เตียงลั่นเพราะแรงโยกคลอนเอี๊ยดอ๊าด บ่งบอกว่าคนบนเตียงกระแทกกระทั้นเข้าหากันหนักหน่วงเพียงใด
“ชอบไหมมะลิ แรงๆ แบบนี้ เร็วๆ แบบนี้” เขาเอ่ยถามในขณะที่เธอนอนซี้ดปากเหมือนกินพริกเผ็ดๆ เข้าไปกำมือใหญ่
“ชอบค่ะคุณจอน ซอยเร็วๆ เลยนะคะ อา... เสียวร่องเหลือเกิน”
เธอหยัดสะโพกรับทุกครั้งที่กระแทกเข้ามา ตัวสั่นระริก ขนลุกชันไปทุกรูขุมขน มือเล็กๆ นวดเฟ้นทรวงอกของเธอเอาไว้ สะกิดหัวนมจนแข็งบวมเป่ง
“ให้ฉันดูดให้ไหม” เขาเอ่ยถาม เธอซี้ดปากครางอืออา หยัดหน้าอกให้เขา ขจรก้มลงไปดูดหัวนมของเธอจ๊วบๆ จนมันเปียกชุ่ม ตวัดเลียไม่กี่ครั้งมันก็แข็งเป็นไตยิ่งกว่าเก่า เขากัดเบาๆ เธอสะดุ้งร้องคราง สะโพกลอยเด่นให้เขาสอดเสยเข้ามาไม่หยุด
“ซี้ด... คุณจอนขา มีแรงเท่านี้เองเหรอคะ อา...” ท้าทายเขาแล้วต้องครางเสียงหลง เมื่อเขาสอดกายเข้ารุนแรงในร่องรัก บี้จนขนเธอแนบลู่กับเนินเนื้อเปียกชุ่มจากน้ำรัก เสียงหนอกเนื้อกระแทกกันรุนแรงอย่างที่สุด
“อ๊าย...” เธอส่ายหน้าร้องซี้ดครางไม่หยุดปาก
“ชอบไหมล่ะ แบบนี้” เขาซอยกายถี่ยิบหนอกเนินกระทั้นเข้าหากันกึกๆ แจะๆ เสียงดังประสานกับน้ำรัก คนใต้ร่างที่ปากดีตัวสั่นระริก กระดกสะโพกหนีเป็นบางครั้ง แต่เขาช้อนสะโพกรั้งเอาไว้ หยัดยกขึ้นมาให้เขาได้ซอยเข้า ออกในร่องสาวได้ถนัดมากขึ้น
“อา... โอ้ ไม่ไหวแล้วค่ะ มะลิจะเสร็จแล้วค่ะคุณจอน”
“เสร็จเลยมะลิ เอาเลย... ยายเด็กปากดี” เขาซอยถี่กระชั้นในขณะที่เธอหวีดร้องตอดรัดเขาแน่นขนัด น้ำรักแตกเยิ้มชโลมไปทั่วลำกายแกร่ง
“อา...” เธอครางยาว กระตุกร่างหงึกๆ อย่างเสร็จสม ทิ้งสะโพกลงตัวสั่นระริก จิกผ้าปูที่นอนแน่น เท้าจิกกับพื้นเตียง หายใจหอบอย่างรุนแรง
“คุกเข่าสิ” เขากระซิบบอกให้เธอคุกเข่า เธอทำตามอย่างว่าง่าย กระดกสะโพกขึ้นไปอย่างรู้งาน ไม่ต้องรีรอให้เขาสั่ง
เขาหวดบั้นท้ายอวบตึงของเธอเบาๆ ก่อนจะก้มลงมากัด เธอสะดุ้งพาสะโพกหนี ในขณะที่เขาดึงเข้าไปหา ส่วนกายเยิ้มๆ เสียดสีท่อนกายที่แข็งขึง เธอส่ายสะโพกรับยั่วยวนเขา ไม่นานเขาก็กดกายเข้ามาในร่องจนสุด
“โอ้....” ครางยาวเมื่อเนื้อกายเสียดสีกันอีกครั้ง เธอจิกมือกับผ้าปูที่นอน ก้มมองลอดมาใต้หว่างขา เห็นท่อนเนื้อของเขาสาวเข้าสาวออกในร่องรักของเธอ หยาดน้ำหวานไหลเยิ้มไปตามเรียวขาผุดผ่อง เธอซี้ดปากครางเสียว หยัดสะโพกหาเขาทุกครั้งที่เขาสอดเสยเรือนกายเข้ามา
“ยกสะโพกขึ้นมาอีกมะลิ หยัดขึ้นมาทุกครั้งที่ฉันกระแทก” เขากำกับในขณะที่เธอทำตามอย่างว่าง่าย เด้งสะโพกรับทุกครั้งพร้อมกับเสียงเนื้อที่กระทบกระแทกกันทุกครั้งเช่นกัน
