12
1222 คำ
“ก็ผู้ชายพวกนั้นฉันเต็มใจจะขึ้นเตียงกับเขาไง แต่นายไม่ใช่ นายออกไปเดี๋ยวนี้เลยนะ ออกไป ออกไปพักที่อื่นเลย” ไม่พูดเปล่ายังเดินตรงเข้าไปทุบลำตัวของเขาไม่เลือกที่ สิงหาปัดป้องมือที่กระหน่ำทุบไม่หยุดเป็นพัลวัน
“พอแล้ว พอแล้ว ถ้าเธอไม่หยุดทุบตีฉัน ฉันจับปล้ำจริงๆ นะ” ปากก็พูดมือก็ปัดป้องไปด้วย
“หน็อย คิดจะปล้ำฉันเหรอ มันไม่ง่ายอย่างที่นายคิดหรอก นี่แน่ะ นี่แน่ะ” นิ้วมือของธัญชนกจับที่เคราของสิงหาแล้วออกแรงดึงจนสุดแรง ส่วนอีกมือก็ดึงปลายจมูกของเขา
“โอ๊ยๆๆๆ ยอมแล้วปล่อย ยอมแล้ว” สิงหาร้องเหมือนสุนัขถูกเหยียบหาง ร้องครางโอดครวญ
“ถ้ายอมแล้วก็ต้องออกไปจากห้องของฉันเดี๋ยวนี้เลย” เธอยอมปล่อยมือที่บีบจมูกของเขาออก แต่ยังไม่ปล่อยมือที่ดึงเคราของเขา
“เธอปล่อยเคราฉันก่อนสิ ถ้าไม่ปล่อยฉันก็ออกไปจากห้องนี้ไม่ได้นะ”
“ก็ได้” ธัญชนกยอมปล่อยมือจากเคราตามคำขอของสิงหา แต่นั่นเป็นเรื่องที่ผิดสำหรับเธอ เมื่อเคราถูกปล่อยให้เป็นอิสระ ลำแขนของเขาก็ตวัดโอบเอวเล็กไว้ทันที จับร่างสาวพาดบนบ่าแข็งแรง ก่อนที่เขาจะลุกขึ้นยืนใช้มือฟาดลงบนแก้มก้นของเธอไม่ยั้ง
“นี่แน่ะพยศนักนะ พยศมากนักต้องเจออย่างนี้ เผียะ เผียะ”
“นายสิงหาคม นายปล่อยฉันลงเดี๋ยวนี้นะ ฉันเจ็บนะ ปล่อยฉันลงเดี๋ยวนี้นะ”
ธัญชนกร้องห้ามสิงหาไม่หยุด เขาทำราวกับว่าหญิงสาวเป็นเด็ก เวลาดื้อจะถูกทำโทษด้วยการหวดก้น แต่เธอไม่ใช่เด็กเล็กๆ นะเขาจะมาทำแบบนี้กับเธอไม่ได้
“ถ้าเธอให้ฉันอยู่ห้องนี้ด้วย ฉันจะหยุดตี แต่ถ้าไม่ยอมจะตีอยู่ อย่างนี้แหละ”
“ยอมแล้ว ยอมแล้ว นายอยู่ห้องนี้ก็ได้”
ความเจ็บทำให้เธอยอมให้เขายินยอมอยู่ร่วมห้องกับเธอ ตอนนี้ต้องยอมเขาไปก่อน แล้วค่อยคิดหาทางแก้เผ็ดคืนทีหลัง
“แน่นะ”
“แน่สิ หยุดตีได้แล้ว ฉันเจ็บก้นไปหมดแล้วนะ”
เธอยังคงร้องโวยวายไม่เลิก สิงหาฟาดมือลงบนบั้นท้ายของเธอเป็นครั้งสุดท้าย ก่อนจะปล่อยร่างสาวให้ยืนลงบนพื้น ธัญชนกทำท่าจะฟาดฝ่ามือลงบนใบหน้าของเขา ทว่าเสียงดุๆ เข้มๆ ทำให้เธอชะงักมือค้างกลางอากาศ
“ถ้าเธอตบ ฉันจูบ ลองสิ ลองดู”
“ไอ้บ้า ไอ้บ้าๆๆๆๆๆ”
ธัญชนกแค้นไม่รู้จะแค้นหนุ่มสุดกวนตรงหน้ายังไง ได้แต่ตะโกนด่าเขาซ้ำๆ เท่านั้น สิงหายืนยิ้ม ยักคิ้วให้อย่างคนกำชัยชนะ
“เอาละ ฉันเหนื่อยมากเลยขอตัวไปอาบน้ำก่อนนะ”
สิงหาเดินผิวปากเข้าไปในห้องน้ำอย่างอารมณ์ดี หญิงสาวกระทืบเท้าอย่างขัดใจ ทำไมเธอต้องมาพบเจอกับหนุ่มกวนประสาทคนนี้ด้วย บิดาไม่น่าฝากฝังให้เขามาดูแลเธอเลย บิดาคงไม่รู้หรอกว่าสิงหาคนดีของเกษมศักดิ์เป็นผู้ชายที่กวนประสาทแถมยังปากเสียที่สุดเท่าที่หญิงสาวเคยรู้จักมา
การมาท่องเที่ยวให้สบายใจคราวนี้ของธัญชนกคงจะไม่สนุกอย่าง ที่หวังเอาไว้เสียแล้ว เนื่องจากมีมารความสุขตัวใหญ่เดินตามเธอเป็นเงาตามตัว เธอไปเที่ยวที่ไหนเขาตามไปด้วยตลอด อย่างเช่นเย็นวันนี้ธัญชนกอยากจะเล่นน้ำทะเล เขาก็ยังตามหญิงสาวมาเล่นน้ำทะเลด้วย เธอก็แช่งชักหักกระดูกให้เขาโดนฉลามกินรู้แล้วรู้รอดไปเลย
