Part ชานนท์
ใกล้จะเปิดเทอมเข้ามาทุกที ผมต้องอ่านหนังสือเตรียมตัวตามที่พี่นาฟบอก โดยมีพี่ซอด้วงควบคุมอยู่ห่างๆ ผมอยากให้พี่ซอด้วงมาวุ่นวายกับชีวิตผมเหมือนเดิม แต่ไม่รู้จะต้องทำยังไง
“พี่ซอเลิกงานแล้วมาติวให้ผมด้วยนะครับ” ผมบอกพี่บนโต๊ะอาหารในตอนเช้า
“เดี๋ยวนนท์เขียนหัวข้อไว้ เดี๋ยวพี่จะสรุปชีทส่งให้”
“ไม่เอา ผมอยากติวแบบตัวต่อตัวมากกว่า”
“พี่กลัวว่านนท์จะอึดอัด”
“ผมเลิกอึดอัดพี่นานแล้ว อยากให้พี่ติวให้ตัวต่อตัวจริงๆ นะครับ นะ นะ พี่ซอคนสวย” ผมบอกเสียงอ้อนนิดๆ
พี่ซอด้วงหน้าแดง คงเขินที่โดนผมอ้อนเป็นครั้งแรก และผมก็เขินตัวเองด้วยที่อ้อนเธอ
“เมื่อกี๊นนท์เรียกพี่ว่าอะไรนะ” พี่ซอด้วงถาม เขินๆ
“พี่ซอคนสวย” ผมย้ำ พี่ซอด้วงยิ้มกว้าง
“เห็นแก่คำชม งั้นพี่จะติวให้ คืนนี้เลย” พี่ซอด้วงบอกแล้วกินข้าวต่ออย่างอารมณ์ดี
ที่แท้ก็อยากให้ผมพูดดีๆ ด้วยนี่เอง ผู้หญิงแพ้คำชม ผมน่าจะรู้
‘อยากชมตั้ง
