นิก
Rrrrr เสียงโทรศัพท์ที่ดังขึ้น ทำให้ผมรู้สึกตัวแต่ยังไม่ตื่น เพราะความเหนื่อยเพลีย เลยเลือกจะนอนต่อ อีกอย่างเสียงนี้ ไม่ใช่โทรศัพท์ของผมด้วย
และสักพัก ผมก็รู้สึกถึงแรงขยับจากคนด้านข้างของผม ซึ่งไม่ใช่ใคร นอกจากเตยหอมนั่นเอง
“ค่ะพี่คิม” เสียงงัวเงียเอ่ยออกไป แต่ทำไมมันกลับทำให้ผมรู้สึกหงุดหงิดขึ้นมาทันทีตอนได้ยินชื่อของปลายสายวะ ทั้งที่เมื่อคืนเธอกับผม...
แต่พอตื่นมา กลับรับโทรศัพท์ของแฟนเธอต่อหน้าผมแบบนี้หรอ
“ไม่กวนค่ะ เตยตื่นพอดี” ไม่กวนเธอ แต่มันกวนฉันไหมวะ เห็นไหมว่าฉันนอนอยู่ ผมพูดขึ้นในใจตัวเอง แต่ยังคงนิ่งอยู่เหมือนเดิม
“วันนี้หรอคะ ได้สิคะ” ผมไม่รู้หรอกว่าปลายสายมันพูดอะไร แต่จากที่ฟัง มันเหมือนกับว่าสองคนนี้นัดเจอกัน และผมคิดว่ามันต้องใช่แน่ๆ
“รักพี่คิมเหมือนกันนะคะ” เหอะ รักพี่คิมเหมือนกันนะคะ อยากรู้จริงๆว่าถ้าเกิดไอ้พี่คิมของเธอรู้ว่าเธอกับผมได้กันแบบนี้ จะยังรักกันดีอ
