เขาเอ่ยถึงชื่อสถานที่ “ที่นี่....”
มณีรัชดาพอจะเข้าใจอยู่บ้าง
“งั้นถือว่า คุณเข้าใจแล้วนะคุณณี มะรืนนี้เจอกันนะครับ”
“ค่ะ” หล่อนพยักหน้า
“ต้องให้เอารถไปรับมั๊ยครับ”
“ไม่ต้องหรอกค่ะ ฉันไปเอง”
“หวังว่าไม่ใช่รถเมล์ เพราะผมคิดว่ากลัวมันช้า”
“ไม่เป็นไรค่ะฉันจะนั่งไปก่อนเวลานัดสักชั่วโมงหนึ่ง เอ้อ สี่โมงเย็น ใช่ไหมคะ เวลาที่คุณนัด”
“ก็ดีครับ” เขาตอบหล่อนก่อนจะปิดเครื่อง กว่าจะสำเร็จ ทำเอาหัวแทบแตกเหมือนจะระเบิดเครียดไปเหมือนกัน ผู้หญิงคนนี้ฉลาดนัก หล่อนไม่ใช่เล่นๆ ธรรมดาเลยฮึ คงฝึกปรือชั่วโมงบินมาสูงล่ะ เพราะฝีมือคล่องแคล่วอย่างนี้ จนเขาคิดว่าหล่อนคงต้องเคยใช้กับคนอื่นมาแล้ว และผลสุดท้ายก็นำมาใช้กับน้องชายของเขาที่ตกเป็นเหยื่อของหล่อน
“ต่อไปนี้ เธอเสร็จ ฉันแน่ มณีรัชดา”
จอมภูคำรามผ่านริมฝีปากบางได้รูปและเจ้าเสน่ห์ เบะปากด้วยแววตาและวาจาหยาบกระด้าง แค่ผู้หญิงซื้อได้ หล่อนคงผ่านสนามมาอย
