PLEASE REMEMBER ME -5-
2050 คำ
PLEASE REMEMBER ME -5-
วิดีโอคลิป...ภาพมืดมาก แทบมองไม่ออกว่าใครเป็นใคร
"ฮึกกกกกก" เสียงนั้นมัน เสียงของฉันนิ...
"ร้องไห้ทำไม เจ็บมากหรอกครับเบบี๋"
"นายถ่ายวิดีโองั้นหรอ" เสียงฉันถามในคลิปนั้น
"เก็บไว้ดูกันสองคนไง ว่าเรารักกันแค่ไหน"
พรึ๊บบบบบ ภาพดำสนิท
"อื่อออออ ดีเลย์... เบา ๆ หน่อย ฉันเจ็บ" เป็นเสียงร้องของฉันเอง
แค่คลิปแรกก็ทำเอาใจฉันกระตุบวูบ... เขาถ่ายไว้ทำไม มันไม่ใช่คลิปที่ควรจะเก็บเอาไว้
ฉันกำโทรศัพท์ของเขาไว้แน่ ก่อนจะค่อย ๆ เลื่อนไปคลิปต่อ ๆ ไป เขามีวิดีโออีกเป็นสิบ ๆ คลิป และทุกคลิปคือ คลิปเอากับผู้หญิงคนอื่น
จากรอยยิ้มเปลี่ยนเป็นน้ำตา... แต่ยังไม่ทันจะเปิดคลิปดู
พรึ๊บบบบ มีใครบ้างคนกระชากโทรศัพท์ไปจากมือฉันทันที จะเป็นใครไปได้ ก็เจ้าของโทรศัพท์นั้นเอง ใบหน้าของดีเลย์เต็มไปด้วยความตกใจ
เพี้ยะ! ฉันสะบัดมือใส่หน้าเขาทันที
"ถ่ายไว้ทำไม???" ฉันขึ้นเสียงสั่น ๆ ใส่เขาทั้งน้ำตา "ล่าแต้มงั้นหรอ?? ส่งไปอวดเพื่อนของนายหรอ ว่าผู้หญิงครางกันยังไง?"
"ไม่ใช่นะ เบบี๋ใจเย็นก่อนนะ" ดีเลย์ทึ้งผมตัวเองอย่างเครียด ๆ
"เราแม่ง ไม่น่ามาเจอกันเลยว่ะ ฉันพลาดเอง" ฉันพูดก่อนจะลุกขึ้นจากเตียง แต่ดีเลย์ฉุดมือเอาไว้
"คลิปเป็นร้อยขนาดนี้ ยังกล้ามาเอาสดกับฉันอีกหรอ นายมันสกปรกที่สุด" ฉันทำหน้าขยะแขยง
"ไม่ ๆ ๆ พลีส ๆ ฉันมีแค่เธอจริง ๆ ตั้งแต่ฉันเจอเธอ ฉันก็ไม่เคยไปมีใครอีก... และคลิปพวกนั้นก็เก่าแล้วนะ" เขาอ้อนวอน
"หรอ แล้วถ่ายเอาไว้ทำไม เก็บไว้ทำไม? หรือว่านายเป็นพวกส่งไปโอ้อวดเพื่อน ๆ ว่าอีนี่ กูเคยได้ แบบนี้หรอ?" ฉันสะบัดมือทิ้งอย่างไม่ใยดี
"อยากลบใช่มั้ย ได้ ฉันลบให้เธอหมดเลยนะ... เฌอ ขอร้องละอย่าเป็นแบบนี้เลย" ดีเลย์กดโทรศัพท์จะลบคลิปทั้งหมดนั่น
"คงส่งคลิปพวกนั้น กับคลิปของฉันไปให้เพื่อนหมดสินะ ถึงกล้าลบทิ้งอ่ะ" เขาคงคิดว่าฉันโง่สินะ
"คลิปเธอฉันไม่มีทางให้ใครดู...สาบานได้"
เขาพูดด้วยเสียงเข้ม ๆ ก่อนจะกดลบคลิปทั้งหมดในเครื่อง และจับใบหน้าของฉันไปเช็ดคราบน้ำตาอย่างเบามือฉันได้แต่ส่ายหน้าเบา ๆ
พรึ๊บบบบ ดีเลย์ดึงฉันเข้ามากอดไว้แน่น ๆ ก่อนจะจูบลงที่ไหล่ของฉัน
"ฉันรักเธอนะเฌอรีน พอเจอเธอ พอได้รักเธอ ฉันไม่ต้องการใครอีกแล้ว..." เขาพูดกอดจะโอบรัดฉันเอาไว้แน่น
"ฉันไม่เชื่อดีเลย์" ฉันพยายามจะผลักออกจากอ้อมกอดของเขา
"เรียนจบเราแต่งงานกันเลยก็ได้นะ ฉันรักเธอ ฉันไม่เคยรั้งใครเหมือนที่รั้งเธอเอาไว้" เขาพูดเสียงเศร้า ๆ
"ทำให้ได้แบบที่พูดนะ ดีเลย์" ทำไมฉันถึงต้องเชื่อในความว่ารักของเขาง่ายด้วยนะ ทำไมกัน
เขาค่อยจูบไล่ลงจากหลังใบหูลงไปยังคอ ก่อนที่มือไม้จะเริ่มซุกซน เลื่อนมาจับที่หน้าอกของฉัน
"ขอนะ...ไม่ไหวแล้ว" ดีเลย์กระซิบข้าง ๆ หูฉันด้วยเสียงแหบจาง ๆ
"ไม่ดีเลย์...ฉันไม่พร้อม..." พูดยังไม่ทันขาดคำ เขาก็จัดการถลกกระโปรงของฉันขึ้น ก่อนเอามือเข้ามาลูบไล้ และล้วงเข้ามาอย่างถือวิสาสะ
"ดีเลย์ !!"