“นายไม่ต้องตามฉันแจขนาดนี้ก็ได้ ฉันอึดอัด” ธัญชนกระบายความอึดอัดของตัวเองออกมาเป็นคำพูด ตวัดสายตามองหน้าคมคร้ามอย่างไม่ชอบใจ
“แต่ฉันไม่อึดอัด น่านะ ไหนๆ เธอก็มาเที่ยวทำใจให้สบายสิมันถึงจะถูก”
“ใจฉันไม่สบายเพราะเห็นหน้านายนี่แหละ นายไปเล่นน้ำไกลๆ ฉันเลยนะ ไม่ต้องมาเล่นน้ำใกล้ๆ ฉัน ฉันรำคาญนายเต็มทนแล้ว”
คำพูดของธัญชนกไม่ได้ไหลเข้าไปในหูของสิงหาเท่าไรนัก เนื่องจากตอนนี้สิงหากำลังมองดูสาวๆ กลุ่มหนึ่งที่กำลังวิ่งลงทะเลตาพราว แต่ละนางสวมใส่ชุดว่ายน้ำอวดเนื้อนมไข่ดีแท้
“อู้ฮู้...สาวๆ แถวนี้ทำไมสวยอย่างนี้นี่ น่ากินอีกต่างหาก”
ธัญชนกมองตามสายตาของสิงหาไป เธอรู้สึกไม่พอใจขึ้นมาฉับพลันเมื่อเห็นเขามองผู้หญิงอื่นตาเป็นมัน เธอจึงเอานิ้วดึงเคราของเขาแล้วกระตุกอย่างแรงด้วยความหมั่นไส้ ส่งผลให้ชายหนุ่มร้องจ๊ากขึ้นมาทันที
“โอ๊ย!!! เธอมาดึงเคราของฉันทำไมเนี่ย?”
“หมั่นไส้” พูดจบสาวหุ่นดีก็ถอดเสื้อคลุมออก นำไปพาดที่เตียงไม้สีขาวที่ทางโรงแรมจัดเตรียมไว้ให้ ก่อนจะเยื้องกรายเดินลงน้ำทะเล
สิงหาเห็นชุดว่ายน้ำของเธอแล้วตาแถบถลนออกมา ธัญชนกสวมชุดว่ายน้ำแบบทูพีซสีชมพูเข้มขับให้ผิวขาวลออของเธอผ่องอำไพขึ้นมา ทันที เนินอกอวบล้นทะลักออกมา กลมนูนสวยน่าขยำ สะโพกผายขยับไปตามช่วงขายาวสวยที่ขยับก้าว สะท้านใจชายยิ่งนัก เรียวขาของเธอก็เป็นอีกอย่างที่ชวนมอง สวย เพรียวยาว
ไม่เพียงแต่เขาเท่านั้นที่มอง ชายหลายคนที่อยู่บริเวณนั้นต่างมองไปยังร่างของธัญชนกที่เดินลงไปในน้ำทะเลเป็นตาเดียว แต่ละคนที่มองไปยังร่างของธัญชนกนั้นตาวาวระยับ อ้าปากค้าง บางคนน้ำลายไหลลงมา เห็นทีเขาต้องแสดงความเป็นเจ้าของสาวร่างงามเสียแล้ว ก่อนที่ชายหนุ่มแปลกหน้าจะขโมยปลาย่างของกฤตยศไปกิน อีกข้อคือมันเป็นหน้าที่ของเขาที่จะต้องปกป้องทรัพย์สินของญาติสนิท
หนุ่มหน้าดุถอดเสื้อคลุมออกบ้าง ก่อนจะโยนไปกองอยู่บนเตียงไม้ อวดเรือนร่างกำยำให้สาวๆ ให้ใจเต้นบ้าง ได้ผลรูปร่างของเขานำพาเสียง กรีดร้องให้กับสาวๆ ได้ทันที สิงหาเดินลงไปสมทบกับธัญชนกที่แหวกว่ายอยู่ในน้ำทะเลยามเย็น
“นายไปเล่นน้ำไกลๆ ฉันหน่อยได้มั้ย ฉันรำคาญ” ธัญชนกแหวใส่สิงหาทันทีที่เขาว่ายมาเล่นน้ำใกล้ๆ เธอ
“ไม่เอาหรอก เล่นกับเธออุ่นใจกว่าเยอะ เมื่อกี้ตอนที่ฉันถอดเสื้อคลุม สาวๆ กลุ่มนั้นมองฉันตาเป็นมันเลย ฉันกลัวโดนฉุดน่ะ เล่นน้ำใกล้เธอน่ะดีแล้ว พวกเขาจะได้คิดว่าเราเป็นแฟนกัน ฉันกันผู้ชายหน้าหม้อให้เธอ เธอกันผู้หญิงพวกนั้นให้ฉัน เรามีผลประโยชน์ร่วมกัน จบ”
ธัญชนกรู้สึกหมั่นไส้กับคำพูดของเขายิ่งนัก พูดมาได้ว่ากลัวถูกฉุด ใครฉุดใครกันแน่ ได้ยินอย่างนี้แล้วคันปากขึ้นมาทันทีทันใด
- ผู้เขียน
