PLEASE REMEMBER ME โปรดอย่าลืมฉัน 18+

PLEASE REMEMBER ME -4-

PLEASE REMEMBER ME -4-

Delay part

ในเมื่อยากนัก ตอนเมานี่แหละโอกาสทองเลย

ผมตัดสินใจกระแทกเข้าไปในร่างกายของเธออย่างแรง เพราะมั่นใจว่าสวย ๆ แบบยัยเนี่ย น่าจะผ่านมาเยอะ

"อื้ออออ เจ็บ" เฌอรีนครางออกมาด้วยใบที่เจ็บปวด ซึ่งผมไม่ลืมที่จะหยิบไอโฟนขึ้นมาถ่ายใบหน้าสวย ๆ เย่อหยิ่งอย่างเธอตอนครางชื่อผม

"เธอ... ไม่เคย เนี่ยนะ" ผมแทบไม่อยากเชื่อสิ่งที่สัมผัสได้ แต่ยิ้มอย่างสะใจ ไม่ใช่ผมไม่เคยได้ผู้หญิงซิง ๆ หรอกนะ แต่ยัยเนี่ย ได้ยาก แต่คุ้มว่ะ

"ดีเลย์ เอาออกไป ฉันเจ็บ" เธอไม่พูดเปล่า แต่พยายามเอามือดันท้องของผมที่ชนกับท้องเธอออกห่าง

"เอาออกไม่ได้หรอก ที่รัก มีแต่ไปต่อได้อย่างเดียว" ผมกระแทกเข้าออกทันทีที่พูดจบ เธอโอบรัดผมแน่นจนเสียวซ่านไปทั้งตัว มือที่ถือกล้องสั่น ๆ จนมองแทบไม่ออกว่าถ่ายอะไร

"ดีเลย์ ฉันเจ็บ"

เธอพูดในลำคอด้วยเสียงที่เมา ๆ แต่ผมไม่สนใจแต่อย่างใด สวบบบบบ พั่ก ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ผมยกขาเธอขึ้นก่อนจะกระแทกตัวตนเข้ามิดด้าม

"ฮึกกกกกก" เฌอรีนนิ่วหน้าอย่างเจ็บ ๆ

"ร้องไห้ทำไม เจ็บมากหรอกครับเบบี๋" ผมค่อยเอามือเช็ดน้ำตาบนใบหน้าของเฌอรีน

"นายถ่ายวิดีโองั้นหรอ" พอเธอเห็นว่าผมถือไอโฟนอยู่ เธอก็ชักสีหน้าทันที

"เก็บไว้ดูกันสองคนไง ว่าเรารักกันแค่ไหน" พูดจบผมก็โยนไอโฟนทิ้งลงข้างเตียง

"อื่อออออ ดีเลย์... เบา ๆ หน่อย ฉันเจ็บ" เธอพูดแต่เพียงว่าเธอเจ็บ

"เธอแน่นมาก ๆ อ่าาาาส์ เฌอออออ พูดออกมาก่อนว่า เธอจะให้ฉันเอาแค่คนเดียว" ผมกระแทก ๆ ก่อนจะออกคำสั่ง

พั่กก พั่กกกก พั่กกกกก เตียงเขยื้อนตามแรงกระแทกที่รุนแรงของผม

"พูดสิเฌอ ว่าเธอจะให้ฉันเอาแค่คนเดียว ไม่งั้นฉันจะแรงกว่านี้" เขาถามเธอและเพิ่มแรงกระแทกมากกกว่าเดิม ทำให้ร่างบางสั่นไปตามแรงที่กระแทก

"ฮื่่ออออ ฉัน...จะให้นายเอาคนเดียว..." เธอพูดก่อนจะเอามือเกาะไหล่หนาของผมเอาไว้ เพื่อยึดเอาไว้เป็นหลักจากการโดยกระแทกใส่

"ดีมากก เมียสุดที่รัก" ผมเร่งขึ้น ๆ ๆ

พั่กก พั่บบบบบบ

"อ่าส์ แตกสักที" ผมพูดไปอย่างผ่อนคลาย ผมแช่ตัวตนเอาไว้ในร่างกายของเฌอรีน

"อื้ออออื่ออ" เธอครางเบา ๆ ก่อนจะผล็อยหลับไปในที่สุด ผมมองใบหน้าที่เหนื่อยล้า เหงื่อที่แตกเต็มใบหน้า ทั้งที่อากาศค่อนข้างเย็น

