การสอบกำลังจะถูกจัดขึ้นในอีกไม่กี่วันข้างหน้า ดังนั้นช่วงนี้จึงเห็นว่านักเรียนทั้งหลายหันมาขมักเขม้นกันจนผิดหูผิดตาโดยเฉพาะเหล่าเด็กในชั้นปีแรก พวกเขาตื่นเต้นกันมากที่จะทำผลงานให้ออกมาดีเพื่อเชิดหน้าชูตาตระกูล แต่ชั้นปีที่สองเองก็ได้รับความกดดันไม่ต่างกัน หากคะแนนน้อยกว่าปีก่อน คราวนี้คงใช้ข้ออ้างว่ายังอยู่ในช่วงปรับตัวไม่ได้แล้ว
“เฮ้ย! มาหลบอยู่นี่เองหรอเจ้าบุตรนอกสมรส” เสียงทักทายจากด้านหลังไม่ได้เรียกความสนใจของร่างสมส่วนที่คร่ำเคร่งอ่านตำราแม้แต่น้อย โจวถิงฟงกำลังตั้งใจร่ำเรียนเพื่ออนาคตตนจะสามารถดูแลพี่หญิงได้
“ข้าพูดกับเจ้าอยู่นะ!” ยิ่งเห็นอีกฝ่ายไม่สนใจเขายิ่งยียวนคอยรบกวนต่อไปเรื่อยๆ
ปึ่ก!
“เจ้าต้องการสิ่งใด” คิ้วคมขมวดแน่นคล้ายรำคาญเต็มทีก่อนปิดหนังสือแล้วเงยหน้ามองเด็กชายอายุเท่ากัน
ตั้งแต่เข้าเรียนวันแรกทุกคนล้วนแสดงท่าทางรังเกียจที่เขาเป็นเพียงบุตรชายผู้ไม่ได้รับการยอมรับจ
