EP 6 นังเด็กใจแตก
1241 คำ
ก็อกๆ!
“คุณพยัคฆ์คะ”
เสียงเรียกของเดือนเต็มทำให้ดารีย์เบิกตาโตด้วยความตกใจ ส่วนพยัคฆ์คำรามในคอด้วยความขัดใจสุดๆ เดือนเต็มจะมาตอนนี้ทำไมวะ ไหนๆ ก็ส่งแม่กวางน้อยมาให้เขากอดฆ่าเวลาแล้ว ให้เวลาเขามากกว่านี้สักหน่อยเซ่!
“แป๊บนึง จะเสร็จแล้ว”
เขาตะโกนตอบอย่างไร้สติ ก่อนยันกายเหนือร่างนิ่ม ชายหนุ่มปัดมือดารีย์ออกแล้วใช้มือใหญ่หนาของตัวเองขยำขยี้ทรวงนุ่มข้างหนึ่ง ส่วนมืออีกข้างก็รูดขึ้นๆ ลงๆ กับความเป็นเขาอย่างรีบร้อนเอาเป็นเอาตาย!
“อา อา!”
ทะเลน้ำนมที่สาดซัดเข้าใส่หน้าท้องแบนราบจนเปรอะเปื้อนปลายนิ้วไปด้วย ทำให้ดารีย์นอนตัวแข็งทื่อราวรูปสลัก เขาปลดปล่อยจนหมดจดแล้วก็ก้มลงมาจูบปากเธอเบาๆ ก่อนกระชากผ้าห่มมาคลุมร่างงามไว้แล้วกระซิบยิ้มๆ
“เดี๋ยวมาต่อนะ อย่าเพิ่งหนีไปไหนล่ะคนสวย”
“มะ ไม่ได้นะ”
ดารีย์ลุกขึ้นพยายามห้าม แต่พยัคฆ์หยิบกางเกงสวมแล้วก็เดินลิ่วไปเปิดประตูทันที ปล่อยให้เธอต้องดึงผ้าห่มขึ้นมาบดบังเรือนร่างเปลือยเปล่าของตัวเองด้วยใบหน้าเผือดซีด
“จะไปทำอะไรก็ไป”
เดือนเต็มไล่พวกแมงดาสามคนที่เดินตามนางต้อยๆ มาจากห้องพักของสิงหราชอย่างหัวเสีย พี่ชายของพยัคฆ์เขี้ยวลากดินกว่าที่นางคิดไว้ เศษเงินที่เขาโยนมาให้เหมือนนางเป็นขอทานแลกกับอิสรภาพของอุณางั้นหรือ... ถ้าไม่ใช่ว่ากลัวอิทธิพลของบ้านเขา กลัว ‘แบ็คใหญ่’ ของนางจะไม่อยากปะทะด้วย เดือนเต็มคงไม่ยอมหรอก!
แม่เล้าสาวใหญ่กำเช็คเงินสดหนึ่งล้านบาทในมือแน่น อยากจะฉีกมันเป็นชิ้นๆ ด้วยความโกรธ แต่นางก็มีสติพอจะสูดหายใจลึกๆ แล้วพับมันใส่กระเป๋าเสื้อสูทที่หน้าห้องพักของพยัคฆ์ เหลืออีกงานที่นางต้องสะสาง
เงินสิบล้านน่ะไม่คืนเด็ดขาด แต่เดือนเต็มจะลองตะล่อมพยัคฆ์ดูแล้วกันว่าเหลือสาวพรหมจรรย์อยู่อีกคนที่จะนำมาเปิดประมูลเดือนหน้า นางจะใส่พานมาถวายให้เขาก่อนเลย อย่างไรก็กำไรเห็นๆ คงไม่มีใครยอมทุ่มสิบล้านเพื่อพรหมจรรย์หนึ่งคืนอีกแล้วละ รวมถึงพยัคฆ์เองก็ด้วย
ดารีย์...เด็กดื้อแพ่งแบบนั้นไม่มีทางพร้อมจะยินยอมอ้าขาง่ายๆ แบบอุณาอยู่แล้ว งานนี้คงหินหน่อย ต้องแอบวางยาแรงๆ แล้วอุ้มมาให้ ไม่อย่างนั้นคงไม่มีวันยอม
ถ้าพยัคฆ์โอเคกับดารีย์ สิบล้านบาทก็จะยังปลอดภัยในกระเป๋านาง
ขอให้เขาโอเคทีเถอะ...