ผมค่อย ๆ ถอนแก่นกายออกมาน้ำสีขาวขุ่นที่ผสมด้วยสีเลือดจาง ๆ ก็ไหลออกมาด้วย จากนั้นผมล้มตัวลงนอนข้าง ๆ เธอ ค่อย ๆ ดึงผ้าห่มขึ้นมาห่มให้เธอ ใบหน้าที่สวยมีเสน่ห์ ดึงดูดผู้ชายมากมาย แต่ขอโทษ เธอเป็นของผม ของผมคนเดียว

"ห้ามใครมาซ้ำรอยของฉัน เข้าใจมั้ยเฌอรีน"

ผมพูดกับร่างบางที่หลับสนิท ก่อนจะดึงเธอเธอเข้ามากอดอย่างทะนุถนอม

Cherlin part

เช้าวันต่อมา...

ความเจ็บปวดตรงนั้นปลุกฉันให้ตื่นขึ้นมา เพราะไม่สามารถทนนอนต่อไปได้ มันทั้งแสบและเจ็บระบม ๆ บริเวณขาและของสงวนไปหมด ฉันพยายามนวดขมับอย่างรู้สึกมึน ๆ เรียกสติว่ามันเกิดอะไรขึ้น...

ฉันตื่นขึ้นมาพบว่าตัวเองกำลังอยู่ในอ้อมกอดใครสักคน

"ดีเลย์" ฉันขยับตัวออกห่างเขาทันที

สภาพตัวเองที่ยับเยิน ร่องรอยตามแขน รอยกัดที่หน้าอก และความเจ็บตัวนี้ เริ่มปะติดปะต่อเรื่องราวเมื่อคืนได้แล้ว ฉันเมาหนักมาก และดีเลย์กลับพาฉันมาที่คอนโดของเรา และเราก็...

"มอร์นิ่งครับที่รัก หาวววว"

ดีเลย์หาวอย่างง่วง ๆ ก่อนจะรวบฉันเข้าไปกอดอีกครั้ง ถ้าถามว่าเสียใจมั้ย ที่เสียความบริสุทธิ์ให้เขา ตอบเลยว่าไม่ แต่แอบเสียดายที่เขาไม่รอให้ฉันพร้อมก่อน

"โกรธหรอ??" ดีเลย์พูดอย่างอ้อน ๆ

"ไม่อ่ะ แค่ไม่ทันตั้งตัว" ฉันพูดอย่างไม่มองหน้า

"โกรธแน่ ๆ เลย ดีเลย์ขอโทษนะ ที่ทำที่รักเจ็บอ่ะ แต่เรารักกันนิ ยังไงวันหนึ่ง เฌอก็ต้องเป็นของดีเลย์อยู่แล้ว" ดีเลย์พูดก่อนจะโน้มหน้ามาหอมต้นคอของฉัน

"ฉันไปอาบน้ำก่อนดีกว่าอ่ะ"

ฉันรู้สึกไม่ค่อยสบาย ถ้าได้อาบน้ำอาจจะดีขึ้น แต่ติดว่า ฉันแทบไม่มีเสื้อผ้าติดกายเลยนะสิ ฉันเลยดึงผ้าห่มม้วนตัวเดินไปด้วย

"อายหรอ หุ่นเธอนะ หุ่นดีจะตาย อายทำไม อีกอย่าง ฉันเห็นหมดแล้วนะ"

ดีเลย์พูดแซวแต่มือเล่นแต่โทรศัพท์ ฉันไม่ได้ตอบอะไร แต่แค่น้อยใจว่า ฉันมอบความรัก ร่างกายให้เขาทั้งตัวและหัวใจ เขาควรใส่ใจฉันมากกว่านี้

หลังจากที่อาบน้ำเสร็จ ฉันก็ต้องหยิบเอาชุดคลุมอาบน้ำของเขาสวมออกมาด้วย

"ฉันไม่มีเสื้อผ้าใส่อ่ะ"

ฉันพูดอย่างไม่มองหน้า ด้วยอาการที่หนาว ๆ และบวกกับอาการเหมือนจะเป็นไข้ เพราะแฮงค์เหล้าและกิจกรรมที่หนักเกินไปเมื่อคืนนี้อีก

