกันด้วยความสนุกสนาน ต่างฝ่ายต่างไม่ยอมแพ้ผลัดกันรุกผลัดกันรับ หลงลืมความบาดหมางและไม่กินเส้นระหว่างกันเสียสนิท หลงลืมเวลาที่เคลื่อนตัวไปอย่างรวดเร็ว มารู้ตัวอีกทีเมื่อลำแสงของดวงตะวันสิ้นสุดลง ทั้งคู่จึงเดินขึ้นมาจากทะเล ตรงไปยังโรงแรมที่พักทันที
หลังจากที่กลับมายังห้องพักต่างฝ่ายต่างผลัดกันอาบน้ำ แล้วลงไปรับประทานอาหารในห้องอาหารของทางโรงแรม จากนั้นทั้งสองจึงกลับมายังห้องพักของตัวเองอีกครั้ง พอมาถึงสิ่งแรกที่สิงหาทำก็คือ เปิดโทรทัศน์ดูฟุตบอลทีมโปรดที่ถ่ายทอดสดผ่านดาวเทียมมายังเคเบิ้ลทีวีช่องประจำที่เขาดู
“เมื่อไหร่นายจะเลิกดูบอลสักที ฉันจะดูการ์ตูนบ้าง?”
ธัญชนกเหลือบมองดูนาฬิกาที่อยู่หัวเตียง ก่อนจะเอ่ยถามสิงหาที่กึ่งนั่งกึ่งนอนดูฟุตบอลอย่างไม่ละสายตา อีกห้านาทีการ์ตูนที่เธอชอบก็จะมาแล้ว แต่ไม่มีทีท่าว่าฟุตบอลคู่นี้จะหยุดการถ่ายทอดสดเสียที
“โตจนหมาเลียตูดไม่ถึงแล้ว ยังไม่เลิกดูการ์ตูนอีก”
เขาพูดโดยไม่หันมามองหน้าคู่สนทนา สายตายังคงจับจ้องอยู่บนจอโทรทัศน์ ลุ้นกับการทำประตูของทีมฟุตบอลทีมโปรด
“ทำไม โตแล้วดูการ์ตูนไม่ได้หรือไง ก็ฉันชอบของฉันนี่ ทีนายตื่นขึ้นมาดูบอลตอนตีหนึ่งตีสอง ฉันยังไม่ว่านายสักคำเลยนะ แค่ขอดูการ์ตูนแค่ครึ่งชั่วโมงแค่เนี้ยก็ไม่ได้”
น้ำเสียงที่เขาได้ยินนั้นเต็มไปด้วยความน้อยใจ ตลอดสี่วันที่เธอกับเขาได้มาพักผ่อนที่นี่ ทำให้ทั้งสองได้เรียนรู้นิสัยของกันและกันไปในตัว สิงหาชอบทานอาหารรสจัด ซึ่งตรงกับความชอบของเธอ สิงหาเป็นคนชอบดูกีฬาฟุตบอล ไม่เหมือนเธอที่เกลียดกีฬาชนิดนี้ที่สุด เพราะเธอคิดว่ากว่าจะจบเกมในแต่ละนัดต้องใช้เวลานานร่วมสองชั่วโมง ต้องนั่งลุ้นนอนลุ้นทีมโปรดว่าจะทำประตูคู่ต่อสู้ได้หรือไม่ มันเป็นอะไรที่บีบคั้นหัวใจ ถ้ารักชอบทีมไหนต่อให้ถ่ายทอดสดดึกดื่นยังไง ก็ต้องลุกขึ้นมาเปิดโทรทัศน์ดูฟุตบอลได้ไม่มีบ่น อย่างเช่นสิงหาเป็นต้น เขาจะลุกขึ้นมาดูฟุตบอลตอนช่วงตีหนึ่งมาแล้วสองคืน ธัญชนกรู้แต่ไม่คัดค้านแม้ว่าเสียงของโทรทัศน์กับเสียงไชโยโห่ร้องเมื่อทีมรักทำประตูได้ จะทำให้เธอสะดุ้งตื่นก็ตาม คิดว่ามันเป็นความชอบของเขา แล้วทำไมหญิงสาวจะดูรายการที่ตัวเองชอบบ้างไม่ได้
“ให้ดูก็ได้ แต่ต้องให้มันจบครึ่งแรกก่อนนะอีกสิบนาทีเอง”
เขาต่อรอง เกมมันกำลังเข้มข้น ทีมฟุตบอลทีมรักของเขากำลังเป็นต่ออีกทีมหนึ่ง มีโอกาสได้ชัยชนะในเกมนี้หากไม่มีอะไรผิดพลาดเสียก่อน
“อีกสิบนาที การ์ตูนของฉันมันก็มาแล้วน่ะสิ” หญิงสาวมีบ่น
“ก็อย่างนี้ไงแบ่งๆ กันดู ฟุตบอลจบครึ่งแรกมันจะพักสิบห้านาที ฉันก็ให้เธอดูการ์ตูนก่อน เธอไม่ได้ดูการ์ตูนช่วงแรกไปแค่ห้านาที แต่ฉันไม่ได้ดูช่วงแรกของครึ่งหลังไปสิบนาทีเพราะฉันจะให้เธอดูการ์ตูนจนจบ ว่าไงยุติธรรม มั้ย?”
- ผู้เขียน