ไม่นานสองร่างก็ไปถึงจุดหมายปลายทางอย่างมีความสุข เขาทิ้งตัว ลงกอดเธอแนบอก จุมพิตแผ่นหลังเนียนหนักหน่วง ยังไม่ทันได้พูดกันอะไรกัน เสียงเอะอะโวยวายหน้าบ้านก็ดังขึ้น ขจรผละห่างจากร่างของมะลิ เขาเดินไปเปิดม่านออกมอง เห็นชายฉกรรจ์หลายคน
“ใครกันคะคุณจอน”
“ไม่รู้เหมือนกัน เดี๋ยวฉันจะลงไปดูนะ”
“ระวังตัวด้วยนะคะ” มะลิบอกขจร เธอขบคิดก่อนจะรีบแจ้งตำรวจและโทร. ไปหาบ้านใหญ่ พี่ชายของขจรและคุณผู้หญิงของบ้าน บอกป้าทองแท้ บอกทุกคนให้รีบมาช่วย เพราะขจรเดินอาดๆ ลงไป คิดว่าเป็นบ้านของตัวเอง เผชิญหน้ากับพวกคนพาลพวกนั้น ซึ่งมันไม่สนใจแน่ๆ ว่าบ้านใคร ที่สำคัญก็คือกร่างขนาดนี้คงไม่กลัวตำรวจและคุกด้วย
“มึงเอาเมียกูไปไว้ที่ไหน ออกมาสิวะ” เสียงของก้องภพตะโกนลั่น เขาพาลูกน้องมาเต็มบ้าน ท่าทางนักเลงเต็มที่
“ใครจะเอาเมียนายไปไว้ที่ไหนกันล่ะ ชอบทำร้ายผู้หญิงแบบนี้ ใครๆ ก็ไม่อยากอยู่ด้วย”
“ปากดีนักนะมึง” ไม่คิดมาก่อนเลยว่าสามีของอดีตแฟนสาวจะดูกร่างขนาดนี้ ขจรรู้สึกสงสารฤดีอย่างบอกไม่ถูก
“ถ้ามึงไม่เอาเมียกูออกมา กูยิงกบาลมึงแน่” ขจรบอกตัวเองว่าในเวลานั้น เขาอยากวิ่งหนี ปืนนะ.... ไม่ใช่ขนม ซึ่งเขาจะได้ไปรอรับแล้วกินอย่างเอร็ดอร่อย แต่ขาเขาแข็งเมื่อเห็นปืนเล็งมาที่หัว บอกได้คำเดียวว่าดูจากสายตาของก้องภพ หมอนี่ไม่ได้พูดเล่นๆ แต่เอาจริง
“หยุดนะคุณก้อง พอสักทีเถอะ” ฤดีออกมาจากบ้าน เธอตกใจที่เห็นสามีเอาปืนจ่อหัวของขจร เธอไม่อยากเป็นสาเหตุทำให้ใครเจ็บตัวหรือถึงแก่ชีวิต
“กลับบ้านกับฉันเดี๋ยวนี้”
“ออกมาทำไมฤดี” ขจรหันไปพูดกับอดีตแฟนสาว
“มึงเสือกอะไรด้วย” ก้องภพตวาดลั่น มะลิที่ออกมาจากบ้าน หน้าซีดเผือด ใจหายใจคว่ำเมื่อเห็นขจรโดนเล็งปืนมาที่หัว
“เขาไม่อยากกลับไปด้วยจะบังคับเขาทำไม”
“เรื่องของผัวเมีย มึงเสือกอะไรด้วย”
“เราเลิกกันเถอะคุณก้อง ฉันทนคุณไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว” เพราะถูกก้องภพขืนใจ เธอท้องเลยต้องทิ้งขจรไปแต่งงานกับเขา แล้วเขาก็ตบตีทำร้ายให้เธอแท้งลูก ขี้หึงขี้หวง น่ากลัวเหลือเกิน เธอยอมตายดีกว่ากลับไปอยู่กับคนที่ชอบทำอะไรรุนแรงแบบเขา
“ถ้าไม่กลับ มึงตายพร้อมกับชู้นี่แหละ” ก้องภพไม่พูดเล่นและไม่ได้แค่ขู่ เขาเล็งปืนอยู่ที่ร่างของขจร เตรียมลั่นไกเต็มเหนี่ยว
“คุณจอนระวังค่ะ” ร่างเล็กของมะลิตรงเข้าไปผลักร่างสูงของขจรออกไป กระสุนจึงเข้าในร่างของเธอ
ปัง!