"โอเค แล้วไง?" เขาถามอย่างกวนตีน เล่นจิ้ม ๆ โทรศัพท์หน้าระรื่น

ฉันเห็นเขาเอาแต่นอนเล่นโทรศัพท์ จึงรู้สึกงอนนิด ๆ ที่ไม่สนใจฉันเลย แล้วฉันก็เดินไปที่ประตูทั้ง ๆ ที่ยังใส่ชุดคลุมอาบน้ำบาง ๆ เพื่อออกไปหาซื้อชุด

"เฮ้ยยย จะไปไหนอะ เฌอ" ดีเลย์รีบจากห้องนอนวิ่งมาคว้าแขนฉันด้วยท่าทางตกใจ และเอามือแตะที่หน้าผากของฉัน

"จะออกไปซื้อ ชุดใส่กลับห้องไปนอนพัก เออ และก็ ...เมื่อวานได้ใส่ถุงยางมั้ย" ฉันถามด้วยน้ำเสียงนิ่ง ๆ

ดีเลย์ส่ายหน้าไปมา

"แล้วทำไมไม่ใส่ละ นายก็สติดีไม่ใช่หรอ? หรือสักแค่ว่า เอา ๆ ๆ ๆ น้ำแตกก็แยกทาง"

ฉันพูดอย่างเหวี่ยง ๆ ก็ง่ายสำหรับเขาสิ เขาเป็นผู้ชายนิ แล้วดีเลย์ก็เงียบไปทันที ก่อนจะดึงฉันเข้าไปกอด

"เธอเหมือนจะเป็นไข้เลยนะ" เขาพูดขณะที่โอบกอดฉันอยู่

"ปล่อย !!!" ฉันพยายามดันเขาออก

"ใครจะบ้าปล่อยให้เมียใส่ชุดคลุมอาบน้ำบาง ๆ แบบนี้ออกไปไหนละ" เขาพูดก่อนจะลูบหัวเบา ๆ

"ฉันหวงเธอมากนะเฌอ" ดีเลย์พูดเสียงเข้ม

ติ๊งต๊อองงงงงงง เสียงออดหน้าคอนโดดังขึ้น

"ใครมาอ่ะ" ฉันถามอย่างสงสัย

"เข้าไปรอในห้องก่อน" ดีเลย์พูดก่อนจะผลักฉันเข้าไปในห้องนอน ก่อนจะปิดประตู

"อ่ะ ของที่สั่ง ล่อแต่เช้าเลยนะมึง" เสียงผู้ชายคนหนึ่งพูดขึ้น ห้องไม่ได้กว้างมาก ฉันจึงได้ยินแทบทุกคำ

"กูแค่อยากให้มึงมาเห็นกับตาอ่ะ มึงจะได้จ่ายเงินกูมาครบ ๆ" ฉันไม่รู้ว่าพวกเขากำลังคุยอะไรกัน

"ปัญญาอ่อนไอ้ดีเลย์ ระวังเหอะ มึงทำแบบนี้ มึงจะเสียใจทีหลัง" เสียงผู้ชายคนนั้นพูดกับดีเลย์

"ขำ ๆ ปะ ไอ้แวร์ มึงนี่ไปบวชมั้ย พ่อพระมาเชียว อ่ะ ออกไปได้ละ" แวร์ซายด์มางั้นหรอ

แอ๊ดดดด เสียงประตูถูกเปิดออก

"อ่ะ"

ดีเลย์ยื่นถุงเสื้อแบรนด์ ZALA และถุงกระดาษอีกสองสามใบให้กับฉัน ฉันหยิบมันมาดู พบว่าข้างในมีเสื้อผ้าคอนเลกชั่นใหม่ รวมไปถึงเสื้อในกางเกงใน ยาแก้ปวด แก้ไข้ และยาคุม

"วันนี้อยู่กับฉันนะ ไม่ต้องกลับห้องหรอก เธอเหมือนจะไม่สบาย" เขาพูดอย่างอ้อน ๆ

ฉันรับถุงเสื้อผ้าและรีบเดินไปแต่งตัวทันที เขารู้ไซส์ฉันทุกอย่างจริง ๆ เสื้อผ้า แม้แต่บราชั้นใน

หลังจากที่ฉันออกห้องมา ก็พบว่าดีเลย์กำลังเปิดยูทูป เหมือนพยายามจะทำกับข้าวงั้นหรอ?

