เขามันใจร้อน..เพราะจอมภูวางแผนการแล้วนั้น เขาอยากจะให้มันสำเร็จ
และส่วนมณีรัชดาหล่อนก็ฉุกคิดเหมือนกัน ในขณะนี้หญิงสาวเพิ่งอกมาจากห้องน้ำ แต่กลับมีเสียงโทร.ดังขึ้นในครั้งแรกนั้นหญิงสาวไม่ได้ยินเพราะใช้แบบตั้งสั่นครั้นพอพอเข้าไปดูใกล้ๆที่มือถือซึ่งปรากฏมีเบอร์โทร.เข้ามา และในขณะที่หล่อนกำลังเปลี่ยนเสื้อผ้า เพื่อที่จะออกไปข้างนอกอีกครั้ง และนั่นก็มีมือถือดังขึ้นอีกครั้ง
ด้วยอารามดีใจก็ทำให้เธอรีบคว้าเข้ามาแนบหูเอ่ยถามทันที “มณีรัชดาพูดค่ะ จากไหนคะ”
หากว่าเสียงนุ่มทุ้มตอบด้วยอารมณ์ดีใจที่หล่อนยอมรับสาย และโดยไม่ทำให้เขานั้นหน้าหงิกหน้างอหงุดหงิดอย่างเมื่อครู่
“ผมวิภัสครับ คนที่คุณพบเจอเมื่อตอนกลางวันที่สวนลุม สักสามวันได้แล้วครับ เอ้อ โทร.มาสอบถามว่า คุณสนใจที่จะทำงานตามนามบัตรที่ผมระบุไว้มั๊ยครับ”
เสียงนุ่มทุ้มที่เคยคุ้น อ๋อหล่อนจำได้แล้ว ใจหล่อนแฟบลง นึกว่าฝ่ายบุคคลของบริษัทที่หล่อนสม
