-KER TALK-
“ฟู่ว์!”
ผมเป่าปากเบาๆ เมื่อประตูห้องพักปิดลงสนิท พลางดึงแว่นเลนส์ที่ใส่อยู่ใส่กระเป๋ากางเกง จากนั้นจึงใช้มือจัดแต่งคอเสื้อตัวเองให้เรียบร้อย โดยไม่ลืมจัดแต่งทรงผมให้เข้าที่ให้เข้าวันนี้ที่เป็นวันสำคัญวันหนึ่งในชีวิต...
แต่แล้วก็หลุดหัวเราะออกมาอย่างห้ามไม่ได้ เมื่อในหัวนึกถึงใบหน้าสวยๆ ซึ่งเต็มไปด้วยคราบของลิปสติก ทั้งที่วันนี้ไม่ใช่วันที่ควรหัวเราะแท้ๆ แต่ผมกลับหยุดเสียงหัวเราะของตัวเองไม่ได้
Rrrrrr
แต่ไม่นานเสียงหัวเราะก็ถูกทำให้เงียบด้วยเสียงโทรศัพท์
“ครับแม่”
[อยู่ที่นั่นเป็นยังไงบ้างเกอร์ เสียงฟังดูอารมณ์ดีจังเลยนะเรา ที่นั่นมีอะไรดีหรือไงลูก?]
“ก็ไม่นี่ครับ ปกติดี แล้วแม่ล่ะ?”
[สบายดีจ๊ะ คุณพ่อพาแม่ไปช็อปที่ Market มา วันนี้แม่ว่าจะทำสตูให้น้องๆ ลูกกิน...]
“แม่...” ผมขัดเสียงอารมณ์ดีของปลายสายและถาม “แม่ลืมไปหรือเปล่าว่าวันนี้วันอะไร”
[วันเกิดลูกเหรอ? เอ... วั