แต่เป็นแค่ที่แขนเท่านั้น เนื่องจากแรงผลักทำให้เธอเองก็เสียหลักเหมือนกัน
กรี๊ด! เสียงกรีดร้องของฤดีดังขึ้น ในขณะที่เจ้าหน้าที่ตำรวจและญาติๆ ของขจรก็มา
“มะลิอย่าเป็นอะไรนะ ห้ามเป็นอะไรเด็ดขาด” ขจรดึงร่างของมะลิมากอด เลือดที่ไหลนองทำให้เขาตกใจไม่น้อย
“เรียกรถพยาบาลหน่อย” เขาไม่รู้ว่าเสียงของใครเป็นเสียงใคร แต่เขา อยู่ใกล้เธอตลอด กุมมือของเธอเอาไว้ เธอมีพระคุณช่วยเหลือชีวิตเขาเอาไว้ ไม่งั้นเขาคงตายไปแล้ว
ขจรไม่สนใจอะไรใครอีก พี่ชายและมารดาของเขาจัดการกับปัญหาทุกอย่าง พอรู้เรื่องฤดีเข้า มารดาก็ออกโรงช่วยเหลือด้วยตัวเอง ทั้งๆ ที่คราแรกไม่ชอบฤดีที่หักอกเขา แต่พอรู้ความจำเป็นของหญิงสาว ท่านก็ช่วยเหลือ อดีตแฟนสาวของเขาในทันที
เขาจึงไม่หวงปัญหาของฤดีอีกแล้ว เธอเองก็คงอยากจะหนีไปไกลๆ ก้องภพ ผู้ชายเลวๆ คนนั้นที่ข่มเหงเธอจนท้องและบังคับให้แต่งงานด้วย
“มะลิเป็นยังไงบ้างครับหมอ” ขจรเอ่ยถามคุณหมอที่เดินออกมาจากห้องผ่าตัด
“พ้นขีดอันตรายแล้วครับ” คำพูดของคุณหมอทำให้เขาเป่าลมออกจากปาก โล่งใจที่เธอรอด ขจรกลับไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าตามคำของมารดา ก่อนจะมาเฝ้าคนป่วยด้วยตัวเอง
“ขอบใจนะที่ช่วยชีวิตฉันเอาไว้” เขากุมมือเธอเอาไว้ ซาบซึ้งในบุญคุณของเธออย่างที่สุด
“ไม่เป็นไรค่ะ แค่คุณไม่เป็นอะไรก็ดีแล้ว”
“ฉันไม่เป็นอะไรหรอก โดนยิงจนพรุนก็ไม่กลัว ขอแค่เธอปลอดภัยก็พอ”
“จริงเหรอคะ จะซาบซึ้งดีไหมคะ แอบเห็นว่าตอนคุณจอนโดนเอาปืน จ่อหัว ขาสั่นด้วยค่ะ”
“ที่ไหนกันยายเด็กบ๊อง” ขจรบีบจมูกคนป่วยเบาๆ
“สงสัยจะตาฝาดน่ะค่ะ” เธอหัวเราะคิกๆ
“ก็ตาฝาดน่ะสิ” เขาแกล้งทำเสียงขรึม เธอยิ้มเออออห่อหมกกับเขา
“หิวไหม” เขาเอ่ยถาม ลูบผมนุ่มสลวยของเธอไปมา
“หิวนิดหน่อยค่ะ”
“อยากกินอะไร เดี๋ยวป้อนให้ กินฉันก็ได้นะ”
“เดี้ยงแบบนี้จะให้กินคุณจอนอีกเหรอคะ” เธออมยิ้ม เขาจุ๊บหน้าผากของเธอเบาๆ ก่อนจะจัดการป้อนอาหารอร่อยๆ ให้เธอกิน
คุณหญิงขจิต ขันธ์ชัย ลูกชายคนโต และป้าทองแท้เห็นสถานการณ์ในห้องเลยเลี่ยงออกมา คิดว่าจะไม่รบกวนหนุ่มสาวอีก เลยเดินเลี่ยงออกมาเสียก่อน เอาไว้ค่อยมาเยี่ยมใหม่
“เห็นแล้วใช่ไหม ฉันคงต้องขอหลานเธอมาเป็นเมียลูกชายคนเล็กแล้วล่ะ” คุณหญิงหันไปพูดกับป้าทองแท้