สถานการณ์กลับมาปกติเมื่อเป้าหมายถูกทำร้ายจนหมดสติ หม่าฉวี่หลินถูกนำตัวไปรักษาที่เรือนหลังหอวิหคราตรี ส่วนเว่ยเหยียนเฟิ่ง..
ขณะที่คนของหอวิหคราตรีกำลังทำแผลให้หลี่เหมยซิน ก็มีเหลือบมองบุรุษร่างสูงเป็นระยะ เห็นเขายืนจ้องตัวเองไม่วางตา งง ที่เขายังอยู่ในห้องนี้เพื่อร้องความยุติธรรมให้หม่าฉวี่หลินหรือเปล่านะ
คิดหาเหตุผลว่าเขายังอยู่ในห้องตัวเองแทนที่จะไปเฝ้าดูอาการสตรีที่อ้างว่าตนเป็นคนรักของเขา บรรยากาศภายในห้องชวนอึดอัดมากขึ้นเมื่อฉันเผลอร้องออกมาตอนทำแผลที่มุมปาก เพราะเว่ยเหยียนเฟิ่งมีท่าทีโกรธเคืองท่านเจ้าของหอไม่น้อยเลย
“นางบาดเจ็บเพราะท่านเป็นคนพานางไปทำตัวไม่ดี” เว่ย เหยียนเฟิ่งกล่าวอย่างเหลืออดใส่สตรีเจ้าของหอที่ยืนพิงประตูด้วยท่าทางสบายอกสบายใจไม่ทุกข์ร้อนกับความผิดของตน หรือไม่ใช่ความผิดนาง
“เจ้าคงไม่ได้โดนลูกหลงเมื่อครู่จนกระทบกระเทือนสมองเดินเข้าห้องผิดใช่ไหม”
“อย่ามาเปลี่ยนเ
