“เงียบไปเถอะนะ... อื้อ” และคราวนี้คนที่ถูกทำให้เงียบเสียงลงดันกลายเป็นฉันเสียเอง เมื่ออีกฝ่ายไม่สนใจคำต่อว่าและใช้ริมฝีปากประกบลงมามาดุดัน การกระทำดังกล่าวเกิดขึ้นพร้อมๆ กับแสงของไฟฉายซึ่งถูกละออกไปจนเหลือเพียงความมืด
ลิ้นร้อนระอุสอดผ่านกลีบปากบนและล่างเข้ามาภายในอย่างจาบจ้วง ทั้งยังฉวยโอกาสเหมือนผู้เป็นเจ้าของความคิดและออกคำสั่ง ฉันรับรู้ถึงการถูกคุกคามไล่ต้อนจากลิ้นอันอ่อนนุ่มภายในของผู้คุมเกม ขณะหูก็ได้ยินเสียงบุคคลภายนอกด้วยเช่นกัน
“มึงไปตามคนของเรามานั่งพักกันตรงนี้ก่อน JOKER มันไม่น่าจะหนีไปไหนได้ไกลหรอก” หลังสิ้นเสียงสั่ง เสียงฝีเท้าคู่หนึ่งดังขึ้นและไกลออกไปเรื่อยๆ ขณะเสียงฝีเท้าอีกคู่เดินคล้อยหลังออกไปจากล็อกเกอร์ ถึงอย่างนั้นบรรยากาศภายในล็อกเกอร์ก็เหมือนถูกพายุลูกใหญ่ถาโถมเข้าใส่อยู่ดี
“อื้อ...” ฉันครวญเสียงแผ่วในลำคอ เมื่ออากาศกำลังถูกช่วงชิงด้วยริมฝีปากร้อนผ่าวจากปีศาจในครา