ฉันพยายามดันตัวของเขาออกแต่...ดีเลย์ค่อย ๆ เลื่อนใบหน้าลงไปใต้กระโปรง ก่อนที่เข้าจะมุดหัวเข้าไปเพื่อตวัดลิ้นเลียช่องรักอย่างไม่รังเกียจ มันเป็นสัมผัสที่ไม่เคยได้รับมาก่อน แต่มันละมุนและยิ่งเพิ่มความต้องการให้ฉันอย่างหน้าไม่อาย
"ไม่ ๆ ดีเลย์ลุกขึ้นมาเดี๋ยวนี้" ปากฉันบอกให้เขาออกมาจากภายใต้กระโปรง แต่เมื่อมือข้างหนึ่งของฉันจะจิกผมของเขาไว้แน่น
"ไม่เจ็บแน่นอน ที่รัก" เขาพูดก่อนจะเลียน้ำหวานอย่างเอร็ดอร่อย
"อื้ออออ อ๊ะ ๆ ๆ ๆ ดีเลย์ ฉันเสียวววว" ฉันขยี้หัวเขาทันทีที่ละเลงลิ้นลงไป ก่อนจะกระตุกอย่างเสียว ๆ
"ฉันว่าเธอพร้อมแล้ว และฉันก็ไม่ไหวแล้วเช่นกันเบบี๋" เขาถอดกางเกงบ๊อกเซอร์ก่อนจะใช้มือสาว ๆ ทั้งที่มันแข็งและยาวจนน่ากลัว
"คือ... ฉัน..." ฉันเริ่มถอยหนี แต่...
"ไม่เจ็บคนดี ดีเลย์จะเบา ๆ ไม่ต้องเกร็งนะคะ" เขาพูดอย่างละมุน ๆ
"แล้วถุงยางล่ะ?" ฉันท้วงขึ้นทันที
"อืออ ไม่ต้องหรอก เธอไม่รักฉันหรออ" เขาทำหน้ามุ่ย ๆ และส่ายหน้า
"อื้มๆ" ฉันยอมนอนหงายลงไปอย่างใจอ่อนกับประโยคสั้น ๆ ว่าไม่รักกันหรอ
ส๊วบบบบบบ
"อ๊ะ จุกอะดีเลย์... แต่เสียววว อื้ออออ" ฉันร้องขึ้นก่อนจะขย้ำเตียงเพื่อสะกดเสียงครางเอาไว้
"แน่นมากเลย เฌอ ... เฌอของดีเลย์ ของดีเลย์ ของดีเลย์..." เขากระแทกใส่ไปพูดออกไป
"เบา ๆ อื้อออ เบาหน่อย ...ของนายใหญ่เกินไป" ฉันได้ร้องปนเสียวอยู่อย่างนั้น
"อื้ออออออ อ๊าาาาาาาา ดีเลย์" พอฉันมีอารมณ์ขึ้น ฉันก็ร้องเรียกแต่ชื่อของเขา
"เมียครับ ผัว ไม่ไหวแล้ว..." เขาครางออกมาอย่างสั่น ๆ ก่อนจะตอกเข้ามาเน้น ๆ
"ปล่อยนอก ๆ ดีเลย์ ปล่อยข้างนอกนะ" ฉันพยายามร้องเตือน แต่...
"ซอรี่" เขาปล่อยน้ำกามเข้ามาในตัวฉัน จนมันเอ่อล้นออกมาข้างนอก ก่อนจะก้มลงเลียที่ใบหูของฉัน
"ดีเลย์!!!"
