หล่อนอารมณ์เสียง่ายและเป็นคนที่เอาแต่ใจตัวเองมาแต่ไหนแต่ไร วีนเหวี่ยงเก่ง เพราะถือว่าหล่อนเป็นดาราที่มีชื่อเสียง ปันณชาไม่อยากจะเข้าไปยุ่งนักและไม่อยากให้พนักงานคนใหม่ของหล่อนเข้าไปยุ่งด้วย
แม้ปันณชาจะเอ่ยคำนี้ก็ไม่ทำให้กาญจรัตน์นั้นรู้สึกดีขึ้นมาหรอก หญิงสาวนิ่วหน้าด้วยอารมณ์โกรธอย่างไม่มีต้นสายปลายเหตุ เหตุที่หล่อนขุ่นเคืองเป็นเพราะเด็กสาวที่หน้าตาหมดจดคนนี้ไง บอกแล้วไงว่าถ้าได้รับการขัดสีฉวีวรรณเข้าหน่อย หญิงสาวผู้นี้จะโดดเด่นทีเดียว
กาญจรัตน์จึงมองด้วยสายตาที่ไม่ชื่นชอบและกดเอาไว้ หันมามองจ้องหญิงสาวพนักงานคนใหม่ ด้วยแววตาที่ไม่ได้เป็นมิตรแต่เต็มไปด้วยเยาะหยันเย้ยพร้อมกับเหยียดดูแคลน
มณีรัชดาจ้องกลับไปทันทีและหล่อนไม่เข้าใจความรู้สึกภายในดวงตาในใจของหญิงสาวที่เป็นนักแสดงมีชื่อเสียงคนนี้ซึ่งปรายตามองหล่อนตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้าด้วยแววตาบึ้งตึงยิ้มเหยียดทั้งๆไม่ได้ทำอะไรให้สักหน่อย