เดือนเต็มยกมือไหว้ท่วมหัวบนบานสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ก่อนยกมือเคาะประตูห้อง 3016 ทันที
ก็อกๆ!
“คุณพยัคฆ์คะ”
ไม่มีเสียงตอบกลับจากคนในห้อง เดือนเต็มจึงยกมือขึ้นหมายจะเคาะซ้ำ ทว่าเขาก็ตะโกนออกมาด้วยน้ำเสียงแหบพร่าพอดี
“แป๊บนึง จะเสร็จแล้ว”
เดือนเต็มชะงักมือนิ่ง นางเลิกคิ้วงุนงงว่าพยัคฆ์ทำอะไรอยู่ในนั้นกันถึงกำลังจะเสร็จ นางเองไม่ได้ส่งสาวๆ มาคั่นเวลาให้เขาสักหน่อย แต่เพราะลูกค้าคือพระราชา เดือนเต็มจึงรอเงียบๆ แต่โดยดี
กระทั่งเขาเดินมาเปิดประตูห้องให้ พยัคฆ์เหงื่อเต็มกาย สวมแค่กางเกงนอนตัวเดียวเหมือนก่อนที่นางจะผละไป ทว่า... สิ่งที่เพิ่มขึ้นมาในห้องนี้ ทำให้เดือนเต็มเบิกตากว้างไม่คาดฝัน
ดารีย์... นั่งห่มผ้าอยู่บนเตียงของพยัคฆ์ จากนวลไหล่เปลือยเปล่าของสาวน้อยหน้าตาซีดเซียว จากสีหน้าสุดเซ็กซี่ของชายหนุ่ม และจากกางเกงขาสั้นที่ร่วงอยู่ข้างเตียงกับเศษเสื้อฉีกขาดก็ทำให้พอจะเดาออกเลาๆ ว่าเกิดอะไรขึ้นในห้องนี้บ้าง
นางไม่รู้หรอกว่าดารีย์มาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร แต่เดือนเต็มก็เก็บรอยยิ้มไว้ในใจแล้วปั้นหน้าเคร่งขรึมขณะเดินชนไหล่พยัคฆ์เข้ามาในห้อง
สงสัยจะได้เวลาเล่นละครโขกราคาอีกครั้งแล้วสิ
จากความขี้เล่นของพยัคฆ์ ดูยังไงก็โง่กว่าพี่ชาย
งานนี้เดือนเต็มฟันกำไรเละแน่นอน!
ดารีย์นั่งกำผ้าห่มนวมตัวสั่น ดวงตาคู่สวยจับจ้องร่างในชุดสูทกระโปรงของเดือนเต็มด้วยความหวาดกลัว...
สาวน้อยอุทานเสียงหลงเมื่อถูกเดือนเต็มกระชากผ้าห่มออกจากร่างงาม เผยให้เห็นเรือนร่างเปลือยเปล่าสะโอดสะองเปรอะเปื้อนทะเลน้ำนม ข้อมือทั้งสองถูกมัดไว้ด้วยเศษผ้า ดารีย์แก้มแดงจัดลามลงคอด้วยความอับอาย ก่อนที่พยัคฆ์จะแย่งผ้าห่มจากมือของเดือนเต็มแล้วพันผ้าห่มนวมรอบร่างสาวน้อยที่เขายังกินไม่อิ่มไว้อย่างหวงแหน
“ทำอะไรของคุณน่ะคุณเดือน!”