ฉันผลักเขาออกจนล้มลงไปนอนข้าง ๆ แล้วลุกขึ้นเดินไปเข้าห้องน้ำ เพื่อล้างน้ำขุ่นสีขาวนั้นออก แต่มันคงไม่มีทางออกมาหมด
"กลัวท้องหรอ?" เขาที่เดินตามทีหลัง เอามือพิงประตูถามขึ้น
"ถ้าท้อง พ่อฆ่าฉันแน่" ฉันตอบอย่างหัวเสีย
ก่อนที่ดีเลย์จะเดินเข้ามากอด ฉันจากข้างหลัง แต่ไม่ได้พูดอะไร...
"งั้นพ่อเธอก็ต้องฆ่าฉันไปด้วยนะ เพราะฉันคงใช้ชีวิตแบบไม่มีเธอไม่ได้"
เขาเอาหน้ามาคลอเคลียต้นคอของฉัน ทั้งที่รู้ว่าเป็นคำพูดเป็นเพียงลมปาก แต่ฉันก็เชื่อมันหมดใจ
ฉันได้แต่ยืนมองตัวเองและดีเลย์ในกระจกห้องน้ำบานนั้นอย่างพิจารณา...
@Lights Motors Action V2 in-car Matt Ferratusco USA
เวลาที่ฉันมีแฟน ฉันก็มักจะตัวติดแฟนไปทุกที่ แม้บางกิจกรรมของเขาจะเป็นอะไรที่น่าเบื่อมากก็ตาม เช่น การดูแข่งขันรถแข่งประจำปี
พอเพื่อนสนิทของดีเลย์ทั้งสองคนเห็นหน้าฉัน พวกเขาก็ดูประหลาดใจ
"อ้าว... เฌอรีนเองหรอ?" วินเทอร์เอ่ยทักขึ้น
"ดี วินเทอร์ แวร์ซายด์" ฉันทักทายพวกเขา
ฉันกำลังจะเดินเข้าไปในสแตนเชียร์เพื่อนั่งข้าง ๆ แวร์ซายด์ แต่ พรึ๊บบบ
"นั่งตรงนี้ดีกว่า เบบี๋" และดีเลย์ก็เข้าไปนั่งข้าง ๆ เพื่อนเขาแทน
ทำเอาพวกเพื่อน ๆ เขาหันมองหน้ากัน
"เชี้ยยย มาแล้วโว้ย ๆ ๆ ๆ เร่งเครื่องสุด ไอ้สาด เร็วอีกก"
"ไอ้โง่เอ้ยยย เร็ว ๆ ๆ"
"กูเสียตังแน่ ไอ้เหี้ยยย"
เสียงผู้ชายสามคนกำลังเชียร์รถแข่งกันอย่างเมามัน ยืนโห่เสียงสนั่น เหมือน ๆ กับคนในสแตนเชียร์ ไม่น่าแปลกใจที่พวกเขาเชียร์กันจริง ๆ จัง เพราะเรื่องนี้ก็ไม่พ้นเรื่องการพนันอีกตามเคย
"เยสสสสสสส" ดีเลย์ร้องเสียงลั่น ก่อนจะหันมากอดฉัน
"มันต้องอย่างนี้ พี่ดอมินิคของกู" เสียงวินเทอร์ก็เฮลั่น
"เราชนะหรอ?" ฉันถามอย่างงง ๆ เพราะยังแยกไม่ออกเลยคันไหนเป็นคันไหน
"ใช่แล้ว เราชนะ" พูดจบดีเลย์ก็หอมแก้มฉันทันที เขายิ้มอย่างร่าเริง
"ไอ้เหี้ย กูเสียตัง" เสียงแวร์ซายด์พูดก่อนจะบีบกระป๋องเบียร์แน่ ๆ
"มึงโง่ไอ้แวร์ เขาลงพนันกันที่เบอร์ 8 พี่ดอมินิคสุดเท่ มึงลงไร ลงไร?" ดีเลย์ได้แต่ยืนส่ายหน้า
"สมน้ำหน้า ไม่เชื่อกู" วินเทอร์ตบบ่าอย่างปลอบใจ แต่คำพูดซ้ำเติมสุด ๆ
"สาดเอ้ย" แวร์ซายด์ส่ายหน้า
ฉันไม่ทันได้สนใจอะไรต่อ เพราะเสียงเพลง Rose จากโทรศัพท์ของฉันดังขึ้นมาเสียก่อน ฉันกดรับสายทันที
"ฮัลโหล เฟย์ ว่าไงยะ?" จากนั้นฉันก็เดินออกมาหาที่เงียบ ๆ คุยกับเพื่อน
Delay Part
พอเฌอเดินออกไปคุยโทรศัพท์ พวกเพื่อนเวรของผมก็ถามขึ้นทันที
