ตอนที่ 12 จลาจลครั้งใหญ่! “มีเรื่องอะไรกันหรือเปล่าครับ -_-;” กอร์นเปิดปากถามทันที เขาตรงเข้าไปช่วยพยุงนายท่านแสนรักของตัวเองให้ลุกขึ้น เกือบไปแล้ว ถ้าเมื่อกี้อีตาหน้านิ่งไม่เข้ามาซะก่อน ฉันก็คงเผลอสารภาพอะไรที่แสนน่าอายออกไป >_<// “ไม่มีอะไรหรอก แค่ช้างตกมันถีบเอา -_-*” “ช้างตกมัน?” หน็อยยยยยยย คนเขาไม่ได้ตั้งใจสักหน่อย ต้องว่ากันเป็นช้างตกมันเลยเหรอ ถึงฉันจะไม่ได้สูงเพียวหุ่นดี แต่ฉันก็เตี้ยม่อต้อตัวเล็กซุ่มซ่ามนะ T^T “ว่าแต่นายมีอะไร ถึงได้พรวดพราดเข้ามาแบบนั้น” “เกิดเรื่องใหญ่แล้วครับท่านออร์คัส” “เรื่องใหญ่? อะไรเหรอ” “ไนท์แมร์ปรากฏตัว” “ถ้าเรื่องนี้ล่ะก็มันไม่ถือว่าเป็นเรื่องใหญ่แล้วล่ะ ไอ้บ้านั่นก็โผล่หัวมาแทบจะทุกวันอยู่แล้วไม่ใช่หรือไง” “แต่คราวนี้มันไม่ได้ปรากฏตัวขึ้นมาปลุกฝันร้ายของทุกคนเหมือนอย่างทุกทีน่ะสิครับ” “แล้วเขาทำอะไรเหรอ?” ฉันอดไม่ได้ที่จะเข้าไปมีส