สีหน้าโกรธจัดของพยัคฆ์ เดือนเต็มก็เพิ่งได้เห็นครั้งแรกตอนนี้นี่แหละ แหม! ช่างเข้าทางนางจริงๆ พี่ชายเขาก็ติดกับความสดซิงขออุณา นี่น้องชายก็ยังหลงนังเด็กดื้อดารีย์คนนี้อีก แต่ก็ไม่แปลกหรอก ถึงจะดื้อรั้นอย่างไรก็เป็นคนสวยและยังอยู่ในวัยเอ๊าะๆ เนื้อกำลังหวาน จะว่าไปดารีย์เป็นเด็กที่หน้าตาดีที่สุดเท่าที่เดือนเต็มเคยปั้นมาเลย
“ถ้าไม่มีธุระอะไรก็ออกไป! หรือถ้าไม่อย่างนั้นก็ค*****นสิบล้านมา”
เสียงตวาดเพิ่มเติมของพยัคฆ์ทำให้เดือนเต็มกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก
พี่น้องเหมือนกันเป๊ะ งก! บรมงก!
ตระกูลมหัทธนเมธาใครๆ ก็รู้ว่ารวยติดอันดับต้นๆ ของประเทศ กับแค่เงินสิบล้านมันเหมือนเศษเงินสลึงสตางค์สำหรับพวกเขาด้วยซ้ำ โยนๆ มันทิ้งมาให้นางบ้างไม่ได้เลยหรือไง
“คุณนั่นแหละทำอะไร” เดือนเต็มเชิดหน้า “สินค้าชิ้นนี้ยังไม่เปิดขาย เดือนจะเปิดประมูลเดือนหน้า คุณฉกสินค้าของเดือนมาทำให้เสื่อมราคาแล้ว เดือนถือว่าสิบล้านที่คุณจ่าย เจ๋ากัน!”
พยัคฆ์ฟังแล้วงงๆ ถ้าจะประมูลเดือนหน้าก็สินค้าพรหมจรรย์น่ะสิ หึ! เขาไม่เชื่อหรอก เดือนเต็มโกหกโก่งราคาเพราะไม่อยากค*****นสิบล้านของเขามากกว่า
“สินค้าพรหมจรรย์อะไรจะช่ำชองแบบนี้” ชายหนุ่มยิ้มเยาะ “ผมเป็นผู้ชาย ผมรู้น่าว่าเด็กคนไหนซิงไม่ซิง อย่ามาโก่งราคาผมซะให้ยากเลย ผมไม่ได้โง่นะ”
เดือนเต็มงง... ก็เด็กของนาง นางประคบประหงมมาแต่อ้อนแต่ออก ดารีย์จะไปช่ำชองจากไหนได้ สาวน้อยหวงตัวออกจะตาย เรื่องมีเสียเชิงให้ใครลับสายตานางไม่มีทางเกิดขึ้นแน่ๆ
คิดไปคิดมา เดือนเต็มก็เบิกตากว้าง
หรือจะเป็นไอ้คมสัน! ลูกชายของโสเภณีที่พาแม่แก่ๆ ขายไม่ได้แล้วของมันย้ายออกจากที่นี่ไปสามปีก่อน
ตอนนั้นดารีย์อายุแค่สิบห้า สำหรับโลกภายนอกอาจจะถูกมองว่าเด็ก แต่สำหรับโลกของโสเภณีแล้ว ถ้าตอนนั้นจะขายก็ขายได้ ราคาดีเสียด้วยเถอะ แต่เดือนเต็มไม่เคยขายต่ำกว่าสิบแปดเลยเก็บไว้ก่อน
ร้ายนักนะ นังเด็กใจแตก!
เผียะ!
- ผู้เขียน