"แล้วมึงกับเฌอนี่ยังไง เอากันจริงจังหรอ?" ไอ้เชี้ยวินเทอร์ถามทันที
"เออนั่นดิ กูโคตรงงเลย ปกติมึงฟันแล้วทิ้งตลอด อย่าบอกนะว่าหลงเสน่ห์เฌอรีนขึ้นมาจริง ๆ อ่ะ" แวร์ซายด์ชี้หน้าอย่างกวนตีน
"หมาเลยนะเว้ย ฮ่า ๆ" ไอ้วินเทอร์ตอกย้ำ
"ใครว่ากูเอาจริงจัง กูแค่ยังไม่เบื่อเท่านั้นเอง" ผมตอบอย่างชิล ๆ
"อื้มม แบบนี้นี่เอง" วินเทอร์ทำหน้ากวนตีน ๆ
"ของมือหนึ่งที่สภาพดี ๆ มันก็ใช้นาน ๆ หน่อยสิวะ ถ้าไม่พัง ก็ไม่ใครใช้ต่อหรอกเว้ย" ผมพูดอย่างโอ้อวด เรื่องอะไรจะยอมให้พวกมันมาดูถูก
"มือหนึ่ง?" แวร์ซายด์ขมวดคิ้ว
"เออ กูเอายัยนั่นเป็นคนแรก" ผมตอบอย่างยิ้ม ๆ
"เชรดดดด โด้วววว ได้ยาก แต่เกินคุ้ม" ไอ้วินเทอร์ยกนิ้วให้ผม
"เก่งเหมือนปากให้ได้ตลอดนะ ไอ้ดีเลย์" แวร์ซายด์สบประมาท
"กูจะคอยดูน้ำหน้า ระวังจะเสียใจเองละกัน" ไอ้วินเทอร์พูดก่อนจะหันไปจุดบุหรี่
"ถึงเวลาเล่นบทพระเอกที่แสนดีของกูละ" ผมพูดขณะที่เฌอรีนเดินกลับมา
"ใครโทรมาหรอ เบบี๋" ผมโอบเอวเธอเข้ามาถาม
"เฟย์นะ อาทิตย์หน้าต้องไปทำงานกลุ่ม" เฌอรีนพูดก่อนจะเอามือจัดทรงผมให้ผม
"ไม่อยากให้เบบี๋ไปไหนเลย"
ผมกอดเธอเน้น ๆ ก่อนจะซุกใบหน้าลงตรงเนินอกของเธอ และพยายามจะเอาปากงับ
"ดีเลย์ ไม่เอา ไม่เล่น"
เฌอรีนผลักผมอย่างเร็ว เธอคงเขิน ๆ เพราะเรากำลังอยู่ในสายตาของเพื่อนของผมทั้งสองคน ช่วยไม่ได้จริง ๆ พอเห็นเมียทีไร ลูกชายตื่นตัวทุกที
ตอนนี้เราได้มาฉลองชัยชนะ และความพ่ายแพ้ให้กับไอ้แวร์ซายด์ที่บาร์ชื่อดัง และก็เพื่อนที่รู้จักกันอีกสองคนที่บังเอิญเจอ
ท่ามกลางความมืดและเสียงเพลง ผมโอบเอวเฌอรีนไว้แน่ติดลำตัว เพื่อเสียดสีกันอย่างเร้าร้อน
"ดีเลย์ คนเยอะ" เฌอรีนหันมาว่าผมลงจากที่ผมกำลังพยายามเสียดสีเจ้าลูกชายกับก้นของเธอ
"ไม่มีใครเห็นหรอกน่า"
ไม่ใช่ไม่มีใครเห็น แต่ผมไม่ได้สังเกตใครเลยต่างหาก จากนั้นผมค่อย ๆ เล้าโล้มเธอทั้งต้นคอ และมือก็บีบหน้าอกของเธออย่างตั้งใจ
"ดีเลย์ หยุด เพื่อนนายมองอยู่" เฌอรีนผลักมือผมออกทันที
"ไม่มีใครมองสักหน่อย เมียจ๋าา"
ผมไม่ได้สนใจ เพราะรู้ดีว่าไอ้วินกับไอ้แวร์มันไม่เคยสนใจเรื่องของผมอยู่แล้ว แต่ไม่ทันได้คิดถึงไอ้สองคนที่มาใหม่ ผมโอบเธอไว้แน่น ๆ ก่อนจะเอาลูกชายสี ๆ กับก้นงอน ๆ ของเฌอรีน
"ดีเลย์ ฉันบอกว่าไม่ชอบไง" เฌอรีนเสียงแข็งขึ้นมา ผมเดาว่า เธอกำลังเสียวได้ที่เลย...
ผมเอามือโอบเธอเอาไว้ก่อนจะค่อย ๆ เลื่อน ๆ ลงไปในกางเกงขาสั้น และล้วงไปทางด้านหน้า ก่อนจะเอามือไปเขี่ยของเธอเล่น...
แต่...ผลั๊กกกก
- ผู้เขียน