"ที่รัก มานั่งก่อนนะ ตรงนี้ ๆ" ดีเลย์เลื่อนเก้าอี้ให้ฉันนั่ง ก่อนที่เขาจะเสิร์ฟข้าวต้มร้อน ๆ ที่ดูน่าจะพอกินได้

"ขอบคุณ" ฉันได้แต่ขอบคุณสิ่งที่เขาทำให้

"กินข้าวต้มก่อนนะ จะได้กินยา และก็พักผ่อนไง" เขาพูดก่อนจะเอื้อมมือมาหยิกแก้มฉันเบา ๆ

"ไปนอนพักก่อนเถอะ ตัวเธอร้อน ๆ นะเฌอ อย่ากลับไปนอนห้องคนเดียวเลย อยู่กับฉันนะ ให้ฉันดูแลเธอ..." เขาดูเป็นกังวลเป็นพิเศษ

ฉันก็มึน ๆ เวียนหัวนิด ๆ และเริ่มเจ็บคอ

"อื้ม โอเค" บอกแล้วไงว่าผู้หญิงอย่างเรา แพ้ความดีแบบนี้แหละ ฉันอยากให้นายดีกับฉันแบบนี้ ตลอดไป...

ดีเลย์ค่อย ๆ ห่มผ้าให้ฉัน ก่อนจะนั่งลงข้าง ๆ เตียง...

"ถ้านายนั่งมองหน้าฉันแบบนี้ ฉันคงนอนไม่หลับ" ฉันพูดขึ้น เพราะดีเลย์เอาแต่นั่งมองหน้าไม่ไปไหน

"เธอต้องเป็นของฉันแค่คนเดียวนะ" ดีเลย์พูดด้วยสายตาที่อ่อนโยน

"เวลาฉันรักใคร ฉันรักจริง และรักได้แค่คนเดียว... ฉันจะไม่มีทางเป็นของใครอีกนอกจากนาย" ฉันพูดความจริงในใจออกไปให้เขาได้รู้

ดีเลย์โน้มใบหน้าเข้ามาใกล้ ๆ

"ไม่เอา เดี๋ยวนายก็ติดไข้หรอก" ฉันไม่อยากให้เขาป่วยไปด้วยอีกคน

"ทำไมละ ดีซะอีก ป่วยด้วยกัน จะได้นอนพักอยู่ด้วยกัน"

เขาพูดก่อนจะหอมแก้มฉันเบา ๆ และลูบหัวอย่างเอ็นดูจนฉันเผลอหลับไป

ไม่รู้ว่าหลับไปนานแค่ไหน อาจเป็นเพราะฤทธิ์ยาด้วยแหละมั้ง แต่สิ่งที่ปลุกฉันให้ตื่นไม่ใช่อะไร เป็นท่อนแขนหนัก ๆ ที่พาดตัวฉันเอาไว้นี้แหละ

ฉันพยายามมองหน้าโทรศัพท์ของฉัน เพื่อเอามาถ่ายรูปเก็บไว้ แต่แบตโทรศัพท์ฉันดันหมดซะก่อน พลันฉันก็เห็นโทรศัพท์วางอยู่ข้างหมอนของดีเลย์อยู่ ฉันเลยถือวิสาสะหยิบมายืมใช้ถ่ายรูปเจ้าตัว

ใส่รหัสงั้นหรอ?

ฉันลองมั่วรหัสของดีเลย์ ก็ไม่ถูกสักที ถ้าไปจับนิ้วมาสแกน เขาต้องรู้ตัวแน่ ๆ ...ฉันนึกอะไรไม่ออก จึงลองสุ่มมั่ว ๆ ด้วยเลขโง่ ๆ อย่าง... เลขวันเกิดตัวเอง และมันดันเข้าได้เฉยเลย

"นายบ้ารึเปล่า ตั้งรหัสโทรศัพท์เป็นรหัสวันเกิดฉัน"

ฉันได้แต่ยิ้ม ๆ ฉันแอบกดถ่ายรูปดีเลย์รัวๆ ว่าแต่ไหน ๆ ขอเช็ครูปหน่อยดีกว่า แล้วฉันก็ค่อย ๆ เลื่อนดูรูปในเครื่องของดีเลย์ช้า ๆ ...พอพ้นจากรูปของดีเลย์ ก็เป็นวิดีโอภาพมืด ๆ คลิปหนึ่ง ยาวพอสมควร...

ฉันก็อดไม่ได้ที่จะเปิดมันดู...และจากรอยยิ้มก็ค่อย ๆ เปลี่ยนเป็นน้ำตา...คลิปนี้มัน...